ผมสงสัยหน่ะครับ และคงมะว่าถ้าผมจะตั้งกระทู้ถามตรงๆ ชัดๆ
การไหว้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ของไทย ต้องมีการบนบานต่างๆ และมีมานานแล้ว เพราะแต่ก่อนคนไทยนับถือผีธรรมชาติ เช่น ผีบ้านผีเรือน พระภูมิเจ้าที่ เจ้าป่าเจ้าเขา รุกขเทวา ใกล้ตัวสุดๆก็ผีบรรพบุรุษ คนสมัยก่อนบนบานกับสิ่งพวกนี้
แต่พอวัฒนธรรมศาสนาเข้ามา วัฒนธรรมอินเดียเข้ามา แรกๆไม่มีการบนบานเท่าไร และสมัยก่อนชาวบ้านก็นับถือเรื่องเปื่อย จะบนบานอะไรก็บนกับผีบ้านผีเรือน
แต่พอหลังๆผมก็สังเกต คนไทยนิยมบน จะไหว้อะไรขออะไรบนไว้ก่อน เป็นธรรมเนียมอะไรรึเปล่าครับ???
เหมือนกับว่าเรามีศรัทธาไม่พอ ศรัทธาไม่เต็มเปี่ยม จะไหว้อะไรต้องตั้ง"เงื่อนไข"หรือไม่ก็ให้"สินบน"กับสิ่งศักดิ์ระดับสูงๆ เช่น เทพฮินดู ซึ่งผมมองว่าไม่ดีเท่าไร และถ้าบ่อยๆทำให้ในอนาคตคนมองเทพฮินดูว่า...ต้องบนถึงได้ ไม่บนไม่ได้ ต้องบนด้วยของดีๆแพงๆ ฯลฯ ผมไม่อยากให้คนรุ่นต่อไป นับถือเทพฮินดูทำนองนี้หน่ะ แบบว่า บนแล้วได้ง่ายๆ
เราไม่ควรเอาพฤติกรรมการนับถือผีมาใช้กับการนับถือเทพต่างๆ โดยเฉพาะเทพฮินดู ท่านเป็นเทพระดับสูง
การบนบาน เป็นธรรมเนียมของการนับถือผีบ้านผีเรือน ผีบรรพบุรุษ ที่เชื่อว่าสามารถให้คุณโทษได้ง่าย คนเลยต้องบนบาน เช่น ผีไม่มีศาลแต่มันให้เลขถูก ก็ซื้อศาลมาให้ หรือขอว่าถ้าถูกก็จะซื้อผ้าสวยๆมาถวาย แบบนี้ถวายได้ ไม่ผิด เป็นความเชื่อดั้งเดิมของคนไทย
แต่สำหรับการบูชาเทพฮินดู การบนบานเหมือนไม่เหมะสมเท่าไร เป็นการทำอะไรโดยไม่ศรัทธา มีความอยากนำหน้าความศรัทธา แล้วการบนบานเป็นธรรมเนียมไหวผี เราไม่ควรเอาธรรมเนียมไหว้ผีมาใช้กับการนับถือเทพฮินดู
แม้แต่ศาสนาคริสต์ก็มองว่าไม่เหมาะสม
บางทีการนับถือแล้วต้องการขออะไรจากท่าน ถ้าไหว้ท่านด้วยใจบริสุทธิ์ ท่านรู้ใจผู้ที่นับถืออยู่แล้ว และรู้ว่าต้องการอะไร จากที่ขอ1ท่านอาจให้2หรือให้มากกว่านั้น เพราะบูชาด้วยใจศรัทธา ย่อมมีค่ามากกว่าบานบนบาน หรือให้สินบนกับท่าน
ถ้าต้องการขออะไร ก็ขอได้ แต่ผมไม่อยากให้ถึงขั้นบนบาน หรือบอกว่าถ้าได้จะถวายนั่นถวายนี่.....ผมคิดการที่บอกว่าถ้าได้จะถวายนั่นถวายนี่ ท่านอาจเปลี่ยนแล้วก็ได้นะครับ
ผมมองว่าการนับถือเทพเป็นสิ่งดี ไม่ผิด เป็นความหลากหลายทางความเชื่อ แต่ก็ควรเข้าใจในบางเรื่องด้วย
และผมไม่อยากให้ในอนาคต เทพทั้งหลาย ต้องถูกพวกนักวิชาการ หรือพวกไม่นับถือ มาพูดเสียๆหายๆ ซึ่งปัจจุบันก็พบเห็นได้เยอะ ในหนังสือบางสำนักพิมพ์ ที่วิจารณ์เก่งๆ.......ต้นเหตุมาจากคนที่นับถือนั่นแหละ เทพท่านไม่ได้ผิด แต่คนที่นับถือเข้าใจเอง ทำเอง ปฏิบัติเอง จนทำผิดๆ
อย่างฤๅษีวยาสต้องการรจนาเรื่องมหาภารตะ เชิญพระพิฆเนศมาบันทึก พระพิฆเนศบอกว่าต้องบอกโศลกเรื่อยๆอย่าหยุด ถ้าต้องการพักให้คิดโศลกยากๆๆๆ เพื่อให้ท่านคิดนานๆ จะได้มีเวลาพัก
ฤๅษีวยาสก็บอกว่า สิ่งที่ตนบอก พระพิฆเนศเองก็ต้องเข้าใจเรื่องที่ตนกล่าว ถึงจะบันทึกเรื่องได้ถูกต้อง
นั่น น่ะซิ่ เน้อ นาร๊าย นารายณ์ เหอ....เหอ.....เหอ....