Loader

ตำนานการบูชาพระพิฆเนศด้วยใบทุรวา (หญ้าแพรก)

Started by กาลิทัส, January 19, 2013, 21:58:58

Previous topic - Next topic

0 Members and 1 Guest are viewing this topic.

ผู้ที่บูชาพระพิฆเนศทุกคนทราบดีว่า ในระหว่างการบูชาพระพิฆเนศนั้นควรจะบูชาด้วยใบทุรวา 21 ใบ แต่น้อยคนนักที่จะทราบตำนานและความหมายว่าทำไมถึงต้องบูชาพระพิฆเนศด้วยใบทุรวา???



ตำนานแรก

ครั้งหนึ่งมีนางอัปสรผู้หนึ่ง ชื่อว่า ติโลตฺตมา นางทำการเต้นรำกับพระยม ซึ่งการเต้นรำด้วยความสนุกนานขาดสตินี้ทำให้เกิดสิ่งอัปมงคลทั้งหลาย และสิ่งอัปมงคลทั้งหลายเหล่านี้ได้รวมตัวกันเป็นอสูรที่ดุร้าย นามว่า อนลสูร ซึ่งตาของอสูรตนนี้สามารถสร้างลูกไฟขนาดใหญ่ได้ ทุกขณะที่มันพูด เสียงของมันกึกก้องกัมปนาทไปทั่วทุกโสตประสาทที่ได้ยิน ทุกครั้งที่มันก้าวเดิน พื้นดินก็สั่นไหวราวกับจะแยกออกจากกัน ใครก็ตามที่ไปขัดขวาง หรือขวางทางมันก็จะกลืนกินผู้นั้นไปเสียสิ้น เหล่าเทวดาทั้งหลายต่างหวาดกลัว จึงได้รวมตัวกันเข้าเฝ้าพระวิษณุ เพื่อขอความช่วยเหลือ ให้พระองค์กระทำการอย่างใดอย่างหนึ่งกับอสูรตนนี้ พระวิษณุจึงกล่าวว่า " พวกท่านจะเกรงกลัวกันไปใย อีกไม่ช้านานนี้ พระพิฆเนศก็จะมาทำลายอสูรตนนี้ให้สิ้นอยู่แล้ว " พระพิฆเนศเมื่อได้ยินพรของพระวิษณุ จึงได้แปลงพระวรกายเป็นเด็กหนุ่ม

ในขณะนั้นเอง ที่พระพิฆเนศประทับยืนอยู่นั้น อสูรก็มาถึง ในทุกย่างก้าวที่มันเดิน ดวงตาอันลุกโชนด้วยความร้อนนั้นทำให้มหาสมุทรเหือดแห้ง ฝีท้าวนั้นทำให้เกิดแผ่นดินไหว เหล่าเทวดาและฤาษีทั้งหลาย ต่างวิ่งหนีลนลานหาที่หลบซ่อนด้วยความกลัว ไม่กล้าที่จะไปยืนขวางบริเวณที่อสูรตนนั้นจะเกิดผ่าน มีแต่พระพิฆเนศในร่างเด็กหนุ่มเท่านั้นที่ยืนนิ่งไม่ไหวติงและปราศจากความกลัวใดๆ เมื่ออสูรมาถึงพระพิฆเนศจึงแปลงพระวรกายให้ใหญ่ ในพริบตาเดียวพระองค์ก็กลืนอสูรตนนั้นไปเสียสิ้น

ถึงแม้นั่นจะเป็นจุดจบของอสูร แต่ก็กำลังเกิดความผิดปกติในร่างกายของพระพิฆเนศ คือ ความร้อนจากลูกไฟของอสูรยังคงแผดเผาร่างกายพระองค์ เหล่าเทวดาทั้งหลายพยายามอยู่หลายวิธีให้ร่างกายของพระองค์เย็นลง พระอินทร์ทรงรดน้ำอมฤตและวางพระจันทร์ลงบนเศียร, พระวิษณุถวายดอกบัว, พระวรุณสรงน้ำเพื่อให้พระวรกายเย็น พระศิวะวางงูพันตัวทั่วร่างกาย แต่ไม่มีวิธีใดเลยที่จะดับร้อนนั้น

ขณะนั้นเอง เมื่อฤาษี 88,000 ตนมาถึง แต่ละตนถือใบทุรวา สีเขียวสดไว้ในมือตนละ 21 ใบ และวางใบทุรวาเปล่านั้นลงบนเศียรของพระพิฆเนศ เพียงไม่กี่นาทีความร้อนเหล่านั้นก็ดับสิ้นลง พระพิฆเนศจึงตรัสว่า " ตั้งแต่ตัวข้าพเจ้าร้อนเหมือนไฟ ไมีมีอันใดเลยที่จะดับไฟร้อนนั้นได้เหมือนกับใบทุรวา นับตั้งแต่วันนี้ไป ใบทุรวาคือที่รักของข้าพเจ้า ผู้ใดก็ตามที่บูชาใบทุรวาแก่เราจงเชื่อได้เลยว่าผู้นั้นจะพ้นจากบาปทั้งปวง และสิ่งที่ทำมาทั้งหมดจะกลายเป็นบุญเป็นกุศลเป็นมงคลแก่ผู้นั้น


ขอบคุณสำหรับความรู้ดีๆนะครับ ^^
                     
                    Jai Maa Adhi Shakti
                     जय माँ आधी शक्ति

ขอบคุณครับ ได้รู้ที่มาที่ไปแล้วว่าเป็นมาอย่างไร