ต้องการข้อมูลเกี่ยวกับ"ปะลิปิดัม"เสาตรงกลางของวัดแขกสีลมค่ะ^_^

[Ratha C]

[HIGHLIGHT=#c3d69b]เวลาเราเข้าไปที่วัดแขกสีลม เราจะเห็นเสาอยู่ 1 ต้นใช่มั๊ยอ่ะคะ เค้าเรียกกันว่า "ปะลิปิดัม"ใช่รึป่าว เพราะเราคิดว่าน่าจะมีความสำคัญมากๆเหมือนกันเพราะเวลามีงานพิธี เค้าก้อจะทุ่มมะพร้าวตรงนั้น และ เวลาอารตี ก้อจะ มาอารตีตรงเสานี้ แล้ว ผู้คนก้อ จะ มายืนแย่งกันเพื่อหยิบดอกไม้หรือปาซาส(กล้วยที่รองในใบพลูอ่ะคะ)เราอยากทราบว่า เราไม่ควรสัมผัสใช่หรือไม่แล้วทำไมคนต้องมาแย่งกัน เวลาเพื่อนๆไปที่วัดแขกลองสังเกตนะคะตอนช่วงอารตีอ่ะคะ แต่ เราว่า เราไม่ควรสัมผัสดีที่สุดใช่หรือไม่ รบกวนผู้ทราบตอบคำถามหน่อยได้มั๊ยอ่ะคะ ขอบพระคุณล่วงหน้านะคะ อ้อ จากการสังเกต น่าจะมีแต่วัดที่เป็นสายทมิฬหรือสายใต้ที่มีเสาแบบนี้แต่อย่างวัดสายเหนือเค้าก้อไม่มีนะ เวปต่างประเทศก้อมีภาพมาโชว์ รบกวนผู้ทราบตอบคำถามด้วยนะคร้า จักขอบพระคุณอย่างยิ่งค่ะ เพราะถ้าเราศรัทธาอะไรเราก้อต้องทำความเข้าใจเผื่อใครๆมาถามเราจะได้อธิบายถูกและเป็นการหาความรู้ด้วยจริงมั๊ยคะพอคนฟังเค้าได้ฟังสาระดีๆและมีประโยชน์เค้าจะได้ไม่มาว่าเรางมงายไม่รู้ข้อมูลแล้วเราจะเข้าวัดไปทำไมกัน(จริงมั๊ย) เรารักเทพเจ้าฮินดู เราก้อ ต้องทำความเข้าใจจะได้ไม่งมงาย เน๊อะ  เพราะเราชอบศึกษาเกี่ยวกับวัฒนธรรมประเพณีการบูชาของชาวฮินดูมักมาก เพราะ เค้ารักเทพเจ้าเหมือนพระองค์คือหนึ่งในครอบครัวของเรา จริงมั๊ยคะ ^_^[/HIGHLIGHT]

[เทวาเหนือเกล้า]

มารอฟังคำตอบด้วยคนจร้า

[Amrit_Phakti]

เท่าที่ทราบมาคือ  จะเป็นเสมือนบัลลังก์ที่ประทับก่อนเข้าสู่วิหารอ่ะครับ   ใครทราบรายละเอียดเพิ่มเติมบอกด้วยนะคับ

[อักษรชนนี]

"บาลิพิตัม (Balipitam)" เป็นองค์ประกอบหนึ่งที่สำคัญและขาดไม่ได้ของเทวสถานอินเดียใต้  มักตั้งอยู่ในแนวแกนทางด้านทิศตะวันออกของเทวสถานรวมกับสิ่งสำคัญอีกสองอย่าง ประกอบด้วย เสาโกลิมาลัมหรือเสาธงที่ทำด้วยทองเหลือง  และซุ้มเทพพาหนะของพระเป็นเจ้าองค์ประธานของเทวสถานนั้นๆ โดยที่วัดพระศรีมหาอุมาเทวีได้วางผังขององค์ประกอบดังกล่าวตามรูปแบบของเทวสถานอินเดียใต้ได้อย่างครบถ้วน กล่าวคือ เมื่อก้าวผ่านโคปุรัมของวัดทางทิศตะวันออก(ฝั่งถนนปั้น) ก็จะพบส่วนประกอบทั้งสามนี้เรียงเป็นแนวยาวก่อนที่จะเข้าสู่เทวาลัยประธาน ได้แก่ บาลิพิตัม ถัดไปจึงเป็นเสาโกลิมาลัม และซุ้มสิงโต ซึ่งเป็นเทพพาหนะของพระแม่ศรีมหาอุมาเทวี พระเป็นเจ้าองค์ประธานของเทวสถานแห่งนี้ตามลำดับ

สำหรับบาลิพิตัม มีลักษณะเป็นหินรูปดอกบัวคว่ำ แกะจากหินแกรนิตสีดำตามคตินิยมของอินเดียใต้ โดยตั้งอยู่บนแท่นหินสีน้ำตาล ซึ่งในงานวิจัยเกี่ยวกับศาสนสถานของอินเดียใต้ระบุว่า ระบบการวางผังของเทวสถานอินเดียใต้(โดยเฉพาะอย่างยิ่งทมิฬนาดู)นั้น ได้มีการวางผังอาคารหรือองค์ประกอบต่างๆให้ปรียบเสมือนอวัยวะต่างๆในร่างกายมนุษย์ ซึ่งบาลิพิตัมก็ถูกกำหนดให้เป็นส่วนที่แทนท้องของเทวสถาน

ในการประกอบพิธีอารตีรอบเทวสถานของวัดในแต่ละครั้ง หลังจากพราหมณ์ประกอบพิธีครบทุกแห่งภายในเทวสถานแล้ว ก็จะมาประกอบพิธีปิดท้ายบริเวณแท่นหินบาลิพิตัม , เสาโกลิมาลัม โดยพราหมณ์จะถวายกล้วย ข้าว และรดน้ำ ถวายดอกไม้ตลอดจนถวายกำยานและไฟที่บาลิพิตัม แล้วจึงกลับเข้าไปประกอบพิธีอื่นๆต่อไปภายในเทวาลัยประธาน โดยหลังจากที่เสร็จพิธี บรรดาสานุศิษย์ก็จะเข้าไปแย่งกล้วยและดอกไม้ที่อยู่บนบาลิพิตัมจนหมดไปในเวลาชั่วพริบตา หรือบางคนที่ไปสักการะพระเป็นเจ้าที่เทวสถานแห่งนี้ ก็มักจะเอามือไปสัมผัสที่หินบาลิพิตัมดังกล่าว ด้วยเชื่อว่าจะช่วยซึมซับความทุกข์ร้อนให้ผ่อนคลายไปได้ (ย้ำนะครับว่าเป็นความเชื่อส่วนบุคคล) แต่ทางดีที่สุดผมคิดว่า ไม่ว่าสิ่งใดๆในวัดทั้งเทวรูปหรือสิ่งต่างๆ เราไม่ควรไปเอามือไปจับต้องนะครับ เพราะนอกจากจะมีป้ายของทางวัดห้ามไว้แล้ว ตัวเราเองก็อาจจะไม่บริสุทธิ์พอที่จะไปจับต้องสิ่งศักดิ์สิทธิ์ต่างๆเหล่านั้น เอาเป็นว่าแค่เรายืนไหว้เฉยๆก็ได้รับพรจากพระเป็นเจ้าได้เช่นกันครับ

(เท่าที่ผมทราบและเข้าใจก็มีเพียงเท่านี้ อาจจะขาดตกบกพร่องหรือคลาดเคลื่อนไปบ้าง ยังไงก็รอฟังจากท่านผู้รู้ท่านอื่นๆด้วยนะครับ เหอๆๆๆ)

.

( "บาลิพิตัม" ที่วัดพระศรีมหาอุมาเทวี หลังจากที่พราหมณ์เพิ่งประกอบพิธีอารตีเสร็จ)

[อักษรชนนี]

การวางผังองค์ประกอบในแนวแกนทางด้านตะวันออกของเทวสถานวัดพระศรีมหาอุมาเทวี

.

.

.

หมายเลข ๑ บาลิพิตัม

.

หมายเลข ๒ เสาโกลิมาลัมหรือเสาธงที่ทำจากทองเหลือง

.

หมายเลข ๓ ซุ้มเทพพาหนะของพระเป็นเจ้าองค์ประธาน

.

.

หมายเหตุ : ภาพประกอบที่นำมาลงนี้ ได้รับการอนุญาติให้ถ่ายเมื่อครั้งงานแห่ประจำปี พ.ศ.๒๕๕๒ ของทางวัดพระศรีมหาอุมาเทวี

[หริทาส]

ตามภาษาสันสกฤต เดิม เขียนว่า "พลีปีฐ" นะครับ

ถ้าเขียนแบบนี้พอจะเดาความหมายกันได้มั๊ยครัย

พลี หมายถึงการถวาย หรีอการยัญญะต่างๆ
ส่วนปีฐ แปลว่า ที่ตั้ง หรือแท่น หรือแปลว่าที่นั่งก็ได้นะครับ เช่นเวลาทำบรมราชาภิเษก พิธีตริปวายตรียัมปวาย เข้าจะมีการทำ "ภัทรบิฐ" ซึ่งคำว่า บิฐ ก็คือ ปีฐ ในภาษาสันสกฤต หมายถึงแท่นนั่งของเทวดา สมมุติโดยใช้ข้าวสารสีต่างๆ และแป้งข้าวสาลีครับ

พลีปีฐ จึงหมายถึง แท่นที่ใช่ในการอุทิศถวายพลีต่างๆแก่เทพเจ้า  เข้าใจว่าเดิมคงเป็นที่ตั้งของเสา ยูปะ ซึ่งในสมัยพระเวทมีการ มัดสัตว์หรือคนกับเสายูปะ แล้วบูชายัญ (ทุกวันนี้ยังมีอยู่ในเบงคอล เช่นวัดกาลีฆัฏ และในเนปาล)

ผมเข้าใจว่า พลี ปีฐ คือที่อุทิศถวายยัญญะต่างๆ ซึ่งกลายมาจากที่ตั้งของเสายูปะ แต่ปัจจุบันเลิกการบูชาด้วยสัตว์แล้ว ยังคงมีการถวายสิ่งต่างๆที่พลีปีฐ หรือทุบมะพร้าวที่นั้นเป้นสัญลักษณ์ของการยัญญะอยู่ครับ

บางแห่งจะทำพลีปีฐเป็นรูปเท้าของเทพเจ้าก็มี

อันนี้ ก็เท่าที่ทราบนะครับ ผิดถูกยังไงวานผู้รู้มาเสริม

ส่วนการสถาปนาเสาธง ประจำเทวสถานนั้น ทำทั้งในประเพณีของภาคเหนือและภาคใต้ครับ ซึ่งเป้นข้อกำหนดพิธีในการตั้งเทวสถาน เรียกว่า การทำพิธี ธฺวชาโรปณฺ  ถ้าจำไม่ผิดนะครับ  เสาธงของวัดเทพมณเฑียรก็อยู่บนหลังคาชั้นดาดฟ้าไงครับ เมื่อถึงวันสถาปนาวัด ก็จะไปทำพิธีบูชาธวชฺ หรือธงที่นั้น

[อักษรชนนี]

กระจ่างมากเลยครับพี่หริทาส  สุดยอดดดดดด  

[poomjai]

ได้ความรู้มากๆเลยครับขอบคุณทุกท่านนะครับ

[IMFAO]

จริงๆ แล้วก็ไม่ควรจับทุกอย่างแหละค่ะ ไม่ว่าจะเป็นเทวรูปหรืออะไรก็ตาม
โดยเฉพาะ สตรีเพศ มีรอบเดือนหรือปล่าว.... ถ้ามีรอบเดือนมา อย่าแตะต้องอะไรเลยจะดีที่สุด ยกเว้นถาดบูชาตัวเอง
จริงๆแล้ว มีรอบเดือน ใช่ว่าไม่ควรจับอย่างเดียว ทางที่ดี ไม่ควรเข้าร่วมพิธี ระหว่างมีรอบเดือน จะดีกว่าค่ะ

[Ratha C]

ขอบคุณสำหรับคำตอบนะคร้า ได้ความรู้ขึ้นมากมายเลยค่ะ ^_^

[พิษประจิม]

เสาธงนั่น เขาเรียกว่า ธวัชสตัมภะ