Messages

อลังกาลั่ม ถูกต้องแล้วครับ



อลังกาลั่ม หมายถึง การตกแต่งเทพเจ้าในวัดฮินดู ซึ่งในการตกแต่งแต่ละครั้งนั้นจะกระทำทั้งวัด โดยเฉพาะ เทพเจ้าองค์หลักของวัด และ เทพเจ้าองค์หลักของประเพณีแต่ละประเพณี สิ่งสำคัญในการทำอลังกาลั่ม มีอยู่สามอย่าง คือ

1. ภูษาแต่งองค์พระด้วยผ้าไหม
2. เครื่องประดับเพชรพลอย
3. ดอกไม้

การทำ อลังกาลั่ม สามารถแบ่งออกเป็น 3 ประเภท คือ

1. อลังกาลั่ม ที่ใช้ไม้จันทน์วางประดับหรือทาพระองค์ของเทพเจ้าองค์นั้นๆ



2. อลังกาลั่ม ที่ใช้เนย ซึ่งมักนิยมใช้กับพระหนุมานและพระกฤษณะ



3. อลังกาลั่ม ที่ใช้เครื่องประดับด้วยดอกไม้



สบดี คือ การแต่งองค์พระที่สามารถถอดมือและเท้าได้ โดยเฉพาะเทพเจ้าที่ประทับนั่งบนพาหะนะต่างๆ ต้องใช้มือและเท้าที่ถอดได้ ซึ่งจะไม่มีการตกแต่งลักษณะนี้กับเทพเจ้าองค์หลักของวัด แต่จะกระทำเฉพาะกับเทพเจ้าในแต่ละประเพณีเท่านั้น

ผมไม่ทราบเหมือนกันนะครับ ว่าแม่คุณไปรับวิธีการแบบนี้มาจากไหน คือ เชิญเทพเจ้ามากินร่วมกับมนุษย์เลย เท่าที่ผมได้ศึกษามาเกี่ยวกับเรื่องประเภทนี้ จะเห็นก็มีแต่กุมารนั่นแหละครับ ที่สามารถเรียกกินข้าวปลาอาหารกับผู้ที่นำมาเลี้ยงได้ แต่กับเทพเจ้าทั้งหลายที่เรากราบไหว้สักการะถือเป็นเรื่องไม่บังควรอย่างยิ่ง พราหมณ์ในวัดยังไม่กระทำเลยครับ ผมอยากให้เปลี่ยนแนวความคิดเสียใหม่ บอกกับแม่คุณด้วยนะครับ ยิ่งถ้าเคร่งครัดปฎิบัติด้วยแล้วละก็ ยิ่งไม่ควรปฎิบัติอย่างยิ่ง

อย่างที่คุณกาลิทัสบอกครับ จัดขนมใส่ภาชนะให้เรียบร้อย ถวายต่อทุกพระองค์ จุดธูป จุดเทียนถวาย ซึ่งจริงๆ แล้วใช้เวลาไม่นานนักครับ สำหรับพราหมณ์ในวัดที่จะทำการเก็บของถวาย แต่ถ้าง่ายๆ อย่างไทยๆ เราโดยแท้จริงต้องรอให้เทียนหมดเล่ม แล้วลามากินได้เลยครับ ถือว่าเป็นของมงคล

การบูชาเทพเจ้า จะไปต่างอะไรกับการบูชาพระล่ะครับ การบูชาเทพเจ้า สามารถกระทำวันไหนก็ได้ อยู่ที่ตัวของเรา พร้อมที่จะน้อมนำท่านมาบูชาหรือไม่? นั่นต่างหากที่สำคัญ  เมื่อตอบคำถามตรงนี้ได้แล้ว ถึงค่อยมาสู่คำถามถัดไป ที่ว่า จะบูชาแบบไหนดี ต้องแล้วแต่เราชอบแบบไหนอีกนั่นแหละครับ เพราะพระเจ้าก็คือหนึ่งเดียว พระพิฆเนศ ไม่ว่าจะเป็น บาลคณปติ, ปัญจมุขคณปติ, ตรีคณปติ หรือ ปางใดๆ ก็ตาม สุดท้ายแล้วก็คือ พระพิฆเนศทั้งสิ้นครับ การบูชาสิ่งใดๆ ก็ตาม ให้เราระลึกไว้อยู่เสมอว่า ให้มองไปที่แก่น อย่ามองแค่เพียงกระพี้ ว่าบูชาปางนี้แล้วสำเร็จด้านนั้น ด้านนี้ มันไม่ใช่แก่นครับ แก่นจริงๆ คือ เราบูชาพระพิฆเนศ ในฐานะเทพเจ้าที่เราเคารพสักการะ และ เทพเจ้าแห่งความสำเร็จทั้งปวงจะดีกว่า

ศิลปะในแต่ละภาคของอินเดียก็ต่างกัน มีทั้งของอินเดียเหนือและใต้ และในแบบของศิลปะไทย

ปางต่างๆ ก็มีมากมาย เกินกว่าจะนำมาลงให้แต่ผมแนะนำให้ว่าไป Search ใน www.google.com ใช้ keyword ว่า ganesh statue
แล้วเลือกเอาตามใจชอบเลยครับว่าชอบแบบไหน แต่ผมขอแนะนำว่าเมื่อเลือกแบบแล้วให้มาตรวจเช็คดูอีกทีว่าถูกหรือผิด เคนชปกรณ์ รึเปล่าด้วยนะครับ

ภาพกวางที่พระศิวะทรงถือไว้นั้นเป็นตัวแทนแห่งสรรพสัตว์ทั้งหลาย เพราะเชื่อว่า ภูติ ผี ปีศาจทั้งหลาย จะเป็นบริวารแห่งพระศิวะแล้ว เหล่าสรรพสัตว์ทั้งหลายทั้งมวล ยังเป็นบริวารแห่งพระศิวะด้วยเช่นกัน