Messages

น่าคิดเหมือนกัน  คิดเเล้ว  เเต่ไม่กล้าบอก คิดเล่นๆ 
คิดปนๆรวมกับวิชาฟิสิกส์ว่าด้วยดาราศาตร์

เเต่มันเป็นเพียงข้อสันนิษฐาน

ซึ่งไม่สมควรเผยเเพร่ต่อสาธารณะเดี๊ยวจะโดนโจมตี


เเต่ถ้าหลังไมค์กับคุณเจ้าของกระทู้น่ะพอได้อยู่

ดูท่าทางเจ้าของกระทู้จะเป็นศิลปินในอนาคตน่ะเนี่ย
ขอทำนาย  เนื่องจาก  ดูสงสัยอะไรเเต่ล่ะอย่างซิ  ว้าววว

เเล้วจะคอยจับตามองคุณเจ้าของกระทู้น่ะคะ

หวังว่าคงได้รู้จักกันคะ

ขอบคุณกับทุกๆคำติชม และกำลังใจที่พี่ๆน้องๆทุกๆคนได้ให้ผมนะคับ

ผมจะรังสรรค์ผลงานออกมาให้ได้เห็นกันอีกแน่นอน

แต่จะเป็นอะไรนั้นก็ติดตามกันต่อไปนะคับ

ขอบคุณมากๆคับ

เป็นกำลังใจให้คะ 

ขอชื่นชมนะคะ  เเละอยากให้คุณเจ้าของกระทู้
เป็นต้นเเบบตัวอย่างที่ดี  เพราะคนที่ไม่ได้เรียนทางนี้มัก
จะบอกว่าวาดไม่สวย  ฉันทำไม่ได้
เเต่เสือเชื่อนะคะว่าคุณทำได้ 
เพราะพลังของความรักเเละความศรัทธาความมุ่งมั่น
จะทำให้คุณทำเรื่องที่ยาก หรือไม่ถนัด  ให้ผ่านไปได้

นึกถึงอะไรที่เรียกว่ากำลังใจจากบุคคลที่รัก
นั่นล่ะคะ  คือพลังที่ยิ่งใหญ่  ทำให้เราทำสิ่งที่คิดว่าทำไม่ได้ 
หรือทำได้ไม่ดี  ให้ดี  เลิศได้  ผ่านไปได้ 

มีอะไรให้เเนะนำ  ก็บอกนะคะ  ยินดีรับใช้คะ
เเละจะคอยติดตามชมผลงานของคุณนะคะ

เเละเชื่อว่า  ยิ่งมีคนอย่างคุณมากเท่าไร 
คิดว่าใครที่เเวะมาชมผลงานของคุณ  อาจรู้สึก
คันไม้ คันมือ  อยากเขียน  อยากวาด อยากเเสดงออกอีกเยอะเลย
เพราะยังมีอีกหลายคนที่ไม่ได้เรียนทางศิลปะ 
ฉะนั้นเเล้ว  ภาพจึงไม่ใช่เเค่ผลงานเเห่งศรัทธา
เเต่ยังเป็น  เชื้อไฟอย่างดี  ที่ทำให้หลายๆคนเห็นเเล้ว
อยากทำเหมือนคุณบ้าง  นี่ละคะ  ตัวอย่างที่ดีที่น่าชื่นชม

ขอวอนเพื่อนสมาชิกที่รัก  เเละเคารพนะคะ 
เเวะมาดู  อย่าผ่านเลยไปให้กำลังใจ  ชื่นชมคุณเจ้าของกระทู้
เพราะจะเป็นกำลังใจที่ดีให้กับคนที่กำลังสร้างสรรค์ผลงานคะ

ชอบซิคะ  จะให้ชอบกว่านี้มาดูกันสองคนไหมค่ะ 

อิอิ ขอบคุณน่ะคะ  คนที่เเสดงเป็นพระศิวะน่ารักมากมาย

ชอบคนเป่าเเตรด้วย  ตุ้ยนุ้ย  จ่ำม่ำ  น่าหม่ำมากมาย

[รู้สึกหดหู่จังครับ พระองค์ท่านก็คือมหาเทพครับ]

รู้สึกหดหู่จังครับ  พระองค์ท่านก็คือมหาเทพครับ 

ถ้าครูไม่ได้การเคารพจากนักเรียน  ท่านคงเสียใจน่าดู

ง่ายๆสั้นๆ  คำตอบตรงดี  เปรียบเทียบได้ถูกใจเสืออย่างเเรง   เอาใจไปเติมค่ะ

น่ารักมากค่ะ ทั้งภาพเเละคนวาด ชื่นชมในความตั้งใจ 
เเละความพยายามนะคะ
ยิ่งได้รู้ว่าเจ้าของกระทู้ไม่ได้เรียนมาด้วย ยิ่งทำให้รู้สึกชื่นชม
กับลายเส้นที่บรรจง  เเละดูเเล้วบริสุทธิ์  เห็นเเล้วชื่นใจจัง
ยิ่งเป็นภาพที่เเบ่งซ้ายขวา  หน้าตรงยิ่งยากมากเลย
โดยเฉพาะมงกุฏ  ที่คุณเจ้าของกระทู้ไม่ใช้เส้นเเบ่งซ้ายขวา
เเต่กลับทำได้ดี  เสือว่าส่วนนี้เป็นอะไรที่ยากมาก
บ่งบอกถึงความตั้งใจได้เป็นอย่างดี  เเละเป็นตัวอย่างที่ดี
เเม้คุณเจ้าของกระทู้  จะไม่ได้เรียนศิลปะมา 
เเต่คุณเเละคนอื่นๆก็มีสิทธิได้ที่จะรู้สึก  ที่จะคิดถึง
ระลึกถึงเทวะพระองค์นั้น  เเละเมื่อเต็มเปี่ยมเเล้ว
นำจิตที่คิดถึงมาวาดให้มีตัวตน  เเละภาพของท่านจะเป็น
ตัวเเทนของความรัก  ที่เป็นประจักษ์พยานว่า  ณ  เวลานึง
คุณเคยมั่นคง  กับความศรัทธา 

เป็นกำลังใจให้เจ้าของภาพวาดนะคะ 

เอาไปผสมดินเหนียวปั้นเทวรูปได้  แทนส่วนผสมทัลคัม   
เอามากดลายกับหินอ่อน  ทำศิลาภรณ์  ประดับตกเเต่ง  งานปั้นบนเเผ่นไม้ที่วาด
เอาไปผสมกับเคมพ๊อกซี่ต่อรอยเหล็ก  ทำด้ามดาบ  ลดความเหนียวได้ลื่นๆดี  ได้สีเทาๆสวยไปอีกเเบบ
เอาไปทำน้ำเคลือบเซรามิกส์  ได้สีใสออกเหลืองนิดๆสวยดี  เพราะมีวิลิก้าเยอะ
เอาไปทำประคำไว้นับเวลาสวดมนต์

ถ้าใครอยากทำบอกนะคะ  จะบอกวิธีทำให้

ท้าวกุเวร  มีบริวารเป็นพังพอนค่ะ

เพราะว่า งูจะเฝ้าทรัพย์สมบัติที่อยู่ใต้ดิน   
ท้าวกุเวรจึงมีบริวารเป็นพังพอน
เอาไว้ให้พังพอนสู้กับงู 
เเล้วพังพอนก็คาบเอาสมบัติมา 
จากนั้นท้าวกุเวรก็จับพังพอนอ้าปาก

เเล้วเอาสมบัติมา   ท้าวกุเวรจึงเป็นผู้มั่งคั่ง 
มีทรัพย์มาก 

เสร็จพิธีที่พี่พี่สมาชิกเเนะนำเเล้ว   
บอกรักพระเเม่ด้วยนะคะ

พุ่งเลย  กำลังกินมาม่าอยู่สำลักเลยค่ะมิเชล

อะไรกันเนี่ย  เกิดอะไรขึ้น 

เซ็งอย่างเเรงเลยนิ

สวย  แต่เราว่าสีสดอีกนิดจะแจ่ม  ภาพมันดูหมองๆไม่สว่าง

ตอนถ่ายเนี่ยยังไม่เคลือบเงาค่ะสีเลยไม่สดเท่าที่เห็น

เพราะถ้าถ่ายภาพตอนเคลือบนะคะ  เเสงจะสะท้อนทำให้เห็นลายละเอียดของภาพไม่ได้ทั้งหมด   

ถึงจะปิดเเฟลตที่กล้อง  เเต่เเสงอาทิตย์  เเสงไฟในอาคาร  ก็ทำให้ภาพเเววๆ  มันๆ  สะท้อนเเสง

เเล้วก็จะเห็นลายละเอียดไม่ชัดคะ   

อย่าแบนเสือน่ะ  เสือสุภาพที่สุดเล้ว 
ผิดพลาดอะไรบอกกันดีดีก็ได้ 

มันเป็นเรื่องที่สืบทอดมาแต่โบราณครับ เป็นการสะสมภูมิปััญญาของคนโบราณได้กระทำักันมา

อันนี้เห็นด้วยค่ะ  เเต่เสียดายที่สืบต่อรุ่นต่อรุ่นกันเรื่องราวการสร้างเเบบโบราณจริงๆ  ไม่ค่อยบอกกัน 
คนสืบทอดน้อยมาก 

ที่จริงแล้วเคยทราบมาว่าสมัยก่อนไม่มีเทวรูป(รวมถึงพระพุทธรูปก็ด้วย) แต่ได้รับวิชาการสร้างเทวรูปมาจากกรีกโรมัน ซึ่งมีการสร้างเทวรูปอยู่เป็นธรรมดา เมื่อชาวกรีกโรมันเขามาแล้วมานับถือจึงได้สร้างเป็นเทวรูปขึ้น

อันนี้เป็นความรู้ใหม่  ศึกษาเเต่ประวัติศาสตร์ศิลปไทย  ของนอกไม่ได้เรียน   ขอบคุณสำหรับความรู้ใหม่คะ

น่าจะเทียบเคียงจากตำนานหรืออาจมาจากการเข้าสมาธิ แล้วจึงทำเป็นเทวรูป

ข้อนี้ถูกใจสุดๆ  คือการเทียบเคียงจากตำนาน   เพื่อสรรเสริญเทวะ  พร้อมทั้งความหมายเเละนิยามในการสร้างเพื่อสื่อ

อย่างไรก็ตามวิชาการสร้างเทวรูปถือเป็นสิ่งล้ำค่าที่โบราณท่านได้สร้างไว้
เพราะกว่าที่จะได้เทวลักษณะของเทพแต่ละองค์ก็ไม่ได้ใช้เวลาแค่ 1 - 2 ปีแน่นอน ครับ

เห็นด้วยค่ะ   ถ้าเป็นงานช่างเเบบโบราณเสือทำตามครูช่างโบราณอย่างไม่อิดออด  ครูท่านคิดค้น
ความงาม  ความหมายได้อย่างดี   อธิบายเเบบมีเเบบเเผนที่ละเอียดยิบ   ถ่ายทอดให้เป็นความรู้ที่ลำค่าจริงๆคะ
เเต่เสียดายที่  บอกกับใครไม่ได้  ว่าทำอย่างไร คิดมาจากอะไร  เพราะครูท่านอวยพรให้ทำได้อย่างสำเร็จสวยงาม
ตามเเบบเเผนครูสอน  เเต่ถ้าบอกใคร  ครูท่านอวยพรให้ทำมาหากินไม่ขึ้น  ฉะนั้นสรุปคือ  มันเป็นความลับของช่างคะ
ซึ่งถูกคิดค้นมาอย่างยาวนาน  หลายรุ่น  เเม้เเต่จดก็ห้ามจดไว้เป็นหลักฐาน  ห้ามอัดเสียงด้วย
ให้จำอย่างเดียว  กับจับมือเเล้วทำให้ดูคะ

ส่วนงานศิลปะเเบบสมัยใหม่ น่าจะมาจากการหยิบยกตำนานเรื่องใดเรื่องนึงมาเขียน
หรือดัดเเปลงจากงานโบราณ  หรือไม่ก็ออกเเบบใหม่ทั้งหมด  โดยต้องยึดหลักของ เรื่องราวในตำนาน
กับสิ่งที่ต้องการสื่อ  อีกอย่างนึงค่ะสร้างขึ้นเพื่อผู้ที่นำไปบูชา  รู้สึกถึงสิ่งที่ต้องการในพรนั้นนั้น


สำหรับเสือ  งานโบราณ  เสือก็ยึดตามครูช่างสอน   ส่วนงานสากล เสือยึดจากเรื่องราว   ในตำนาน
เเล้วนำมาคัดกรองหาความน่าจะเป็น  นิยามศึกษา  เเม้เเต่ลัคนาเสือก็ต้องศึกษาค่ะ  เเละที่สำคัญอาจเเตกต่างไปจาก
ของท่านอื่นบ้าง  คือการนำตัวอักษรที่เขียนเป็นเรื่องราว  มาเขียนเป็นภาพ  ประมาณว่า หากใครได้อ่านภควัทคีตา
จนเป็นเพลงขึ้นมา   สำหรับเสือ  เสือคงอ่านออกมาได้เป็นเเสง  สี 

อีกอย่างค่ะ  คือ  การวิจารย์  การวิจารย์เพื่อหาความน่าจะเป็นเเละผลที่ออกมา  เผื่อคนอ่านไม่เข้าใจเสือจะยกตัวอย่างนะคะ

อีกนิดนะคะ  การวิจารย์บุคคลคือ  อย่าสนใจ  อย่าเเคร์  อย่ากลัวไม่ต้องสนว่าบุคคลนั้นจะยศใหญ่  สูงส่งเเค่ไหน

เสือจะยกตัวอย่างน่ะคะ   เสือจะวิจารย์พระเเม่กาลี  จากตำนานนะคะ

ตำนานนึงบอกท่านคือภาคนึงของพระเเม่  ซึ่งพระเเม่สำเร็จกสิณไฟ  เเม้ไฟที่ท่านเผาตัวเองก็ไม่ร้อน

ตัดออกไป  1  ข้อ  ตรงที่ท่านตาถรุนออกจากเบ้า  เพราะ  การตาถลุนเกิดจากการฝึกเเล้วกสิณธาตุไฟเเตก

ตำนานนึงบอกว่า  พระเเม่กาลีอหังการ  เเต่อีกตำนานนึงบอกว่ามหาเทพเเละเทวะพร้อมใจ  สมัครใจมอบอาวุธวิเศษ
ให้กับพระเเม่  สำหรับเสือ  เสือจะเชื่อว่า  พระเเม่ไม่ได้บังคับเอาของวิเศษมาให้ฉันน่ะ   เเต่เทวะสมัครใจมอบให้
นั่นหมายถึง  พระเเม่อ่อนน้อม  ให้เกียตริ์เเละเป็นมิตร  กับเทวะ 

ตำนานนึงบอกว่าพระเเม่ควบคุมอารมณ์ยาก  อีกตำนานนึง  พระเเม่ภาคนึงเกิดจาก  พระศิวะผู้เป็นเจ้าเเห่งสมาธิ
อีกตำนาน  พระอุมาบำเพ็ญที่สวนขวัญเพื่อเปลี่ยนเป็นพระเเม่กาลี  อีกตำนานพระเเม่เป็นโยคินี
อีกตำนาน  พระเเม่มี10มือ10เท้า10หน้า  การที่มีมือเยอะๆ เเม้เเต่ตัวเราเองมีสองมือยังไม่สามารถ
ทำอะไรได้สองอย่างพร้อมกัน  เเต่สำหรับคนที่สมาธิดีดีทำได้ค่ะ
ฉะนั้นเเล้ว เมื่อพระเเม่มีมือเยอะท่านคงต้องฝึกสมาธิเเล้วอย่างดี  เเละผลของการฝึกสมาธิควบคุมอารมได้ดีด้วย

ตำนานนึงบอกว่าพระศิวะให้พรอสูรเเล้วอสูรเหิมเกริมพระแม่อาสาออกปราบ  เเละต้องดื่มเลือดอสูร
เอากระดูกมาเเขวน   เเละสุดท้ายก็จะมีคนเชื่อว่า  พระเเม่โหดร้าย  พระเเม่ชอบบริโภคเลือด 
เลือดเป็นสิ่งที่ท่านเเซ่บที่สุด  การฆ่าเป็นสิ่งที่โปรดปราณ  ในมุมกลับกัน
ถ้ามีผู้หญิงสักคนนึงยอมทำ  ยอมเเก้ไข  สิ่งที่ชายผู้เป็นที่รักพลาดไป  ยอมเอากระดูกมาเเขวน
ยอมถูกคนนิยามให้เป็นสัญลักษณ์  เเละชื่อที่ส่งเสริมความชั่วร้าย  เพียงเพื่อ  ให้ชายอันเป็นที่รักยิ่ง
เป็นผู้บริสทธิ์  เป็นผู้ไม่ผิดบาป  เเล้วผู้หญิงคนนั้นยอมทั้งหมด  ที่จะเเบกรับเอาไว้เพียงผู้เดียว


จากเรื่องราว  ที่เสือ  วิจารย์  ในมุมมองของเสือ  เสือจึงเขียนภาพจากตำนานเหมือนกัน
เเต่วิจารย์เเละวิเคราะห์ให้ได้ในมุมมองของตัวเอง เพื่อสื่อ  เเละสรรเสริญ  พระเเม่กาลีที่เสือวาด
จึงเเตกต่างกัน  เเม้เเต่วาดคนเดียวกันเเต่ละภาพก็ไม่เหมือนกัน   เพราะเสือเขียนเพื่อสรรเสริญ
คุณธรรมในเเต่ละเรื่องจึงไม่สามารถ  รวมมาจบในภาพเดียวได้   

ไม่รู้ว่า   กระทู้นี้  จะทำให้เสือ  ตายซ้ำ 2  หรือเปล่า 

ชอบค่ะ  กระทู้เเบบนี้  ขอเเจมบ้างค่ะ  เสือชอบอยู่หลายชื่อค่ะ 

สาวน้อย  น้องชมพู

หนุ่มน้อย น้องทวีป 

น่ารักสุดๆๆ  ชมพูทวีป  เข้าท่า  เเต่เดี๊ยวคงต้องมีคนเเซว เก็บเอาไว้ตตั้งชื่อลูกตัวเองเถอะ

อุ้ยอยากมีเหมือนกัน  เเต่ยังหาพ่อของลูกไม่ได้  ขอกระทู้นี้ บวกกับความรู้สึกดีดี

ว่าเสืออยากไปลูบท้องคุณจังเลยค่ะเเล้วบอกว่า  สวัสดีค่ะขอให้เเข็งเเรงเป็นเด็กดีน่ารัก  โตไวไวนะคะ

ชื่อนี้ไหมค่ะ  ศรีมาลา  อิอิ  คิดอะไรไม่ไกลจากนามเเฝงตัวเองเลย

[ถ้าพระพรมหม ไม่ศักดิ์สิทธิ์ แล้วคนจะกลัวพรหมลิขิต ไปทำไม]

ถ้าพระพรมหม  ไม่ศักดิ์สิทธิ์   แล้วคนจะกลัวพรหมลิขิต ไปทำไม

ผมเชื่อพรหมลิขิต ถึงเชื่อว่าท่านศักดิ์สิทธิ์ แต่เพียงอิทธิฤทธิ์ไม่เลิศเหมือนองค์ศิวะ องค์นารายณ์

เสือก็เชื่อพรหมลิขิตค่ะ  หวังว่าคงได้พบกันใหม่นะคะ

ไม่รู้ว่าตอบไป  คนอ่านจะว่าเสือเเสดงความโง่ออกมารึป่าว  เสือก็ไม่ค่อยรู้เรื่องปกรณ์เท่าไรนักค่ะ

จากที่เรียนความรู้เกี่ยวกับงานช่าง  ขอตอบเเบบช่างคนนึงนะคะ

คือเทวะ  จะนิยมลงสีผิวให้เกินจริงค่ะ  คือจะได้เเยกออกว่าเป็นไปไม่ได้ที่คนจะมีผิวเเบบนี้

เพราะเทวะเเบบวาดรูปร่างกายจะเป็นมนุษย์  เเต่ก็มีส่วนที่เเตกต่างออกไป

สีผิว  คือถ้ามองเเล้ว  ถึงจะเป็นสีเขียว เเต่ก็ทำให้เราทราบได้ว่าพระเเม่ไม่ได้ผิวขาว

ก็คือผิวคล้ำนั่นเอง  เเละสีเขียว  ให้ความรู้สึก  อบอุ่นน่าไว้วางใจ  สบายตา   อ่อนโยน

............

เขียวๆอย่างนี้รึเปล่าเอ่ย

เออ..อยากทราบว่ารูปข้างบนพระหัตถ์พระศิวะท่างโอบไปที่ตัวของพระแม่อะคัรบทำไมพระองคุลีของท่านถึงได้ไปบีบอยู่ที่เออ.....ลองดูภาพจิครับ

คนถามน่ารักจริงๆค่ะ  คนตอบก็อยากตอบมากๆ 

เอาเป็นว่า  งานศิลปะ  เขียนด้วยความรู้สึก  กับสิ่งที่ต้องการถ่ายทอดออกมา

ขอตอบในสิ่งที่คิดเเละรู้สึกน่ะคะ  ผู้หญิงน่ะคะ  มีการถือตัว  ในการวางตัวค่ะ

ในภาพการที่ท่านจับหน้าอก   บีบนิดนุงนะคะ  อาจหมายถึงการเเสดงความรัก  ความเป็นเจ้าของ

เเละในมุมกลับกันค่ะ  ผู้หญิงอย่างที่บอก ถือตัวใช่ไหมค่ะ  การที่ให้จับได้อย่าง ระรื่นนั้น

ย่อมเกิดจากความรัก   เเละความไว้วางใจที่มีให้กับผู้ที่กำลังจับค่ะ 

เรตติ้งตกไปหน่อยเเต่ไม่เเคร์สื่อเจ้าค่ะ   เเค่จำไว้  ว่าพี่เวปมาสเตอร์ยังไม่มาคอมเม้น   


ไม่โกรธเลยค่ะเเค่   เเค้นฝังหุ่น   5555  ว่าเเร้ว   เขียนพระเเม่ต่อไป

เร็วนี้   จะนำรูปพระเเม่มาให้ชมน่ะคะ   สำหรับคนที่ชอบความเเรง   เดี๊ยวเสือจัดให้

 
เล็กๆไม่  ใหญ่ๆชอบ  (เขียนภาพน่ะคะ)

ขนาดของภาพ  195  x  125  เทคนิค 
สีชอล์ค(ฝุ่น)  บนแผ่นไม้
เเรงบรรดาลใจเเละความหมายของภาพ
พระนารายณ์คือผู้ที่ไม่มีความโกรธ  เป็นเทวะผู้สร้างเเละรักษา
ซึ่งความดีงามเเละความเป็นธรรมเป็นคุรุเเห่งกษัตริย์ 
เเละยังเป็นคุรุเเห่งงานช่าง  เสือจึงวาดท่านให้เป็นบุรุษผู้ใจดี
อบอุ่น  เป็นที่พึ่ง(เสืออยากซบอก ซบตักจังเลยค่ะ  คนวาดต้องรู้สึกก่อนจริงไหม...อิอิ)
เเละรู้สึกปลอดภัยเมื่อนึกถึงพระนารายณ์  มือเท้าเเละร่างกายเเข็งเเรงเปรียบเหมือนคุรุของช่าง
สุขุมมั่นคง  อ่อนโยน  ประมาณว่า วาดบิดาที่ยิ่งใหญ่ในความคิดของเสือ 

ในมือของพระนารายณ์ถือ  สังข์  กงล้อไฟซึ่งได้จากพระเพลิง  ก้อนดิน 
เเละประทานพร  นั่งบนบัลลังนาค  5 ศรีษะเเต่พังพานเดียว

มาดูความหมายของเเต่ล่ะสิ่งกันนะคะ  เสือจะบรรยายให้ได้ทราบกัน

สังข์       เเทน    ธาตุลม
กงล้อไฟ   เเทน   ธาตุไฟ
ซึ่งสองอย่างอยู่มือหลัง  หมายถึงพลัง  เเละอำนาจ  ซึ่งเกื้อหนุนกัน

นาค  เเทน   ธาตุน้ำ
ดิน   เเทน    ธาตุดิน
ซึ่งเป็นส่งที่เกื้อหนุนส่งเสริมกัน

นาค5หัว   ไม่มีเขี้ยว  เเต่เเผ่พังพานออกหมายถึง  นาคหรืองูใหญ่
เมื่ออยู่ใกล้ท่านผู้เจริญมันปรับตัวไม่เอาพิษมาพ่น  เเต่เเผ่พังพานเดียว
คือ  รวมใจเป็น 1  เพื่อปกป้องเเละทำตัวมันให้เป็นประโยชน์โดยขดตัวเป็นบัลลัง

ก้อนดิน   ในก้อนดินมีเหรียญ  5  บาท  เหรียญวางด้านที่มีรูปในหลวง
เเล้วก้อนดินเปล่งเเสงสีทอง  เหนือก้อนดินเปล่งเเสงสีทอง  10  เเฉก 
หมายถึง พระนารายณ์คือผู้ปกปักรักษาคุ้มครอง
เเละเเผ่นดินนี้คือ  ผืนดินของในหลวง  ของราชาผู้ปกครองด้วย   คุณธรรม  10 ประการ

เท้าของพระนารายณ์  หนึ่งข้าง  หย่อนลงผืนดินเเละมีดอกบัวรองรับ
หมายถึง   คุณธรรมของท่านได้  สู่ผืนดินเเห่งนี้เเล้ว 

ส่วนสีชมพูที่ล่องลอยอยู่ในพื้นหลัง  บรรยากาศ  หมายถึง  ความรัก  ความคิดถึง
ที่มีต่อพระชายาลักษมี  เเละเเสงสีชมพูได้ส่องกระทบในผิวกายของท่าน
 
ตามที่ได้ศึกษา   วรกายของพระนารายสีเปลี่ยนได้ตามยุค   
เเต่เสือเลือกใช้ สีน้ำเงินหรือสีดอกตะเเบก  อัญชัน

สรรพสิ่งประกอบไปด้วย  ดิน  น้ำ ลม  เเละไฟ  ในการถือกำเนิด  ตั้งอยู่   เเละเเปรสภาพ
เพื่อสรรเสริญพระนารายณ์  เทวะผู้คุ้มครองเเละสร้างสรรพสิ่ง

[HIGHLIGHT=#ffff00]***หมายเหตุ***หน้าผากรอยเจิม  เสือมิกล้า  เขียน  รอโอกาศ  จะให้ท่านพราหม  เขียนรอยเจิมให้ต้องหมายเหตุไว้ก่อน
เสือน้อยมิได้ลืมใส่เเต่ไม่กล้าใส่
[/HIGHLIGHT]

ลงชื่อผู้วาด  เสือร้องไห้
   ( สีมาลา  )

จัดไปค่ะพี่สยามคเณศ   

ภาพสองด้านเเห่งศักติ
ตอนนี้เริ่ม สาม  สี่  ห้า เเละอีกหลายด้านเเล้วค่ะ
เเล้วจะทยอยให้ติดตามชม

ภาพนี้2ด้านเเห่งศักติตอนนี้จัดโชว์อยู่ที่

วิทยาลัยในวังชาย  ถนนหน้าพระลาน
สำนักพระราชวัง  ที่รู้จักกันในวัดพระเเก้วน่ะคะ

เเวะไปชมภาพจริงได้น่ะคะ

หากมหาเทพผู้ประทานพร  อยู่นอกบ้าน เเล้วเราจะพรได้จากที่ไหน
หากท่านชอบโกหก   กฏเกณฑ์เเห่งการทำดีก็ต้องเปลี่ยน 

เสือยกย่องท่าน  ในสิ่งที่เสือได้เรียนรู้ว่า  พระพรหมคือ  ผู้นิมนต์  พระพุทธเจ้า
เทศนาเเก่เหล่า เทวดาทั้งหลาย 

เสือก็มีหิ้งพระ  เหมือนกันค่ะ   มีคนชอบเม้าทมอยบอกว่า  พระพรหมต้องไว้นอกบ้าน
เอาเข้าบ้านไม่ได้  เอาเข้าบ้านเเล้วจะเกิด........


......อะไรรู้ไหมค่ะ  เสือจะตอบให้  เกิดสิริมงคลค่ะ   ไว้ในสุดเลยกลางบ้านเลย
เเละเสือก็ไม่เห็นมีอะไร   ไม่ดีนี่คะ  ไม่เห็นร้อนเลย 

ถ้าเสือเป็นอสูร   เสือเเค้นพระพรหม
เเต่สู้พระพรหมไม่ได้  เสือจะยุเเยง
ให้สรรพสิ่งที่ท่านพระพรหมสร้างด้วย
ความปราถนาของท่าน  บูชาท่าน
ในเเบบที่อสูรกำหนด  จะได้เจ็บกว่า
สะใจกว่า

สมมุติ  ถ้าเสือเเค้นนายเขียว
เเต่เสือสู้นายเขียวไม่ได้   เสือก็จะหลอกคน
ที่นายเขียวรัก  ให้ไปทำร้าจิตใจนายเขียวเเล้ว
บอกว่านี่คือสิ่งที่ถูกต้อง  ทำเเล้วนายเขียวจะปลื้มใจ
โดยที่คนที่นายเขียวรักไม่รู้ว่าอะไรผิด  ถูก
จริงเท็จ  เเต่เพื่อความสะใจก็จะทำเเบบนี้

เช่นเดียวกันเสือขอพูดตรงๆ  เสืออ่านปุราณะเเล้ว
ความคิดเสือไม่จบที่อักษร 
เสือจะอ่านเเบบวิทยาศาสตร์  เเล้วมาหาคำตอบที่ไม่ได้มีอยุ่ในนั้นออกมา  เเละบางครั้งเราอาจพบความจริงในเบื้องลึก  เเละอาจจะเข้าใจความรู้สึกความน่าจะเป็นบางอย่างได้  ชัดเจนขึ้น

แต่พรเชื่อในตำนานี้มากกว่า ว่า คราเมื่อพระพรหมทรงสร้างโลกเสร็จจึงจะทำพิธี ยักนา สถาปนาเป็นบิดาแห่งสวรรค์แต่เมื่อถึงฤกษ์แล้วพระนางสุรัสวดียังไม่ออกมาซะทีเนื่องจากพระนางทรงแต่งตัวให้สมพระเกียรติแต่พระพรหมทรงรอไม่ได้จึงนำสาวเลี้ยงโคมาแต่งตัวและมานั่งแทนนางสรัสวดีแต่พอเริ่มงานได้เพียงอึดใจเดียวพระนางสรัสวดีจึงเสด็จออกมาทันใดนั้นพระนางเห็นเข้าก้อทรงกริ้วและได้สาปพระพรหมว่า ข้าแด่พระองค์ทำพระองค์จึงทำกับข้าเช่นนี้ดีละตอนนี้คือฤกษ์ศักดิ์สิทธิ์ฉะนั้นคำพูดของข้าจักศักดิ์สิทธิ์นะสิฉะนั้นเราจักขอสาปท่านพรหมาเทพขอให้ท่านได้รับการบูชาจากมนุษย์เพียงปีละหนึ่งครั้งเท่านั้นและขอให้มิได้ร่วมอยู่ในเทวสภากับเทวาลัยในโลกมนุษย์ร่วมกับเทวะจักต้องแยกมาอยู่ข้างนอกอีกชั่วกัปชั่วกัลป์

หากเชื่อเช่นนั้นพระสุรัสวตีก็ไม่น่าเคารพอีกต่อไปเช่นกัน  เพราะสาปเเช่งสามี

เป็นกระทู้ที่อ่านเเล้วต้องบอกเลยว่าน่ารักมากอ่านกระทู้นี้รู้สึกเป็นสุขจริงๆ

เมื่อข้าพเจ้าคิดถึงองค์มเหศวรที่ปราศจากกิจกรรม กล่าวคือไม่ใช่ผู้สร้าง ไม่ใช่ผู้รักษา และไม่ใช่ผู้ทำลาย  ข้าพเจ้าเรียกพระองค์ซึ่งปราศจากรูปร่างว่าพรหมันหรือปุรุษะ  เมื่อข้าพเจ้าคิดถึงพระองค์ที่ทรงมีกิจกรรม  คือเป็นผู้สร้าง ผู้รักษา และผู้ทำลาย  ข้าพเจ้าเรียกพระองค์ซึ่งมีรูปร่างนี้ว่าศักติหรือมายา

ความแตกต่างของทั้งสองไม่ได้หมายความว่าไม่เหมือนกัน  พระเจ้าที่มีรูปร่างและไม่มีรูปร่างคือสิ่งเดียวกันนั้นเอง  เหมือนนมกับความขาว  เพชรกับความระยิบระยับและงูกับการเลื้อย จะเห็นว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะรู้จักอย่างหนึ่งโดยไม่รู้จักอีกอย่างร่วมด้วย

พระมหาเทวี (กาลี) กับพรหมันคือสิ่งเดียวกัน .. กาลีมิใช่สิ่งใดนอกจากพรหมัน กาลีคือพลังเริ่มแรก (ศักติ) การยอมรับกาลีคือการยอมรับซึ่งพรหมัน และพลังของพระองค์ (ศักติ)  คือสิ่งเดียวกันนั่นเอง ....


ชอบลายเซ็นของคุณพี่  ศรีมหามารตี  ว่าเเต่คุณพี่ขรา   พรหมัน  คืออะไรค่ะ

สาวผมยาวประบ่าที่กำลังให้ท่านพรามหมเจิมอยู่ในรูปถ่ายนั้นใช่ใครอื่นไกล

คุณพี่สีรวีย์  นี่เอง  เห็นหน้าเเล้ว  ก็ไม่หายคิดถึง คิดถึงจังเลยค่ะ

ดีปวาลีที่ผ่านเสือไปวัดเเขกสีลมค่ะ   ไปร่ายรำ  จุดพรุ  ไปนำโห่หิ้วเเถวนั้นคะ

ร่ายรำเเบบฮาๆมันๆ  สนุกสุดๆ  เช่นกันค่ะ

หวังว่าได้พบกันใหม่นะคะ  คุณพี่

เเวะมาวัดพระเเก้วเมื่อใดติดต่อกันมาบ้างนะคะ

อิอิ  ชอบรูปหัวในที่ผ้าท่านด้านหน้าอะคะ 

เทวรูปที่เป็นทองเหลืองหรือสำริด ให้ใช้ซันไลต์กะผงชูรสขัดได้เลยอะครับ (สูตรนี้ของพี่ออสรับรองเงาอะไม่ต้องขัดวีนอสอีกอะ )  ใช้แปรงทองเหลืองหรือฝอยเหล็กขัดได้เลยครับเทวรูปไม่เป็นรอยแน่นอนอะ รับประกันอะคับ

สูตรนี้น่าสนใจค่ะผงชูรสช่วยในการเเตกตัว  ของสารขัดได้ดี 

น่าสนใจค่ะ 

ถ้าเป็นผม ผมจะใช้มะนาวนะครับ ในการขัดพระทองเหลือง การที่หลายๆคนบูชาพระเป็นเจ้าอยู่นี่ไม่ทราบเหมือนกันนะครับว่าปฏิบัติกับองค์พระกันยังไง แต่สำหรับผม ผมจะปฏิบัติต่อท่านเสมือนว่าท่านมีชีวิต และท่านก็มีจิตใจนะครับ ผมจะค่อยๆใช้มะนาวขัดแล้วก็สวดบูชาไปด้วย หรือถ้าอารมณ์ดีหน่อยจะร้องเพลงให้ท่านฟังไปด้วยก็ได้ครับ ท่านก็มีชีวิตจิตใจ ถ้าเอาแปรงทองเหลืองไปขัดสงสัยคงจะเจ็บแย่เลย ลองใช้สมุนไพรดูสิครับ เปรียบได้ว่าเราได้ดูแลผิวพรรณและขัดผิวถวายท่านด้วยนะครับ ลองดูนะครับ

น่าสนใจคะ  ที่คุณกล่าวมา  เเต่ด้วยความเคารพค่ะ
ขอนำเสนอหน่อยนึงนะคะ  การใช้น้ำมะนาวซึ่งมีสภาพที่เป็นกรด  จะกัดกร่อนผิวส่วนที่เคลือบไว้ในทองเหลือง   หรือสัมริด  ทำให้เมื่อขัดไปเเล้ว  จะหมองเร็ว
เพราะจะกัดกร่อนเคลือบหมด  จะต้องขัดบ่อยค่ะ
เเต่ข้อดีคือ  สามารถชำระพวกคราบสนิม  เเละคราบไขมันได้ดี  จะว่าอะไรไหมค่ะถ้าจะบอกว่า  ให้คุณช่วย
ใส่ยาสีฟัน  ผสมกับดินสอพอง  เเละน้ำมะนาวลงไปด้วย  พักไว้ครู่นึง  ร้องเพลงให้ท่านฟังรอไปก่อน 
เเล้วค่อยนำผ้ามาเช็ดออก  ซึ่งดินสอพองจะช่วย
ลดค่าความเป็นกรดของมะนาวลงเเต่ไม่มีผลในการลดประสิทธิภาพในการขัด  ยาสีฟันก็เช่นกัน  เเละเมื่อขัดเสร็จเเล้ว  หาผ้าชุบด้วย  ขี้ผึ้ง  หรืออาจจะเป็นเทียนขี้ผึ้ง  ตากเเดดนิดๆ  คิดเสียว่า  นี่คือโลชั่นน่ะคะ
เเล้วเช็ดเทวรูปอีกครั้ง  การที่เช็ดด้วยขี้ผึ้ง ช่วยปกป้อง
ไอน้ำในอากาศ  ที่จะมาจับตัวกับโลหะ   จะทำให้เกิดสนิมช้าลง  เเละคราต่อไป  จะสามารถขัดเทวรูปได้ง่ายขึ้น  อาจใช้น้ำเช็ดก็ได้ค่ะ 



เสือชื่นชมคุณน่ะคะ  กับการที่บอกว่าร้องเพลงให้ฟัง

มองเทวรูปเหมือนมีชีวิตจิตใจ  อย่างนี้ต้องให้รางวัล


ให้ทิ๊ป  555  ชอบๆ

ใช้น้ำมันสนก็ได้ค่ะ   อีกวิธีนึง คราบน้ำมัน  สนิมหายหมด ไม่เปลืองเเรงขัด   ใช้ผ้านุ่มๆ ขัดได้เลย

ไปมาเเล้วคะ  เเต่ไม่ได้น้ำมนต์ 
ได้เเต่น้ำคำหวานๆๆ   จากคุณพี่
เเค่นี้ก็หวานหูเเล้วละคะ

สวยคะ  ทีเเรกก็ไม่ทราบคะว่าซุ้มใคร
นั่งในรถบรรทุก  เห็นซุ้มสวยงามเเดงได้ใจ
เลยคันปากอดไม่ได้  เปล่งเสียงออกมาว่า

ซุ้มสวยจังเลยค่ะ  งามมาก   ไม่คิดเลยว่าเจ้าของซุ้ม
คือคุณพี่กาลปุตตรา  เเละพี่เคนนี่

เเหมคนรู้จักกันนี่เอง  ยิ่งปราบปลึ้ม
ยิ่งเห็นเจ้าของซุ้มถอดเสื้อ   
เผยให้เห็นเนื้อหนังอันอิ่ม  อวบระยะสุดท้าย
เเล้ว ทำให้เกือบเสียจุดยืน

สวยงามมากคะ  สมกับที่ได้ตั้งใจจริงๆคะ
ขอพระเเม่เจ้าอวยพรคะ

ขอบคุณน้องต้าเจ้าของกระทู้มากค่ะ 
ที่เก็บภาพบรรยากาศในงานนวราตรีมาฝาก

ฝากขอบคุณคุณเเม่ด้วยนะคะที่เเวะมา
นำมาลัยให้ สีมาลา  เเละขอบคุณที่ชื่นชมผลงานนะคะ

ดีใจมากค่ะ  ที่มีคนจำผลงานของเสือได้เเล้ว
ตามหาพี่เสือ  ขอพระเเม่เจ้าอวยพรคะ



ขอให้คุณเเม่เเละคุณน้องมีความสุขรุ่งเรืองนะคะ

ช่างกล้ามาก   เขียนที่ฝาบ้าน 
เมื่อยไหมค่ะมามานวดๆ
ตะเเคงฝาบ้านก็ไม่ได้  ช่างกล้าจริงๆ

ยอมๆค่ะยอมเเพ้ลูกบ้า(พลัง)ของน้องจริงๆ

ภาพของน้องพี่ขอชื่นชมถึงความมานะ
อดทน  อย่าถอดใจนะคะ
อย่าท้อเขียนต่อไปค่ะ   ใครจะด่าช่างเค้าค่ะ

อย่าเก็บมาใส่ใจ  อย่าน้อยใจ

พี่เสือเจ็บมาเยอะ  ถูกด่ามาเยอะ
อิอิ  สู้ๆน่ะคะ  น้องปริ้น 
พี่เชื่อเราทำได้   กินนมเยอะนะคะ
เด็กน้อยของพี่เสือ  ตัวจะได้สูงๆ
เขียนทีนึงให้สุดปลายมือไปเลย

เวลาวาดรูปใหญ่ๆเนี่ย น้องต้องเดินถอย
ออกมาดูภาพบ่อยๆน่ะคะ  มองใกล้ๆไม่รู้ค่ะ 
ต้องมองไกลๆเเล้วเราจะเห็นว่าขาดอะไรไปต้องเพิ่มอะไรบ้าง

เวลามองสีน่ะคะ  ว่าสีมันหลุดไปไหม
อะไรเด่นด้อยมากไป  ลองหรี่ตานะคะ
มองเเบบผ่านขนตานะคะเเบบเบลอๆ
เราจะชั่งน้ำหนักของสีได้

ขอให้น้องโชคดีนะคะ 

โอ้โห้ครับพี่เสือ สุดยอดมากมายครับ
รูปพี่สื่ออารมณ์แบบสุดๆๆๆ.........
ถ้าผมได้สั้กส่วนหนึ่งของพี่...จะจี๊ดมากเลยครับอิอิ
รูปพี่เหมือนร้อนจริงๆๆเลยอ่ะครับขนลุกไปหมดเลยครับ

ว่าไปเจ้าปริ้น  น้องเเรงดีกว่าพี่
อายุน้อยกว่าพี่  เริ่มต้นเริ่มเขียนก่อนพี่
ต่อไปก็ต้องเก่งๆ  พี่เสือเชื่ออย่างนั้นคะ
อย่าลืมที่บอกน่ะคะ  พูดคุยบ่อยๆกับท่าน
คิดถึงบ่อยๆ  เเละเอาภาพที่มาจากความคิดถึงนั่นล่ะ
ให้ออกมาก่อตัวขึ้น  เป็นภาพ เอาเสียงมาเป็นเเสงสี
อารมณ์  ว่าเเล้วไปเม้นให้น้องพี่บ้างดีกว่า

โอ้เเม่เจ้า  อลังการ

พี่ เสือ อ  วาด รูป สวย จัง ง

น้อง ชอบ รูป กระ ต่าย น่ะ น่า รัก ดี แบ๊วๆๆ ใส ใส 

ไม่ น่า เชื่อ จะ อยู่ ในรูป ของ แม่ ได้ อย่าง ลง ตัว ว

บอก คำ เดียว ว  ชอบ บ บ บ บ บ บ บ  บ บ บ บ บ บ บ บ บ บ บ บ บ

^^"

กระต่ายน่ะเหรอค่ะ   ที่มาคือ  คนวาดเองพี่เสือคะ  มีชื่อเล่นว่ากระต่ายคะ   เลยวาดเป็นกระต่ายเหมือนชื่อสัญลักษณ์
เป็นไอคอนเเสดงอารมณ์ในภาพ  ว่าภาพนี้จะติดบนหัวนอน  เเล้วเจ้ากระต่ายจะปลอดภัยไม่ต้องกลัวเมื่อหลับใต้โล่
ที่ปกป้องของท่านเเม่ 

ขอบคุณที่ชื่นชอบคะ   

พระแม่ทรงงดงามเสมอ ถึงแม้เสือจะไม่ได้จบศิลป์ แต่ก็ถ่ายทอดออกมาจากความรู้สึกแห่งศรัทธา เอาแก้มมาเลยค่ะคุณน้อง เดี๋ยวให้ลูกสาวจุ๊บเป็นรางวัล 1 ฟอด ว่าแต่.....เราจะได้เจอกันที่งานนวราตรีปีนี้หรือเปล่า ยังไงบอกพี่ด้วยเน้อ.......

ได้เจออย่างเเน่นอนค่ะ  เเล้วจะไปฟอด....ดังๆงามๆ  กับลูกสาวพี่น่ะคะ

ไปก่อนน่ะคะ  ช่วงนี้ไม่ค่อยได้เเวะบอร์ดคะ  แชทกับ lesbian  เม้าท์กระจาย

ช่วงนี้ไปโด่งดังอยู่เเถวนั้นอะคะ  ช่วงที่วาดรูปนี้อะคะ เสือกำลังมีความรักอะคะ

เเอบรัก  เเต่เผอิญ  บุญไม่พาวาสนาไม่ส่ง  เธอเห็นเสือเป็นเเค่ลูกสาว

เเหม  ถ้าเห็นเป็นน้อง  เป็นเพื่อนไม่เท่าไร   ทำไงได้ละคะ  ตอนนี้  ขอเลียเเผลใจ

วาดรูปต่อไป  ซบตักท่านเเม่ต่อไปค่ะ   ที่ท่านเเม่เหยียบอะคะ   

นั่นละคะ   ความโง่ของเสือที่รักเขาข้างเดียว   ไปนะคะ

เเหมเจ้าของกระทูขอบคุณที่เเนะนำสิ่งดีดีมาฝากนะคะ

เเต่  ถ้าเจ้าของกระทู้  ใส่เมลล์  Hotmail  เข้าไปละก็

จะรีบเเอดทันทีเลยคะ  เเล้วมานั่งเเชตกันสองคน

ลองสังเกตุดีๆแล้ว(  รึคิดไปเอง) พระพักต์ของพระแม่คล้ายกับหน้าคนวาดเลยครับ คงเหมือนที่เขาบอกกันว่า เวลาวาดอะไรมันจะเหมือนกับคนวาด (ไม่แน่ใจครับ)  แต่สวยครับ โชติช่วงเลยที่เดียว

เเหม   คุณบาส  ก็ว่าไป  เหมือนไอ้เจ้าอสูรรึป่าวค่ะ

ขนาดปั้นยักษ์ยังเหมือนตัวเองเลยครูบอก

วาดพระศิวะเหมือนกันคะ  วาดไปวาดมาขำอ่ะทำไมเหมือนตัวเองเลย

ดูเองขำเอง  รับไม่ได้  เลยไม่วาดต่อ   5555

ขอบคุณนะคะ  ที่มาเม้นให้  ไม่งั้นงอนเเล้ว