ชุมชนคนรัก...ฮินดู (HINDUMEETING)

Buddhist สนทนา => สนทนาภาษาพุทธ => Topic started by: เทวาเหนือเกล้า on December 30, 2009, 11:31:46

Title: ทุนที่ไม่มีวันหมด
Post by: เทวาเหนือเกล้า on December 30, 2009, 11:31:46
วันนี้เอาธรรมะของทางพุทธศาสนา ที่ได้อ่านแล้วมองเห็นว่า
เป็นประโยชน์ต่อเพื่อนหลาย ๆ ท่าน ลองอ่านดูนะคะ

ทุนที่ไม่มีวันหมด - วิธีใช้หนี้พ่อแม่

[HIGHLIGHT=#fdeada][HIGHLIGHT=#ffc000]วิธีใช้หนี้พ่อแม่ไม่ยากเลย จงสร้างความดีให้กับตัวเอง และนี่คือการใช้หนี้ให้ตัวเอง ตัวเราพ่อให้หัวใจ แม่ให้เลือดน้ำเหลืองอยู่ในตัวแล้ว[/HIGHLIGHT][HIGHLIGHT=#ffc000]จะไปแสวงหาพ่อแม่ที่ไหน บางคนรังเกียจแม่ว่าแก่เฒ่าไม่สวยงาม พอตัวเองแก่ก็เลยถูกลูกหลานรังเกียจ จึงเป็นกงกำกงเกวียนยืดเยื้อกันต่อไป[/HIGHLIGHT]
[/HIGHLIGHT]
[HIGHLIGHT=#ffc000]พ่อแม่เป็นพระอรหันต์ของลูก เหลียวดูพ่อแม่ในบ้านบ้าง ทำดีกับท่านบ้าง แล้วจะรู้สึกได้ว่าได้ทำดีตั้งแต่วันนี้แล้ว[/HIGHLIGHT]

[HIGHLIGHT=#ffc000]อย่ายืนพูดกับพ่อแม่ อย่าบังอาจกับพ่อแม่ พ่อแม่เป็นพระอรหันต์ของลูก พ่อแม่เป็นครูคนแรกของลูก [/HIGHLIGHT]
[HIGHLIGHT=#ffc000]ก่อนออกจากบ้านจึงต้องกราบเท้าพ่อแม่ 3 หนที่เท้า[/HIGHLIGHT]

[HIGHLIGHT=#ffc000]โปรดจำให้ดี วันเกิดของลูกคือวันตายของแม่  เพราะในวันที่ลูกเกิดนั้น แม่อาจต้องเสียชีวิต การคลอดลูกคือการเสี่ยงตาย สำหรับคนเป็นแม่ถ้าวันเกิดเลี้ยงเหล้าเพื่อน จำไว้ให้ดีเลยเจ้าของวันเกิดจะอายุสั้น ควรนักที่จะสวดมนต์ปฏิบัติธรรม กัมมัฎฐานให้พ่อแม่ วันเกิดของเราคือวันตายของแม่เรา วันเกิดไปกราบพ่อกราบแม่ของพรท่าน ไม่มีพ่อแม่คนไหน ไม่อยากให้ลูกเจริญ อยากให้ลูกได้ดี ไปเลี้ยงพ่อแม่ให้อิ่มก่อนก่อนจะไปเลี้ยงเพื่อน ไปล้างเท้าให้ท่านทั้งสองก่อน ไปพาท่านไปเที่ยวก่อน ก่อนจะพาเพื่อนไปเที่ยว วันเกิดของเราอย่าให้พ่อแม่ต้องมาทำครัวเลี้ยงบาปกรรมที่สุด จะทำมาหากินไม่ขึ้น ต้องเลี้ยงพ่อแม่ให้อิ่มก่อน หนี้บุญคุณอันยิ่งใหญ่คือหนี้บุญคุณบิดามารดา[/HIGHLIGHT]

[HIGHLIGHT=#ffc000]คนบางคนเมื่อทำงานได้แล้วก็ลืมพ่อลืมแม่ อย่าลืมท่านนะ การเถียงพ่อแม่ไม่ดี อย่าได้เถียงพ่อแม่ อย่าคิดไม่ดีกับพ่อแม่ ไม่ว่าท่านจะทำผิดพลาดอย่างไร นั่นคือความผิดพลาดที่ท่านจะรู้ได้เอง หากวันใดคิดไม่ดีกับพ่อแม่ จะเจริญได้อย่างไร มีแต่ถอยหลังลงคลอง ก้าวถอยหลังเท่านั้น ไม่เกิดบ้านหนึ่งพ่อมีเมียสี่คน เมียหลวงสอนลูกบอกว่าพ่อเจ้าไม่ดี ลูกก็ไปด่าพ่อ ว่าพ่อแล้วมาบวชวัดนี้ บวชแล้วเดี๊ยวเป็นนุ่นเป็นนี่ จนจะกลายเป็นโรคประสาท นี่ล่ะบวชก็ไม่ได้ผล อาตมาก็ให้ไปขอสมาลาโทษพ่อเสียก่อน แล้วกลับมานั่งเจริญกัมมัฎฐานจึงจะได้ผล ไม่ให้ลูกว่าพ่อแม่ แต่นี่คือเรื่องของแม่ที่จะแก้ปัญหาเหล่านี้  เมื่อเร็ว ๆ นี้ฆ่าพ่อตาย แม่สงสารพามาบวชเพื่อให้เจริญกัมมัฎฐาน พอเข้าวัดมันร้อนไปหมด ต้องเลี้ยวรถกลับเข้าวัดไม่ได้ นี่กรรมตามสนอง มาตุฆาต ปิตุฆาต ห้ามสวรรค์ ห้ามนิพพาน เจริญพระกรรมฐานไม่ได้แน่นอน คนที่มีบุญวาสนาจะกตัญญูกับพ่อแม่ คนเถียงพ่อแม่เอาดีไม่ได้ คนไม่พูดกับพ่อแม่นั่งเจริญพระกรรมฐานกี่ปี กี่ร้อยปี ก็ไม่ได้อะไร ถ้าหากไม่ขออโหสิกรรมจากท่าน ขออโหสิกรรมที่คิดไม่ดี ทำไม่ดีกับพ่อแม่ คิดไม่ดีกับครูบาอาจารย์ คิดไม่ดีกับพี่ ๆ น้อง ๆ จะไม่เอาอีกแล้ว จะไม่ทำอีกแล้วเอาน้ำไปขันหนึ่ง เอาดอกมะลิโรย กายกัมมัง วจีกัมมัง มโนกัมมัง โยโทโส อันว่า โทษใดความผิดอันใดที่ข้าพเจ้าพลั่งเผลอสติไป ด้วยกายก็ดีด้วยวาจาก็ดี ด้วยใจก็ดี ทั้งต่อหน้าและลับหลัง ขอให้คุณพ่อ คุณแม่ คุณปู่ คุณย่า คุณตา คุณยาย คุณพี่ คุณน้อง อโหสิกรรมให้ด้วย เอาน้ำรดที่มือที่เท้าท่าน นี่ล่ะท่านทั้งหลายเอ๋ย เป็นหนี้บุญคุณพ่อแม่มากมาย ยังจะไปทวงนาทวงไร่ มาเป็นของเราอีกเหรอ ตัวเองก็พึ่งตัวเองไม่ได้ สอนให้ตัวเองเอาดีไม่ได้ เป็นคนอัปรีย์จัญไรในโลกมนุษย์ ไปทวงหนี้พ่อแม่ พ่อแม่ให้แล้ว ให้ทั้งชีวิต ให้ฯลฯ เรียนสำเร็จแล้ว ยังช่วยตัวเองไม่ได้ ยังมีหนี้ติดค้าง รับรองได้ว่าทำมาหากินไม่ขึ้น "หนามแหลมใครเสี้ยม มะนาวกลมเกลี้ยงใครกลึง" เด็กประถมสี่ พ่อเมาเหล้า เมากัญชา เล่นการพนัน แม่เล่นหวย เล่นการพนัน ปัจจุบันเป็นด็อกเตอร์อยู่อเมริกา หลวงพ่อสอนครั้งเดียว จำได้ บอกวันเกิดหนู หนูซื้อขนม สองห่อนะ เรียกพ่อแม่มานั่งคู่กันแล้วกราบนะลูกนะ แล้วก็บอกพ่อแม่ว่า ความผิดอันใดที่ลูกได้พลั้งเผลอด้วยกาย วาจา ใจ ที่คิดไม่ดีต่อคุณพ่อคุณแม่ ขอให้คุณพ่อคุณแม่อโหสิกรรมให้ แล้วล้างเท้าให้พ่อแม่ ลูกไม่มีสตางค์ให้ ลูกซื้อขนมมา สองห่อ ให้แม่ก่อนหนึ่งห่อ เพราะแม่อุ้มท้องมา แล้วจึงให้พ่ออีกหนึ่งห่อ ลูกขอปฏิญาณตนว่า ลูกขอเป็นลูกที่ดีของพ่อแม่ แล้วจะเป็นศิษย์ที่ดีของครูบาอาจารย์ ลูกจะไม่ทำให้พ่อแม่ผิดหวัง พ่อฟังแล้วน้ำตาร่วงสร่างเมา ส่วนแม่ก็ร้องไห้ เลยพ่อแม่ให้สัญญา[/HIGHLIGHT][HIGHLIGHT=#ffc000]กับลูกเลิกอบายมุขทั้งหมดทั้งปวง[/HIGHLIGHT]

[HIGHLIGHT=#ffc000]ถ้าต้องการเจริญก้าวหน้า หลวงพ่อขอฝากไว้ คนเรามีก้าวสองก้าว จะก้าวขึ้นหรือก้าวลงดำน้ำไม่โผล่ ก้าวลงมันง่ายดี ก้าวขึ้นมันต้องยาก ของชั่วนะมันง่าย หลั่งไหลไปตามที่ต่ำ นี่บอก สอนลูกหลานต้องการจะบรรจุงานไม่ต้องไปวิ่งเต้น ดูเสียก่อนลูกกุศลพอไหม ถ้าไม่พอต้องเพิ่มกุศล สวดมนต์ ปฏิบัติกัมมัฎฐาน ไม่นานก็ได้งานทำ[/HIGHLIGHT]

[HIGHLIGHT=#ffc000]พ่อแม่เลี้ยงลูกเปรียบเสมือนปลูกต้นไม้ ปลูกอย่างมีระเบียบแบบแผน ต้นไม้จะขึ้นงามตามระเบียบ อยากปลูกให้ลูกเป็นคนดี ต้องปลูกตั้งแต่เล็ก ๆ โตแล้วแย่มากปลูกไม่ขึ้น การสอนลูกที่ดีคือสอนตั้งแต่อยู่ในท้อง ผู้เป็นแม่ต้องหมั่นสวดมนต์เป็นประจำ พ่อแม่ต้องไม่บังคับให้ลูกสวดมนต์ แต่พ่อแม่ต้องสวดมนต์ให้เป็นตัวอย่าง แล้วเขาจะสวดเอง โบราณว่าไว้ มีลูกมีหลานต้องแต่งใจ แต่งตัวลูก และแต่งงานลูก แต่งใจลูกคือพาลูกไปวัด ให้มีความสัมพันธ์กับวัด อยู่บ้านก็สอนลูกสวดมนต์ไหว้พระ ให้มีค่านิยมพื้นฐาน ห่วงผูกคอ คือจะกินอะไรก็ห่วงลูกถึงแม้แม่จะหิวอย่างไร หากว่าลูกอยากรับประทานก็ต้องให้ลูกก่อน ไม่เช่นนั้นมันก็ติดอยู่ที่คอ ห่วงผูกแขนคือสามีภรรยา ห่วงผูกขาคือทรัพย์สมบัติ[/HIGHLIGHT]

[HIGHLIGHT=#f2f2f2][HIGHLIGHT=#ffc000]หน้าที่ของคนคือ รับผิดชอบหน้าที่การงาน พ่อแม่รับผิดชอบคือรักลูกคิดปลูกฝัง ให้ลูกตั้งตนฝึกตนเป็นคนดี ให้ลูกรักการศึกษา ให้ลูกได้ดีมีปัญญามีวิชาตตั้งตนเป็นคนดี ลูกปฏิบัติกัมมัฎฐาน อุทิศให้พ่อแม่ พ่อแม่จะมีอายุยืน อารมณ์ดี อย่าโมโห อย่าด่า อย่าฆ่าสัตว์ อย่าโกรธ อย่าอิจฉา อย่าริษยาจะทำให้อายุยืน ผิวพรรณผ่องใส สุขภาพดีฯ คนบาป คนขี้โมโห อายุ 60 จะขาดสติ จะขี้หลงขี้ลืม[/HIGHLIGHT] [/HIGHLIGHT]


การบำรุงบิดามารดา
คนที่หาได้ยาก  มากไฉน
เพราะว่าในโลกนี้ มีเพียงสอง
คือพ่อแม่ เกิดเกล้า เหล่าลูกต้อง
ตอบสนอง พระคุณ ได้บุญแรง


ท่านว่าพ่อแม่นั้นเปรียบได้เป็นทั้งครูของลูก เทวดาของลูก
พรหมของลูก และอรหันต์ของลูก ความหมายมีดังต่อไปนี้

ที่ว่าเป็นครูของลูก เพราะท่านคอยอบรมสั่งสอนลูก เป็นคนแรกก่อนคนอื่นใดในโลก

ที่ว่าเป็นเทวดาของลูก เพราะท่านคอยปกป้องคุ้มครอง เลี้ยงดู ประคบประหงมมาแต่อ้อนแต่ออก
บำรุงให้เติบใหญ่เป็นอย่างดี ไม่ให้เกิดอันตรายต่อลูกในทุก ๆ ด้าน

ที่ว่าเป็นพรหมของลูก เพราะว่าท่านมีพรหมวิหารสี่ มีเมตตาคือเอ็นดูปรารถนาดีอย่างไม่มีที่สิ้นสุด
มีกรุณา คือ ให้ความกรุณาต่อลูกๆ อยากได้อะไรก็หามาให้ลูกให้การศึกษาเล่าเรียน ส่งเสียเท่าที่
สุดกำลังความสามารถจะหาให้ได้ มีมุฑิตาหมายถึงมีความรัก ยอมสละได้แม้ชีวิตของตัวเองเพื่อลูก
ยอมเสียสละได้ทุกสิ่งทุกอย่าง และมีอุเบกขาคือการวางเฉย ไม่ถือโกรธเมื่อลูกประมาท ซน ทำผิด
พลาดเพราะความไร้เดียงสา หรือเพราะความไม่รู้

ที่ว่าเป็นอรหันต์ของลูก เพราะว่าท่านมีคุณธรรมสี่ประการคือ เป็นผู้มีอุปการะคุณต่อลูก เลี้ยงดูมาด้วย
ความเหนื่อยยาก กว่าจะเติบโตเป็นผู้ใหญ่ เป็นผู้มีพระเดชพระคุณ คือให้ความอบอุ่นเลี้ยงดู ปกป้อง
จากภัยอันตรายต่างๆ นานา เป็นเนื้อนาบุญของลูก คือลูกเป็นส่วนหนึ่งของกรรมดีที่พ่อแม่ได้ทำไว้
และเป็นผู้รับผลบุญที่พ่อแม่ได้สร้างไว้แล้วทางตรง

เป็นอาหุไนยบุคคล คือเป็นเหมือนพระที่ควรแก่การเคารพนับถือและรับของบูชา เพื่อเทิดทูนไว้เป็น
แบบอย่างในทุกแง่ทุกมุม

จะตอบแทนพระคุณท่านได้อย่างไร
ยามหนาวห่มผ้าให้ท่าน      ยามร้อนพัดให้ท่านเย็น
ยามนอนดูแลนวดเฟ้น       ยามตื่นท่านสดชื่นไหม
ถามดูอยากรับประทานอะไร          ต้องเลี้ยงและต้องดู   
ด้วยรักและห่วงใย            อย่ากรรโชกให้เสียใจ
เอาใจใส่ด้วยตนเอง             เคารพและเชื่อฟัง
เพื่อให้ท่านสบายใจ             แม้อยู่ไกลก็คิดถึง
มีของฝากเมื่อกลับมา             ป่วยไข้รีบรักษา
มรณาทำบุญให้               อุทิศไปสม่ำเสมอ
ฝากไว้สักนิด       พ่อแก่ - แม่เฒ่า
พ่อแม่ก็แก่เฒ่า             จำจากเจ้าอยู่ไม่นาน
จะพบจะพ้องพาน         เพียงเสี้ยววานของคืนวัน 
ใจจริงไม่อยากจาก      เพราะยังอยากเห็นลูกหลาน
แต่ชีพมิทนทาน            ย่อมร้าวรานสลายไป
ขอเถิดถ้าสงสาร            อย่ากล่าวขานให้ช้ำใจ
คนแก่ชะแรวัย            คิดเผลอไผลเป็นแน่นอน
ไม่รักก็ไม่ว่า               เพียงเมตตาช่วยอาทร
ให้กินและให้นอน         คลายทุกข์ผ่อนพอสุขใจ
เมื่อยามเจ้าโกรธขึ้ง           ให้นึกถึงเมื่อเยาว์วัย
ร้องไห้ยามป่วยไข้          ได้ใครเล่าเฝ้าปลอบโยน
เฝ้าเลี้ยงจนโตใหญ่          แม้เหนื่อยกายก็ยอมทน
หวังเพียงจะได้ยล              เติบโตจนสง่างาม
ขอโทษถ้าทำผิด             ขอให้คิดทุกทุกยาม
ใจแท้มีแต่ความ            หวังติดตามช่วยอวยชัย
ต้นไม้ที่ใกล้ฝั่ง               มีหรือหวังอยู่นานได้
วันหนึ่งคงล้มไป               ทิ้งฝั่งไว้ให้วังเวง
พ่อแม่คือพระในบ้าน
การไหว้พระในบ้าน(พ่อแม่)
เมื่อเราไหว้พระรัตนตรัยแล้ว
ก่อนนอนทุกวันพึงไหว้พ่อแม่
ผู้เป็นพระในบ้านซึ่งมีพระคุณอันยิ่งใหญ่แก่เรา
โดยพนมมือขึ้นรำลึกถึงพระคุณของท่าน
กล่าวคำไหว้ดังนี้
มัยหัง มาตาปิตูนังวะ ปาเทสุ
วันทามิ สาทะรัง
(กราบลง 1 ครั้ง)
นึกถึงพ่อแม่และนึกเห็นตัวเราเองหมอบกราบแทบเท้าท่านทั้งสอง
ฝากไว้ให้หลาย ๆ ท่านลองอ่านและพิจารณาดูค่ะ 
วันนี้คุณทำดีกับท่านแล้วหรือยัง
ที่มา  กฎแห่งกรรม พุทโธโลยี ทุนที่ไม่มีวันหมด  วิธีใช้หนี้พ่อแม่
      พระธรรมสิงหบุราจารย์ (หลวงพ่อจรัญ ฐิตธมฺโม)
      
      
      

                              
Title: ตอบ: ทุนที่ไม่มีวันหมด
Post by: Mena_friendly on December 30, 2009, 15:01:02
ขอบคุณมากค่ะ  สำหรับเนื้อหาดีๆที่นำมาฝากกัน
ยิ่งอ่านก็ยิ่งรักแม่และพ่อมากมาย...^_^
ปีใหม่นี้ก้อจะเกี่ยวก้อยม๊ามี๊ไปทำบุญให้อิ่มบุญทั้งแม่และลูกไปเย๊ยค่ะ
Title: ตอบ: ทุนที่ไม่มีวันหมด
Post by: เทวาเหนือเกล้า on January 02, 2010, 20:54:26
มิได้ค่ะ คุณเจี๊ยบเพียงเห็นประโยชน์ก็เลยนำมาฝากกัน
Title: ตอบ: ทุนที่ไม่มีวันหมด
Post by: อักษรชนนี on January 02, 2010, 21:08:40
ขอบคุณสำหรับเนื้อหาดีๆที่นำมาฝากกันนะครับคุณพี่เทวาเหนือเกล้า
Title: ตอบ: ทุนที่ไม่มีวันหมด
Post by: Ratha C on January 03, 2010, 04:24:34
พบกับเรื่องราวของ ' ผู้เป็นแม่'   ที่น่าเศร้าใจเรื่องหนึ่ง
ในวันที่สามของการไปปฏิบัติธรรมที่วัดอัมพวัน จ.สิงห์บุรี
สมมุติว่าแกชื่อว่า... ' ป้าใจ' ก็แล้วกันนะคะ
ฉันได้รู้จักกับแกก็เพราะว่า..
เจ้าหน้าที่ให้ฉันย้ายข้าวของออกจากโรงเรือนที่นอนมาแล้วสองคืน ไปหาที่นอนใหม่
เพราะว่าจะมีคณะของทหาร (ไม่รู้มาจากหน่วยไหน) ประมาณ 300 นาย
ถูกส่งมาฝึกปฏิบัติกรรมฐานในบ่ายวันนั้น
ฉันหอบของเดินมาที่โรงเรือนใกล้ ๆ กัน เปิดประตูเข้าไป มองเห็นที่ว่างอยู่ จึงตรงปรี่ไปที่นั่นทันที
และตรงนั้น มีป้าใจ กำลังนอนเอามือก่ายหน้าผากอยู่
  แรก ๆ ฉันออกจะไม่ไว้ใจป้าแกนัก เพราะแกบอกว่า แกเป็นคนร่อนเร่
ร่อนเร่ไปตามวัดต่าง ๆ ไปอาศัยข้าววัดกิน อาศัยที่วัดนอน...
ออกจากวัดนั้น ไปวัดนี้ ไปเรื่อย ๆ ไม่มีจุดมุ่งหมาย...
ใครบอกที่วัดไหนมีคนไปเยอะ แกก็จะไปวัดนั้น เพราะนั่นหมายความว่า...
แกจะมีข้าวกินพออิ่มรอดไปวัน ๆ แน่นอน
ยามฉันนอน ฉันก็จะระวังตัว ทั้ง ๆ ที่ไม่มีของมีค่าอะไรติดตัวไป
โทรศัพท์ก็ไม่ได้พกไป จะมีก็แค่สร้อยทองที่คล้องอยู่กับคอ เส้นก็ไม่ใหญ่นัก
สตางค์ที่พกไปพอทำบุญ และใช้หนี้สงฆ์ กับซื้อหนังสือของหลวงพ่อกลับบ้าน
  อีกวันถัดมา แกก็มาบอกลา ว่าจะกลับแล้ว จะติดรถไปกับเพื่อนใหม่ ที่แกมารู้จักที่นี่
แกเปลี่ยนจากชุดขาว เป็นชุดธรรมดาเรียบร้อย รอติดรถเพื่อนแกจะไปลงแถว ๆ ลาดพร้าว
คืนวันนั้น ฉันยังเจอแกใส่ชุดขาวอีกครั้ง นอนเอามือก่ายหน้าผากเหมือนเดิน
ฉันไม่ได้ถาม หรือซักไซร้ไล่เรียงอะไรแก แต่กลับรู้สึกสงสารอย่างบอกไม่ถูก
พลันคิดต่อตัวเองว่าในใจว่า...
ทรัพย์สินของฉันเมีเพียงแค่นี้...ฉันก็ยังทำหวงไปได้ ทำให้จิตใจตัวเองกังวลไปเปล่า ๆ
ดูป้าแกไม่ใช่คนมือไว หรือคน 'ขี้ขอ' เลยสักนิด ฉันไม่เคยเห็นแกขอเงินใครสักคนเลย
รุ่งเช้า หลังจากทำวัตรเช้า และทานอาหารเช้าเสร็จ
ฉันจึงนั่งคุยกับป้าใจอย่างเป็นทางการครั้งแรก
' ป้าเป็นคนที่ไหนเหรอคะ'
' ป้าเป็นคนเพชรบูรณ์จ้ะ'
' ป้าไม่มีลูกบ้างเหรอคะ'
' ป้ามีลูกสามคน สองคนน่ะเป็นผู้ชาย โตกันหมดแล้ว คนเล็กเป็นลูกสาว ป้ายกให้คนขับรถตู้ที่รู้จักกันตั้งแต่แปดขวบ'
' แล้วทำไมป้าไม่ไปอยู่กับลูกชายล่ะคะ ทำไมป้าต้องมาร่อนเร่อย่างนี้ด้วย'
  ป้าเงียบไปพักหนึ่ง นั่งชันเข่า แล้วกอดเข่าเอาไว้ เหมือนจะหาหลักยึดร่างกายแกเอาไว้
กันมันสั่นไหวโยกไปตามแรงสะอื้น ที่แกพยายามปกปิดฉัน ด้วยการหันหน้าไปทางอื่น
' ป้าไปหามันแล้ว มันไม่ให้ป้าอยู่ด้วย มันบอกว่าเพิ่งโดนไล่ออกจากยามมา ลูกป้าตนนี้มันทำงานไม่ทนร้อก'
' แปลว่าเค้ากำลังตกงานเหรอคะป้า'
' มันได้งานใหม่แล้ว เป็นยามอยู่แถวรังสิต แต่มันไม่ให้ป้าอยู่ด้วย เพราะมันเพิ่งทำงาน มันบอกมันไม่มีปัญญาเลี้ยงป้าน่ะ'
' ดูป้าก็ไม่ใช่คนกินจุซักหน่อยเนาะ แล้วลูกชายป้าอีกคนล่ะ'
' คนนั้นน่ะ มันทำให้ป้าต้องมาร่อนเร่อยู่อย่างนี้ไงล่ะหนู'
' อ้าว...ทำไมเหรอคะ'
' ก็มันน่ะไปหุ้นกะผู้หญิง แล้วผู้หญิงเค้าโกงไปหมดเลย มันก็เลยกลับมาอยู่บ้าน กลับมาก็ไม่ทำอะไรหรอก หาเรื่องทะเลาะกับญาติคนโน้นคนนี้เค้าไปทั่ว ทะเลาะกันจนเค้าตัดไฟบ้านป้าเลย ป้าขอต่อพ่วงไฟจากบ้านเค้ามาน่ะ'
' ทะเลาะกันรุนแรงเลยสิคะ'
' ฮื่อ พอเค้าตัดไฟ   ไอ้ลูกป้าก็หนีหายไปอยู่ที่อื่น พอมันไปแล้ว ญาติ ๆ ก็มายืนด่าป้าปาว ๆ ที่หน้าบ้านทุกวัน ว่าเลี้ยงลูกไม่ดี ป้าก็อับอายเค้า แถมมืดลงก็มองอะไรไม่เห็น เพราะเค้าตัดไฟ ป้าก็เลยต้องออกมาร่อนเร่อย่างนี้แหละหนู มันคงเป็นกรรมเวรของป้าเอง ป้าเลี้ยงพวกมันมาตั้งแต่เกิด ไปทำงานก่อสร้างที่ไหน ๆ ก็ต้องหอบกระเตงมันไป ป้ากินอย่างอด ๆ อยาก ๆ เพราะต้องหาให้มันกินจนอิ่มก่อน หาเงินส่งเสียให้พวกมันเรียนจนจบม. 3 พอมันโตทำงานกันได้ ป้าก็ยังต้องอด ๆ อยาก ๆ เหมือนเดิม ไม่รู้นะ ว่าป้าทำกรรมทำเวรอะไรมา'
  ฟังถึงตรงนี้   กลับเป็นฉันเองที่ต้องแอบเบือนหน้าหนีแก เช็ดน้ำตาที่ไหลเป็นทางป้อย ๆ ด้วยความสงสาร
เออหนอ...โลกนี้ช่างขาดความยุติธรรมเสียจริง ๆ ทีกับฉันที่อยากจะเลี้ยงดูพ่อใจแทบขาด
สวรรค์ก็แกล้งเอาลมหายใจพ่อของฉันไปดื้อ ๆ ซะอย่างนั้น
แต่กับป้าคนนี้ สวรรค์กลับปล่อยให้แกมีลมหายใจอยู่อย่างทุกข์ทน
ทำไมลูก ๆ ของป้าจึงกลับไม่เหลียวแลเลยสักนิด...
ทำไมพวกเค้าไม่ยินดีกับ โอกาส ที่ได้...โอกาสที่ฉัน หรือใครอีกหลาย ๆ คนต้องการที่จะได้รับ   
ทำไมพวกเค้าปฏิเสธ โชคดี ที่พวกเค้ากำลังได้รับ...โชคดี ที่ฉัน หรือใครอีกหลาย ๆ คนก็วาดหวัง
  ' แล้วป้าจะไปไหนต่อจ๊ะ'
' จริง ๆ ป้าก็อยากทำงาน แต่ไปที่ไหน ๆ เค้าก็ไม่รับ บอกว่าป้าแก่แล้ว
พอดีเพื่อนคนเมื่อวานที่ป้าจะกลับด้วยน่ะ เค้าให้ที่อยู่ไว้ ให้ป้าไปสมัครเป็นแม่บ้านที่ปั๊มน้ำมันเพื่อนเค้าน่ะ'
' ดีจัง แล้วป้าจะไปยังไงล่ะคะ'
' พอดีเมื่อวาน รถเค้าเต็ม วันนี้สาย ๆ ป้าว่าจะออกไปนั่งรถเมล์ไปกรุงเทพน่ะ'
' แล้วป้าไปถูกเหรอคะ'
' ป้าไปมาหมดทั่วประเทศแล้ว ไปไม่ยากร้อก แค่ลาดพร้าว 85 เอง'
' ฮ่ะ ๆ ป้าเก่งกว่าหนูอีกนะเนี่ย หนูยังไปกรุงเทพไม่ค่อยถูกเลย'
ป้าแกส่งเสียงหัวเราะตามฉันพร้อมพูดว่า...
' ถ้าหนูอยากไปไหนบอกป้านะ เดี๋ยวป้าจะพาไป'
  ฉันเหลือบมองนาฬิกาที่ข้อมือ จะแปดโมงแล้ว ถึงเวลาปฏิบัติกรรมฐานอีกแล้ว
ฉันจึงขอตัว ก่อนจากกัน ฉันหยุดคิดนิดหนึ่ง ก่อนรูดซิบกระเป๋าใบเล็กที่คล้องคออยู่ ที่แสนจะหวงนักหวงหนาเมื่อคืนก่อน ฉันควักเงินออกมาแล้วยัดใส่มือแก พร้อมพูดว่า
' หนูช่วยป้าพอค่าเดินทาง กับค่าอาหารได้แค่สองวันนะจ๊ะ'
ป้าใจแกยกมือท่วมหัว ปากก็พร่ำคำขอบคุณคำอวยพรต่าง ๆ นา
  ฉันมองเห็นใบหน้าป้าที่เปี่ยมสุข...ก่อนฉันหันหลังเดินจากป้าใจมา พร้อมน้ำตาที่เอ่อท่วมท้น...
เงินเพียงน้อยนิด สร้างสุขให้ป้าได้ขนาดนี้เชียวหรือ
แล้วป้าเค้าจะได้งานทำหรือเปล่านะ หากไม่ได้งานทำเพราะเหตุผลเดิม ๆ
ป้าใจแกก็ต้องเดินทางร่อนเร่ไปเรื่อย ๆ เหมือนเดิม...
ชีวิตแก จะต้องเดินทางต่อไปอีกยาวไกลแค่ไหนนะ...
ฉันขอภาวนา ให้ลูก ๆ ของป้าสักคน หยุดการเดินทางของ 'แม่' ของเขาด้วยการเลี้ยงดูด้วยเถอะ
แกต้องการแค่ที่นอน และอาหารเพียงสามมื้อที่ไม่ต้องซื้อ

หามาด้วยราคาแพง ๆ ...แค่นั้นเอง
  (http://sn115w.snt115.mail.live.com/mail/SafeRedirect.aspx?hm__tg=http://65.55.85.231/att/GetAttachment.aspx&hm__qs=file%3d00860cc5-8e36-4da3-8653-9fcfc2a54737.jpg%26ct%3daW1hZ2UvanBlZw_3d_3d%26name%3daW1hZ2UwMDEuanBn%26inline%3d1%26rfc%3d0%26empty%3dFalse%26imgsrc%3dcid%253a01e301ca7c7a%252449a9a770%25243102a8c0%2540Ntdomain%26msgHash%3dffffffffffffffff&oneredir=1&ip=10.13.28.8&d=d6044&mf=0&a=01_1a32199a232b5000b12972628e907ddcbdeaf7ba27befd0921a7083b80057250)
ยามเด็กแม่อุ้มชู...เลี้ยงดูเจ้า
แม่ต้องเฝ้ายามเจ้าป่วย ร้องไห้จ้า
ต้องแบกหาม จนบ่าทรุดเลี้ยงเจ้ามา
ทั้งการศึกษาให้แก่เจ้า...อย่างลำเค็ญ
  แม่เพียงหวังเห็นเจ้าได้เติบใหญ่
พร้อมกับใจรักแม่ ที่ยากเข็น
ไม่เคยขอสิ่งใดเกินจำเป็น
เพียงทำเช่นแม่เคยทำ...กับเจ้ามา
  ลูกหลายคนแม่เลี้ยงเจ้ามาได้
แม่คนเดียวไฉน...จึงปล่อยลำบากหนา
ต้องเร่ร่อนนอนวัดพลัดถิ่นมา
กินน้ำตาต่างข้าวไปวัน...วัน
  แลกข้าวแม่แต่ละมื้อ..กับบุหรี่ได้ใหมเล่า
ที่เจ้าเฝ้าเผาพ่นเพลินอย่างสุขสันต์
แลกที่ซุกหัวนอนให้แม่...กับน้ำจันท์
ขอแลกมันกับค่าน้ำนมแม่...ได้ใหมเอย
  เพียงแค่นี้...ทำไมทำให้แม่ตัวเองไม่ได้นะ [COLOR=#NaNNaNNaN]   
[COLOR=#NaNNaNNaN](
[COLOR=#NaNNaNNaN]ถึงกับน้ำตาไหลเลย...คิดถึงแม่จังเลย )[/FONT][/FONT]
[/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR]
  ขอบคุณภาพประกอบ จากอินเตอร์เน็ตค่ะ [/SIZE][/COLOR][/FONT]
[COLOR=#NaNNaNNaN]ถ้าคุณรักแม่ ...[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]กรุณาส่งต่ออย่างน้อย [/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]10 [/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]คน[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]ขอให้กุศลจงดลบรรดาลให้คุณมีความเจริญรุ่งเรืองสืบไป[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [HIGHLIGHT=#d99694]( เราได้รับ ข้อความนี้ จาก E-mail ที่เพื่อนส่งมาให้ค่ะ) [/HIGHLIGHT][/COLOR][HIGHLIGHT=#c3d69b][COLOR=#NaNNaNNaN]( คิดว่าข้อความคงน่าจะเป็นประโยชน์ไม่มากก้อน้อยนะคร้า รักแม่ มากกว่าเดิมมากๆเลย ซึ้งมากมาย )RaTha C[/SIZE][/COLOR][/HIGHLIGHT]
 
[/FONT][/SIZE][/COLOR]
Title: ตอบ: ทุนที่ไม่มีวันหมด
Post by: Ratha C on January 03, 2010, 04:31:32
[HIGHLIGHT=#8db3e2]ส่วนบทความนี้ คุณพ่อเรา ส่ง E-Mail มาให้เราอ่านค่ะ ซึ้งมากมายเลย (RaTha C.)[/HIGHLIGHT]

[COLOR=#NaNNaNNaN]บันทึกช่วยจำของ[/FONT][/FONT][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]“[/FONT][/FONT][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]เหลียงจี้จาง[/FONT][/FONT][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]”[/FONT][/FONT][/COLOR]
[COLOR=#NaNNaNNaN]บันทึกช่วยจำของ[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]“[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]เหลียงจี้จาง[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]”
“
[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]เหลียงจี้จาง[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]”[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]เป็นพิธีกรดังของ[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] TVB [/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]ในฮ่องกงและเป็นนักเขียนด้วย[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR]
[COLOR=#NaNNaNNaN]บันทึกช่วยจำที่เขาเขียนให้ลูกได้รับการเผยแพร่เป็นวงกว้างเมื่อไม่นานมานี้[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR]
[COLOR=#NaNNaNNaN]นอกจากแสดงถึงความห่วงหาอาทรที่พ่อมีต่อลูกเฉกเช่นคุณพ่อทั่วๆไป[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR]
[COLOR=#NaNNaNNaN]มุมมองของเขาบางเรื่อง[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]([/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]แบบสังคมฮ่องกง[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]) [/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR]
[COLOR=#NaNNaNNaN]แม้บางคนจะเคยประสบมาบ้างเหมือนกัน[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]อ่านแล้วก็ยังอดอึ้งไม่ได้[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR]
[COLOR=#NaNNaNNaN]เลยถ่ายทอดสู่กันฟัง[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]...

[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]ลูกรัก[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]..

[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]ที่พ่อเขียนบันทึกช่วยจำฉบับนี้ให้ลูก[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]มีเหตุผลอยู่[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] 3 [/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]ประการ[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]คือ[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]
1.
[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]สรรพสิ่งล้วนอนิจัง[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]จะมีชิวิตอยู่ได้อีกนานเท่าใดไม่มีใครบอกได้[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]พ่อจึงคิดว่า[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR]
[COLOR=#NaNNaNNaN]บางเรื่องพ่อน่าจะสั่งเสียไว้แต่เนิ่นๆ[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]ย่อมจะดีกว่า[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]
2.
[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]เพราะพ่อเป็นพ่อของลูก[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]ถ้าพ่อไม่บอกลูก[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]ไม่มีใครหรอกที่เขาจะบอกลูกแบบที่พ่อบอก[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]
3.
[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]สิ่งที่พ่อบันทึกไว้นี้[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]ล้วนเป็นประสบการณ์อันแสนเจ็บปวดที่พ่อได้เรียนรู้มา[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR]
[COLOR=#NaNNaNNaN]มันจะทำให้ลูกไม่ต้องเสียเวลาไปเรียนรู้มันอีก[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR]
[COLOR=#NaNNaNNaN]ในชีวิตของลูก[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]ขอให้จำสิ่งต่างๆเหล่านี้ไว้ให้ดี[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]
1.
[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]คนที่ไม่ดีต่อเรา[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]ไม่ต้องไปใส่ใจนัก[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]ในชีวิตคนเรา[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]ไม่มีใครมีหน้าที่ที่จะต้องมาดีต่อเรา[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]ยกเว้นพ่อกับแม่ของลูก[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR]
[COLOR=#NaNNaNNaN]สำหรับคนที่ดีกับลูก[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]นอกจากลูกต้องหวงแหนและขอบคุณเขาแล้วยังต้องคอยระวังตัวไว้ด้วย[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]เพราะคนเราทุกคน[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR]
[COLOR=#NaNNaNNaN]ทำอะไรย่อมมีจุดประสงค์[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]เขาทำดีกับลูก[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]ใช่ว่าเขาจะทำเพราะชอบลูกเสมอไป[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR]
[COLOR=#NaNNaNNaN]ลูกต้องตระหนักจุดนี้ให้ดี[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]อย่าเพิ่งรับเขาเป็นเพื่อนเร็วเกินไป[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR]
[COLOR=#NaNNaNNaN]2.[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]ไม่มีคนที่ทดแทนกันไม่ได้[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]และไม่มีสิ่งใดที่ต้องมีให้ได้ถ้าเข้าใจจุดนี้[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]หากวันใดคนข้างกายของลูกไม่ต้องการลูกอีกต่อไป[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR]
[COLOR=#NaNNaNNaN]หรือวันใดที่ลูกต้องเสียสิ่งที่รักที่สุดไป[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]ลูกจะได้เข้าใจว่านี่ไม่ใช่เรื่องคอขาดบาดตายอะไรเลย[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]

3.
[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]ชีวิตนี้แสนสั้น[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] ([/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]จะอยู่แค่[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] 160 [/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]ปีเอง[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] 55)[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]หากลูกยังใช้ชีวิตอย่างไม่เห็นคุณค่า[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR]
[COLOR=#NaNNaNNaN]พรุ่งนี้ลูกจะพบว่าชีวิตจะหลุดลอยไปไกลยิ่งขึ้น[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]ดังนั้นยิ่งรู้จักถนอมชีวิตเร็วเท่าใด[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR]
[COLOR=#NaNNaNNaN]เวลาที่ลูกจะได้รับความสุขจากชีวิตก็จะยิ่งมากขึ้นเท่านั้นหาความสุขเสียแต่วันนี้[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]ดีกว่านั่งหวังให้มีอายุยืนนาน[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]
4.
[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]ในโลกนี้ไม่มีเรื่องรักนิรันด์กาล[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]ความรักเป็นเพียงความรู้สึกชั่ววูบ[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR]
[COLOR=#NaNNaNNaN]โดยความรู้สึกนี้ย่อมเปลี่ยนไปตามกาลเวลาและอารมณ์[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]หากสิ่งที่ลูกรักมากที่สุดจากลูกไป[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]ขอให้รอคอยอย่างอดทน[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR]
[COLOR=#NaNNaNNaN]ให้เวลาช่วยชะล้าง[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]ให้จิตใจค่อยๆตกตะกอน[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]แล้วความทุกข์ของลูกจะค่อยๆจางหายไป[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]..
[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]อย่าวาดหวังความรักให้สวยเกินไป[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]และอย่าซ้ำเติมการอกหักให้ทุกข์เกินเหตุ[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]
5.
[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]แม้ว่าคนหลายคนที่ประสบความสำเร็จในโลกนี้ไม่ได้เรียนมาสูง[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]แต่ไม่ได้หมายความว่า[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]หากไม่ขยันเรียน[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]แล้วจะได้ดี[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]
[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]ความรู้คืออาวุธ[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]คนเราอาจสู้แล้วรวย[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]แต่ไม่มีทางรวยได้[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]หากปราศจากอาวุธสู้[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN].. [/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]จำไว้[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]
6.
[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]พ่อจะไม่ขอให้ลูกเลี้ยงดูครึ่งชีวิตหลังของพ่อ[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]เพราะพ่อก็จะไม่เลี้ยงดูครึ่งชีวิตหลังของลูกเช่นกัน[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]
[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]เมื่อลูกโตพอจนเป็นอิสระได้แล้ว[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]พ่อก็หมดหน้าที่แล้วเช่นกัน[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]หลังจากนั้นไป[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]ลูกจะนั่งรถเมล์หรือจะนั่งรถเบ๊นซ์[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR]
[COLOR=#NaNNaNNaN]จะกินหูฉลามหรือจะกินบะหมี่ยำๆ[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]ลูกต้องเลือกเอง[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]
7.
[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]ต้องทำดีต่อผู้อื่น[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]แต่อย่าหวังว่าผู้อื่นต้องทำดีต่อเราเราปฏิบัติต่อผู้อื่นอย่างไร[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR]
[COLOR=#NaNNaNNaN]มิได้หมายความว่าผู้อื่นก็จะปฏิบัติตอบต่อเราในแบบเดียวกัน[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN].. [/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]ลูกต้องเข้าใจในข้อนี้[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]จะได้ไม่หาทุกข์ใส่ตัวโดยไม่จำเป็น[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]
8.
[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]พ่อซื้อล๊อตเตอรี่มาตลอดชีวิต[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]ยังยากจนเหมือนเดิม[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]แม้แต่รางวัลเลขท้ายยังไม่เคยถูกเลย[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]
[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]นี่เป็นบทพิสูจน์ว่า[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]คนเราจะเจริญก้าวหน้าได้[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]ต้องขยันขันแข็งอย่างเดียวเท่านั้น[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]
[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]ในโลกนี้ไม่มีมื้อเที่ยงที่ไม่ต้องเสียตังค์[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN](No free lunch)
9.
[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]ญาติ[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]มิตร[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]หรือสหาย[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]ล้วนเป็นกันชาตินี้ชาติเดียว[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]ฉะนั้นจงหวนแหนโอกาสที่ได้อยู่ด้วยกันและแสนมีค่านี้[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]เพราะในชาติหน้า[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR]
[COLOR=#NaNNaNNaN]ไม่ว่าท่านจะรักใครหรือชังใคร[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]ท่านก็จะไม่มีโอกาสได้พบกันอีก[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]([/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]หมายเหตุ[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN]ถึงพบกันก็ไม่รู้[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN])


[/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR]
[COLOR=#NaNNaNNaN] [/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR][COLOR=#NaNNaNNaN] [/FONT][/FONT][/SIZE][/COLOR]
Title: ตอบ: ทุนที่ไม่มีวันหมด
Post by: เทวาเหนือเกล้า on January 03, 2010, 23:39:44
คุณ รฐา ทำเอาแนทน้ำตาร่วงได้เลยนะ สงสารป้าแกจริงๆ พระคุณของแม่ล้นเหลือ แต่ลูกบางคนกลับมองไม่เห็น เศร้าแทนค่ะ
แต่ขอบคุณนะคะคุณ รฐา ที่ได้นำบทความนี้มาร่วมแบ่งปัน ขอบคุณจริงๆ ค่ะ
Title: ตอบ: ทุนที่ไม่มีวันหมด
Post by: Nicha on January 07, 2010, 12:12:22
ฮือ...ฮือ...ฮือ

อ่านแล้วเหมือนมีก้อนอะไรติดอยู่ที่คอเลยค่ะ

กระบอกตาร้อนเลยอ่ะ

เศร้าจัง

...... คิดถึงแม่จัง