สวัสดีครับทุกท่านผมชื่อ เอ นะครับปัจจุบันอายุ 28 ปีครับ เมื่อก่อนผมไม่เคยนับถือสายนี้เลยครับ ทั้งชอบทานเนื้อดื่มเหล้าอีกต่างหากครับ
ผมได้รู้จักกับผู้หญิงคนหนึ่งเค้าทำให้ผมรู้ในตัวตนของผมว่าผมควรมาทางสายนี้เพราะตัวเขาเองก็นับถือครับ
แต่ไม่ใช่ว่าผมเปลียนเพราะเขานะครับ แต่ที่เปลี่ยนเพราะการปฏิบัติทำให้ผมสามรถเดินตามเขาทันครับ มีช่วงหนึ่งทีเราตกลงจะร่วมหอลงโลงกัน
เขาได้พิสูจน์ตัวผมว่าผมนิ่งขนาดไหน เขาหายจากผมไปเป็นเดือนโดยที่ไม่มีการติดต่อ ผมได้คบกับผู้หญิงอีกคนหนึ่งแต่ผู้หญิงคนนี้เข้าหาผมไม่ได้
ไม่ทราบเหมือนกันว่าเพราะเหตุใด เวลาที่เขาจะสัมผัสตัวของผมเขาจะรู้สึกเหมือนโดนไฟฟ้าช๊อตแบบแปล๊ปๆ น่ะครับ จากนั้นผมได้ทราบข้อมูลความจริงทั้งหมดว่าผู้หญิงคนแรกเขาทดสอบผม ผมก็เริ่มตีตัวออกหากกับคนใหม่ที่เพิ่งคบกัน และหวนกลับมาคบกับคนเดิม เรื่องเหมือนจะไปได้ด้วยดีนะครับ เขาซื้อจี้ให้ผมเป็นโอมไม่แน่ใจว่ามาจาก (ทิเบตหรือเนปาล) ผมได้แขวนไว้ตลอด จนวันหนึ่งเขาย้ายไปต่างจังหวัดผมไม่ได้เจอเธออีกเลยโทรหาตลอดครับ รับบ้างบางครั้งส่วนมากไม่รับครับร้อยละ 1 ครับหรือน้อยกว่านั้น ทุกวันนี้ผมแต่งงานแล้วแต่ผมยังนึกถึงผู้หญิงคนแรกอยู่เลยครับ ผมมีทุกวันนี้ได้เพราะเขา ผมเป็นผู้เป็นคนได้ก็เพราะเขาครับ
แต่ที่ผมมาเล่าให้ฟังในวันนี้เพื่อที่อยากจะระบายความในใจครับ และเมื่อไหร่ที่ผมไม่สบายใจผมจะไปที่สนามหลวงสองเพื่อไปไหว้ขอพรพระตรีฯและองค์พระคเณศ มีอยู่วันหนึ่งหลังจากที่ไหว้เสร็จผมได้เดินไปร้านเช่าพระสายเทพของพี่เอกครับ หลายท่านอาจจะรู้จักนะครับ ผมสอบถามถึงสิ่งที่ผมหามาตลอดนั่นคือ องค์มหาศิวะรตรี หรือที่เรียกว่าปางอรรถนารีศวร ครับผมหามาตลอดแต่ไม่ถูกใจครับเมื่อมาถามที่นี่พี่เอกบอกว่า"มีแต่ไม่สวยเดี๋ยวจะเอาให้ดู" แต่ผมกลับดูว่าอยากได้ครับพี่แกก็เลยบอกว่า "ถ้าชอบให้เลยไม่คิดเงิน"เพิ่งเจอกันเพิ่งคุยกันครับมารู้ทีหลังว่า พี่แก่อธิษฐานจิตไว้ว่า"หากมีคนมาถามหาจะยกให้เขาไปโดยไม่คิดเงิน" ตั้งแต่พี่แกเปิดร้านมามีผมมาถามคนแรกครับผมเลยได้ท่านมาไว้ที่บ้านครับ
แล้วยิ่งทำให้ผมรู้สึกคิดถึงผู้หญิงคนนั้นมากครับ ทุกวันนี้ที่ผมแต่งงานกับคนใหม่ผมก็ไม่ได้อยู่ด้วยกันนะครับ ผมรู้สึกสงสารเขาครับมากกว่าความรักที่มี แต่บางครั้งผมก็รู้สึกว่าผมรักเขามากบางครั้งผมกลับไม่รู้สึกอะไรเลย
เรียนผู้รู้หรือผู้ที่อยากให้คำนะนำบอกด้วยครับ เพราะตอนนี้ผมรู้สึกอึดอัดอย่างบอกไม่ถูกครับ
ขอบคุณทุกท่านที่อ่าน ขอบคุณทุกๆความเห็นครับ
ผมได้รู้จักกับผู้หญิงคนหนึ่งเค้าทำให้ผมรู้ในตัวตนของผมว่าผมควรมาทางสายนี้เพราะตัวเขาเองก็นับถือครับ
แต่ไม่ใช่ว่าผมเปลียนเพราะเขานะครับ แต่ที่เปลี่ยนเพราะการปฏิบัติทำให้ผมสามรถเดินตามเขาทันครับ มีช่วงหนึ่งทีเราตกลงจะร่วมหอลงโลงกัน
เขาได้พิสูจน์ตัวผมว่าผมนิ่งขนาดไหน เขาหายจากผมไปเป็นเดือนโดยที่ไม่มีการติดต่อ ผมได้คบกับผู้หญิงอีกคนหนึ่งแต่ผู้หญิงคนนี้เข้าหาผมไม่ได้
ไม่ทราบเหมือนกันว่าเพราะเหตุใด เวลาที่เขาจะสัมผัสตัวของผมเขาจะรู้สึกเหมือนโดนไฟฟ้าช๊อตแบบแปล๊ปๆ น่ะครับ จากนั้นผมได้ทราบข้อมูลความจริงทั้งหมดว่าผู้หญิงคนแรกเขาทดสอบผม ผมก็เริ่มตีตัวออกหากกับคนใหม่ที่เพิ่งคบกัน และหวนกลับมาคบกับคนเดิม เรื่องเหมือนจะไปได้ด้วยดีนะครับ เขาซื้อจี้ให้ผมเป็นโอมไม่แน่ใจว่ามาจาก (ทิเบตหรือเนปาล) ผมได้แขวนไว้ตลอด จนวันหนึ่งเขาย้ายไปต่างจังหวัดผมไม่ได้เจอเธออีกเลยโทรหาตลอดครับ รับบ้างบางครั้งส่วนมากไม่รับครับร้อยละ 1 ครับหรือน้อยกว่านั้น ทุกวันนี้ผมแต่งงานแล้วแต่ผมยังนึกถึงผู้หญิงคนแรกอยู่เลยครับ ผมมีทุกวันนี้ได้เพราะเขา ผมเป็นผู้เป็นคนได้ก็เพราะเขาครับ
แต่ที่ผมมาเล่าให้ฟังในวันนี้เพื่อที่อยากจะระบายความในใจครับ และเมื่อไหร่ที่ผมไม่สบายใจผมจะไปที่สนามหลวงสองเพื่อไปไหว้ขอพรพระตรีฯและองค์พระคเณศ มีอยู่วันหนึ่งหลังจากที่ไหว้เสร็จผมได้เดินไปร้านเช่าพระสายเทพของพี่เอกครับ หลายท่านอาจจะรู้จักนะครับ ผมสอบถามถึงสิ่งที่ผมหามาตลอดนั่นคือ องค์มหาศิวะรตรี หรือที่เรียกว่าปางอรรถนารีศวร ครับผมหามาตลอดแต่ไม่ถูกใจครับเมื่อมาถามที่นี่พี่เอกบอกว่า"มีแต่ไม่สวยเดี๋ยวจะเอาให้ดู" แต่ผมกลับดูว่าอยากได้ครับพี่แกก็เลยบอกว่า "ถ้าชอบให้เลยไม่คิดเงิน"เพิ่งเจอกันเพิ่งคุยกันครับมารู้ทีหลังว่า พี่แก่อธิษฐานจิตไว้ว่า"หากมีคนมาถามหาจะยกให้เขาไปโดยไม่คิดเงิน" ตั้งแต่พี่แกเปิดร้านมามีผมมาถามคนแรกครับผมเลยได้ท่านมาไว้ที่บ้านครับ
แล้วยิ่งทำให้ผมรู้สึกคิดถึงผู้หญิงคนนั้นมากครับ ทุกวันนี้ที่ผมแต่งงานกับคนใหม่ผมก็ไม่ได้อยู่ด้วยกันนะครับ ผมรู้สึกสงสารเขาครับมากกว่าความรักที่มี แต่บางครั้งผมก็รู้สึกว่าผมรักเขามากบางครั้งผมกลับไม่รู้สึกอะไรเลย
เรียนผู้รู้หรือผู้ที่อยากให้คำนะนำบอกด้วยครับ เพราะตอนนี้ผมรู้สึกอึดอัดอย่างบอกไม่ถูกครับ
ขอบคุณทุกท่านที่อ่าน ขอบคุณทุกๆความเห็นครับ