Loader

----โต๊ะพระแม่ แอนด์ พระพิฆเณศ ครับ ----

Started by mars, January 17, 2011, 19:19:08

Previous topic - Next topic

0 Members and 1 Guest are viewing this topic.

คริคริ เป็รสมาชิก แอบดู ของคนอื่นมา เนิ่นนาน ถึงเวลานี้

กระผม นายมาร์ ขอร่วมแบ่งปัน รูปโต๊ะบูชา

(จริงๆ แล้วยังไม่ได้ จุดบูชาอะไรเลย เพิ่งย้ายมาหน่ะครับ เลยจัดและพนมมือไหว้ไปก่อน)


เชิญท่านสมาชิก มิตรรักแฟนบอร์ดทุกท่าน
ทั้งล็อคอินแล้ว และไม่ได้ล็อคอิน
ทั้งที่ดูผ่าน คอมพิวเตอร์ โน๊ตบุ๊ค หรือมือถือ
ขอทุกท่านร่วมชมภาพบันทึกได้ ณ บัดนี้

(วงปี่พาดบรรเลง พร้อมม่านม่านอย่างอลังการ)






รูปแรก เป็นรูปมุมกว้าง เก็บภาพหมดทั้งโต๊ะ
ถ้าดูจากรูป เหมือนพระพิฆเณศจะอยู่สูงสุงเป็นองค์ประทาน
(จริงๆ แล้ว จะมีรูปพระแม่อุมาทรงเสือสามมิติ รูปใหญ่ ซึ่งจัดไว้บนสุด ขนาดความกว้างพอกับโต๊ะเลย ตอนนี้ ใส่กรอบใหม่อยู่ ครับ)






รูปที่สอง ตั้งนามนี้ว่า "ประกายแสงเจิดจรัส" ด้วยแสงกระทบจากแสงแฟลร์
กับกระจกตรงพระกรพอดิบพอดี เสมือนกำลังถือดวงแก้วมณีแปร่งแสง (สวยงาม)




รูปนี้  ไม่มีแสงกระทบ เครื่องทรงแปร่งแสงทอง ตัดกับสีเนื้อกายสำริดทมิลทึบ น่าดูชม สง่างาม อ่อนช้อย ยิ่งนัก







รูปซุมใกล้ๆ




สุดท้ายนี้ ขอจบด้วย ......รูปซูมเศียรองค์พระพิฆเณศ



เลอค่ายิ่งนักแล  ^^




สุดท้ายนี้ ขอขอบคุณ รูปชัดจาก กล้อง BB   
โปรแกรม photoshop ที่ช่วยให้รูปสวยงามขึ้น


และท่านสมาชิกทุกท่านที่เข้ามาร่วมชมครับ


ขอบคุณครับ

[HIGHLIGHT=#c00000](ปิดม่าน......)
[/HIGHLIGHT]

ปล. ผิดพลาดประการใด ขอคำชี้แนะด้วยนะครับ  ผมทำด้วยความศรัทธา มิได้ลบหลู่อย่างอย่างใด
    บรรยายแบบฉบับของตัวเองเพื่อเพิ่มอรรถรสในการชม   เป็นคนบ้านๆ ง่ายๆ ครับ ^^

เสริมนิดครับ  องค์พระพิฆเณศ เช่ามาตอนแรกก็สีทึบๆ ทั้งองค์ ผมมา ปิดทองคำเปลวใหม่  เป็นการฝึกเลยครับ

มีทั้งจมบ้างไม่ติดบ้าง ติดอยู่หลายวัน ได้ออกมาก็ประมาณที่เห็นในรูปน่านแหละครับ

ชื่อว่าอีกไม่นานเดี๋ยวจะได้ชมหิ้งหนูอย่างแน่นอน ตอนนี้กำลังรอผู้ช่วยเนื่องจากเอารูปลงคอมไม่เป็น

(เซ็ง)

โอม  ศรี  คเณศายะ  นะมะ 
พระศรีมหาคเณศช่างงดงามยิ่งนักครับ  สวยจนหาที่ติมิได้เลย
ขอบคุณที่นำมาแบ่งปันนะครับ^^
 

พฤษภกาสรอีกกุญชรอันปลดปลง
   โททนต์เสน่คงสำคัญหมายในกายมี
นรชาติวางวายมลายสิ้นทั้งอินทรีย์   สถิตทั่วแต่ชั่วดีประดับไว้ในโลกา

แล้วสอนว่าอย่าไว้ใจมนุษย์      มันแสนสุดลึกล้ำเหลือกำหนด
ถึงเถาวัลย์พันเกี่ยวที่เลี้ยวลด   ก็ไม่คดเหมือนหนึ่งในน้ำใจคน