สอบถามเรื่อง พระแม่มาริษา

[mapang23]

สอบถามเรื่อง พระแม่มาริษาค่ะ อยากได้คำบูชา ค่ะ
หาไม่เจอ
เพิ่งได้องค์ท่านมา ไม่แน่ใจว่า เบิกเนตรยังอ่ะค่ะ
ใครมีขั้นตอนการบูชาที่ถูกวิธีแนะนำด้วยค่ะ

[peerapan.w]

คือไม่ทราบว่าไปได้องค์แม่มาจากที่ใดคะ สามารถโพสต์รูปให้ดูได้ไหมคะ

[น้อมบูชาพระแม่ทุรคา]

เท่าที่ผมเคยอ่านเจอมาก็คือ เป็นธิดาของพระศิวะกับ...(จำไม่ได้ครับแหะๆ)

แต่ที่แน่ๆคือพระแม่อุมาชายาเอกแห่งพระมหาเทพศิวะ ไม่ค่อยชอบหน้าซัก

เท่าไรนัก นางจึงอยากให้มีผู้มาบูชานางบ้างแล้วก็(อะไรหว่าลืม)

แล้วก็บังคับให้เจ้าชายเมืองนึงหันมาบูชานางแทนพระแม่ปราวตี

แต่เจ้าชายไม่ยอมจึงทำให้โอรสของเจ้าชายสิ้นพระชนม์ แล้วก็ลืม

แต่สุดท้ายเจ้าชายก็หันมาบูชาแต่ไม่ยอมมองพระพักตร์ของเทวรูปแต่อย่างใด

แล้วยังใช้มือซ้ายถวายดอกไม้จึงเป็นที่มาของการบูชาโดยใช้มือซ้าย

แต่ที่แน่ๆคือเป็นเทพธิดาแห่ง นาคราชหรืองูนั่นเอง

สมที่เป็นธิดาแห่งมหาเทพศิวะ(ถ้าจำไม่ผิดพระองค์นะครับ)

อีกพระนามคือพระแม่มนสาเทวีครับ

รอพี่ๆท่านอื่นมาเพิ่มเติมนะครับ

เอารูปไปแก้ขัดก่อนนะครับ

[ศรีเคารีปุตรายะ]

พระแม่มาริษา หรือ มนสนเทวี

        ตามตำนานกล่าวว่า เป็นธิดาของพระศิวะ กับพระชายาองค์หนึ่ง ผมเองก็ไม่ทราบพระนามหรอกคับ 

เท่าที่รู้กันมา พระแม่มนสาเทวี ไม่ค่อยจะลงรอยกับพระแม่ปารวตี (อุมาเทวี) ซักเท่าไหร่ นางจึงขออนุญาตพระ

บิดาศิวะเทพลงมายังโลกมนุษย์ กับเพื่อนซึ่งเป็นธิดาของพระศิวะอีกองค์นึงคือ เทวีเนตา  เมื่อนางลงมายังโลก

นางได้กระทำสิ่งดีงาม และคอยช่วยเหลือผู้คนมากมาย จนได้รับความเคารพสักการะจากมนุษย์ทั้งหลาย เหลือ

แต่เพียง เจ้าชายจานนท์ แห่งแคว้นจามปากะเท่านั้นที่ไม่สนใจบูชานาง    มนสาเทวีจึงหาทางทำให้จานนท์

บูชานางให้จงได้ ด้วยการไปเข้าฝันแล้วบอกว่า ให้หันมาบูชานางบ้าง  เจ้าชายจานนท์ไม่ยืนยอม นางจึงให้นาค

กาลี มากัดโอรสของจานนท์ที่มีอยู่ 6 คน ตายลงทีละคน และทุกครั้งที่โอรสของจานนท์ตาย มนสาเทวีก็จะ

มากระซิบบอกแก่จานนท์ว่า จงบูชาเราเสียเถิด แต่จานนท์ไม่ลดละความพยายาม มนสาเทวีก็เช่นกัน นางทราบ

อย่างหนึ่งว่า จานนท์มีสวนๆหนึ่งที่รักมาก นางจึงให้นาคบริวารไปทำลายสวนจนพินาศ เจ้าชายจานนท์รู้ว่าเป็น

ฝีมือของมนสาเทวี จึงให้เพื่อนซึ่งเป็นมายาวี(นักมายากล) ชื่อ ศังกร มาทำการชุบชีวิตและสร้างสวนให้สวยดัง

เดิม เทวีมนสาจึงสังหารศังกรตาย และทำให้เจ้าชายจานนท์อยู่ในเมืองไม่ได้อีก

       เจ้าชายจานนท์จึงออกเดินทางไปค้าขายที่ต่างเมืองทางทะเล ในระหว่างทาง มนสาเทวีได้บันดาลให้

เกิดพายุใหญ่พัดเรือหายจะให้จมลง แต่เจ้าชายจานนท์ได้ทำการวิงวอนขอพระแม่เคารี(อุมาเทวี) ให้คุ้มครอง

ซึ่งพระแม่เคารีก็บันดาลให้เรือลอยอยู่ในพายุได้โดยไม่จม มนสาเทวีเห็นดังนั้นก็ไปเฝ้าพระศิวะบิดา ขอให้ห้าม

ไม่ให้พระแม่ปารวตี(อุมาเทวี)ไปยุ่งกับเรื่องของนาง พระศิวะเห็นใจธิดา จึงสั่งห้ามพระแม่ปารวตีไม่ให้คุ้มครอง

จานนท์อีกต่อไป เรือจึงจมลงกลางทะแล แต่มนสาเทวีไม่ได้ต้องการจะให้จานนท์ตาย เพียงแต่ต้องการให้จา

นนท์บูชานางเท่านั้น จึงบันดาลให้เกิด ปัทมาสน์(บัลลังก์ดอกบัว)ลอยมาใกล้ๆจานนท์ เจ้าชายเห็นก็ไม่ได้สนใจ

ว่ายน้ำต่อไป ซึ่งนางก็ให้ความคุ้มครองแก่เขาไปจนกระทั่งถึงฝั่ง ได้เจอเพื่อนรักคนหนึ่งเป็นพ่อค้าเหมือนกัน

เลยอาศัยสร้างเนื้อสร้างตัวอยู่ที่นั่นเอง มนสาเทวีไม่รุ้จะทำประการใดก็เลยไปหาเพื่อนซึ่งเป็นอัปสรอยู่บนสวรรค์

ให้ลงมาเกิดเป็นธิดาของพ่อค้าเพื่อนของเจ้าชายจานนท์ และให้อีกคนหนึ่งเกิดเป็นบุตรของจานนท์ ทั้งสองรับ

ปากและลงมาเกิดเป็นลักษมิณบุตรของจานนท์ และเพหุลาธิดาพ่อค้า เมื่อทั้งสองโตขึ้น จานนท์ได้จัดพิธีวิวาหะ

ให้แก่ทั้งสอง และได้ให้ช่างสร้างเรือนหอให้ทั้งสอง โดยสร้างด้วยโลหะทั้งหลัง ไม่มีหน้าต่าง ไม่มีรูอันใดเลย

และสั่งให้คนเอานกยูงกับพังพอน และโรยยาพิษไว้โดยรอบ เพราะจานนท์เกรงว่า มนสาเทวีจะมาทำอันตราย

ลักษมิณกับเพหุลา แต่มนสาเทวีรู้เข้า จึงไปขู่นายช่างให้เหลือรูเท่าเส้นผมเอาไว้ ไม่เช่นนั้นจะสังหารลูกเมียตาย

ทั้งหมด นายช่างจึงเหลือรูเท่าเส้นผมโดยเอาผงถ่านอุดรูเอาไว้ พอถึงเวลากลางคืน นาคบริวารของเทวีมนสาก็

เข้าไปในเรือนหอของลักษมิณกับเพหุลา ลักษมิณหลับไปด้วยความเหนื่อยเพลีย เหลือแต่เพหุลาที่นั่งเฝ้าสามี

ของนางอยู่ นางเห็นงูเข้ามาจึงเอานมให้งูกิน เมื่องูเผลอ ก็เอาบ่วงรัดงูไปห้อยไว้กับขื่อเรือน เป็นเช่นนี้อยู่สาม

ครั้ง จนถึงนาคกาลีตัวเดียวกับที่ทำลายสวนและสังหารศังกรเพื่อนของจานนท์เข้ามา เพหุลาโดนพิษงูเข้าที่ตา

เลยทำให้ดวงตาพร่ามัวและสลบไป นาคกาลีจึงกัดลักษมิณตาย เช้าต่อมาญาติๆทั้งสองฝ่ายมาดูเหตุการณ์ก็

ทราบว่าลักษมิณตาย ทั้งหมดกล่าวหาเพหุลาที่สังหารสามีของตน เพหุลานั้นเสียใจมาก และเล่าความจริงให้ฟัง

รวมถึงให้ดูงูที่นางจับได้ถึงสามตัวที่แขวนอยู่บนขื่อเรือนด้วย ทั้งหมดจึงเชื่อในคำพูดนาง และทำการนำเอาศพ

ของลักษมิณ ลอยแพไป โดยมีความเชื่อกันว่า ถ้าเอาศพคนโดยงูกัดตายลอยแพไป เผื่อเจอหมอที่มีวิชาอาจ

ชุบชีวิตให้ฟื้นกลับคืนมาได้ เพหุลาขอลอยไปกับศพสามีของนางด้วย ถึงญาติๆของนางจะห้ามปรามอย่างไร

นางก็ไม่ฟัง นางให้ญาติของนางจุดประทีบในเรือนหอและปิดตายเรือนหอเอาไว้ ถ้าประทีบยังสว่างอยู่นั่นหมาย

ถึงนางยังมีความหวังที่ลักษมิณจะฟื้นอีกครั้ง เมื่อลอยไปซํกพักก็ผ่านหน้าบ้านของเนตาเทวี เพื่อนของเทวี

มนสา นางกำลังซํกผ้าอยู่ ข้างๆกันมีเด็กเล่นกันส่งเสียงดัง เนตาเทวีรำคาญใจจึงเอาเด็กมาหักคอเสียและซักผ้า

ต่อ พอซักผ้าเสร็จ นางก็เอาน้ำมนต์วิเศษพรมไปที่เด็ก เด็กคนนั้นก็ฟื้นคืนชีวิตอีกครั้งหนึ่ง เพหุลาเห็นดังนั้นก็

เข้าไปหาเนตาเทวีขอให้นางช่วย เนตาเทวีจึงบอกว่า จะช่วยได้แต่ต้องไปเฝ้าเทวดาบนสวรรค์ร่ายรำให้เทวดาดู

และให้จานนท์หันมานับถือมนสาเทวีก่อน ซึ่งนางก็ทำตามนั้น เพราะนางเคยเป็นอัปสรมาก่อน นางจึงร่ายรำได้

อย่างสวยงาม จากนั้นเพหุลาก็พาลักษมิณไปหาจานนท์ และขอร้องให้จานนท์หันมานับถือมนสาเทวี จานนท์จึง

ยอมตาม จากนั้นมาจานนท์ก็บูชาเทวีมนสามาตลอด แต่โปรยดอกไม้ด้วยมือซ้ายและไม่มองเทวีรูปเทวีมนสา

ด้วยไม่เต็มใจบูชาเท่าไหร่ ส่วนมือขวาจะโปรยดอกไม้บูชาพระศิวะและพระแม่อุมาเทวี จึงเป็นที่มาของการโปรย

ดอกไม้บูชาพระแม่มนสาเทวีด้วยมือซ้าย


เท่าที่ผมทราบก็มีเพียงแค่นี้ ถ้าอยากรู้อะไรเพิ่มเติมก็ไปหาอื่นได้นะคับ ในหนังสือ อมนุษยนิยาย ของ ส.พลาย

น้อย คับ  หวังว่าคงจะเป็นวิทยาทานให้กับคนอื่นที่สนใจในประวัติของเทวีมนสามากขึ้นนะคับ ผิดพลาดประการ

ใดขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคับ

โอม ศรี เคารีปุตรายะ นะมะ (ขอพระคเณศบุตรแห่งพระแม่เคารีจงเจริญ)