ขอบคุณสำหรับทุกคำแนะนำครับผม แต่ผมคิดว่าน่าจะพกพาได้นะครับ
ขออนุญาตยกบทความนี้มานะครับ
ในหนังสือ เทวนิยาย ของ ส. พลายน้อย ได้บันทึกเอาไว้ว่า นักวิชาการระดับปราชญ์ของอินเดีย แบ่งศิวลึงค์ออกเป็น 2 ประเภทใหญ่ๆ คือ จลลึงค์ (ศิวลึงค์ที่เคลื่อนย้ายได้) กับ อจลลึงค์ (ศิวลึงค์ที่เคลื่อนย้ายไม่ได้)
อจลลึงค์ มักเป็นศิวลึงค์ขนาดใหญ่ ทำด้วยหินหรือศิลาแลง จึงมีความแข็งแรงมั่นคง ยากต่อการเคลื่อนย้าย ขณะที่ จลลึงค์ จะเป็นศิวลึงค์ขนาดเล็กประเภทวัตถุบูชา สามารถนำติดตัวพกพาไปไหนมาไหนได้
ไม่เพียงเท่านั้น ปราชญ์อินเดียยังจัดแบ่ง จลลึงค์ ออกเป็น 6 ประเภทย่อยๆ ตามวัสดุที่นำมาทำศิวลึงค์ ดังนี้
มลินมยลึงค์ ทำด้วยดิน เอาไปเผาหรือไม่ก็ได้ แต่มีข้อกำหนดตายตัวว่าต้องใช้ดินขาว รวบรวมจากยอดเขาหรือริมฝั่งแม่น้ำ เอามาผสมกับนม เนย ฆี แป้งที่ทำจากข้าวบาร์เลย์หรือข้าวสาลี เปลือกต้นน้ำนม ไม้จันทน์บดเป็นผงและปรอท ปั้นเป็นรูปร่างตามต้องการ เก็บไว้ประมาณ 2 สัปดาห์ ถึง 1 เดือน ค่อยนำมาใช้ ว่ากันว่าศิวลึงค์ประเภทนี้สามารถป้องกันเวทมนตร์ได้
โลหะปะลึงค์ ชื่อก็บอกชัดเจนว่าทำด้วยโลหะ หลักๆ ก็มักทำจากโลหะ 8 ชนิดคือ ทอง เงิน ทองแดง เหล็ก ตะกั่ว ดีบุก โลหะที่ทำระฆัง (ทองแดง 3 ส่วน ดีบุก 1 ส่วน) และทองเหลือง
รัตนปะลึงค์ ทำหรือแกะสลักจากหินรัตนชาติ เช่น มุก กัลปังหา เพชรตาแมว แก้วผลึก บุษราคัม มรกต และ นิล
ทารุปะลึงค์ ทำด้วยไม้ ชนิดที่ดีเป็นพิเศษคือไม้ขนุน ที่ถูกโฉลกรองลงมา ได้แก่ ไม้สมี กรรณิการ์ โพธิ์ อุทุมพร (มะเดื่อ) เอาเปลือกออกใช้แต่เนื้อไม้ นอกจากนั้นบางพื้นที่ได้เพิ่มไม้จันทน์ สาละ มะตูม และพุทธ เอาไว้ด้วย
ไศลปะลึงค์ ทำจากหิน แต่ต้องมีขนาดเล็ก พกติดตัวได้
ขออนุญาตยกบทความนี้มานะครับ
ในหนังสือ เทวนิยาย ของ ส. พลายน้อย ได้บันทึกเอาไว้ว่า นักวิชาการระดับปราชญ์ของอินเดีย แบ่งศิวลึงค์ออกเป็น 2 ประเภทใหญ่ๆ คือ จลลึงค์ (ศิวลึงค์ที่เคลื่อนย้ายได้) กับ อจลลึงค์ (ศิวลึงค์ที่เคลื่อนย้ายไม่ได้)
อจลลึงค์ มักเป็นศิวลึงค์ขนาดใหญ่ ทำด้วยหินหรือศิลาแลง จึงมีความแข็งแรงมั่นคง ยากต่อการเคลื่อนย้าย ขณะที่ จลลึงค์ จะเป็นศิวลึงค์ขนาดเล็กประเภทวัตถุบูชา สามารถนำติดตัวพกพาไปไหนมาไหนได้
ไม่เพียงเท่านั้น ปราชญ์อินเดียยังจัดแบ่ง จลลึงค์ ออกเป็น 6 ประเภทย่อยๆ ตามวัสดุที่นำมาทำศิวลึงค์ ดังนี้
มลินมยลึงค์ ทำด้วยดิน เอาไปเผาหรือไม่ก็ได้ แต่มีข้อกำหนดตายตัวว่าต้องใช้ดินขาว รวบรวมจากยอดเขาหรือริมฝั่งแม่น้ำ เอามาผสมกับนม เนย ฆี แป้งที่ทำจากข้าวบาร์เลย์หรือข้าวสาลี เปลือกต้นน้ำนม ไม้จันทน์บดเป็นผงและปรอท ปั้นเป็นรูปร่างตามต้องการ เก็บไว้ประมาณ 2 สัปดาห์ ถึง 1 เดือน ค่อยนำมาใช้ ว่ากันว่าศิวลึงค์ประเภทนี้สามารถป้องกันเวทมนตร์ได้
โลหะปะลึงค์ ชื่อก็บอกชัดเจนว่าทำด้วยโลหะ หลักๆ ก็มักทำจากโลหะ 8 ชนิดคือ ทอง เงิน ทองแดง เหล็ก ตะกั่ว ดีบุก โลหะที่ทำระฆัง (ทองแดง 3 ส่วน ดีบุก 1 ส่วน) และทองเหลือง
รัตนปะลึงค์ ทำหรือแกะสลักจากหินรัตนชาติ เช่น มุก กัลปังหา เพชรตาแมว แก้วผลึก บุษราคัม มรกต และ นิล
ทารุปะลึงค์ ทำด้วยไม้ ชนิดที่ดีเป็นพิเศษคือไม้ขนุน ที่ถูกโฉลกรองลงมา ได้แก่ ไม้สมี กรรณิการ์ โพธิ์ อุทุมพร (มะเดื่อ) เอาเปลือกออกใช้แต่เนื้อไม้ นอกจากนั้นบางพื้นที่ได้เพิ่มไม้จันทน์ สาละ มะตูม และพุทธ เอาไว้ด้วย
ไศลปะลึงค์ ทำจากหิน แต่ต้องมีขนาดเล็ก พกติดตัวได้