พระคเณศที่เราพบเห็นกันมีสีกายมากมายเลยค่ะ อยากทราบว่าที่จริงแล้วท่านควรมีพระกายสีอะไร หรือหากเราคิดจะบูชาท่านควรเลือกสีพระกายสีอะไรจึงจะดีคะ
คุณสิรวีย์ อย่ากังวลเรื่องสีพระกายของพระองค์เลยครับ ความหมายของสีพระวรกายของพระคเณศนั้นเป็นคติที่ผูกขึ้นมาใหม่ ไม่ได้มีอะไรตายตัวเลยครับ และช่างที่ออกแบบนั้นก็ใช้จินตนาการของตน ในการเสริมเติมแต่งเทวรูปตามที่เห็นเหมาะสมควร
แต่ที่คุณ สิรวีย์ ควรระวังมากกว่า สีพระวรกายของพระคเณศ ก็คือ ท่าทางและเทพอาวุธที่ไม่ตรงกับทิพยภาวะของเทพแต่ละองค์ครับ ซึ่งมักจะปรากฏกับช่างไทยบางคนที่ไม่มีความรู้เกี่ยวกับเทววิทยาพื้นฐานของเทพแต่ละองค์ โดยคิดอยากจะให้เทพองค์นี้ถืออะไร ก็ใส่ๆเข้าไปโดยไม่ค้นคว้าให้ดี หรือนำชิ้นส่วนของเทพองค์อื่นมาใส่สลับกันไปมา เช่น เอาแขนของพระสกันท์มาต่อเป็นแขนพระคเณศ กลายเป็นพระคเณศถือหอกแบบพระสกันท์ไป แบบนี้เป็นต้น
ถ้าคุณสิรวีย์ จะหาเทวรูปมาบูชาลองใช้ใจเลือกดูครับ ถ้าไม่ชอบอย่ารับมา อย่าเชื่อแรงยุผู้ให้เช่า เลือกองค์ที่ชอบจริงๆ เห็นแล้วมีความสุข และเราไม่เดือดร้อน องค์นั้นแหละเป็นองค์ที่เหมาะกับคุณ
......เพราะไม่ว่าพระคเณศปางไหน แบบไหน สีอะไร ท่านก็ทรงเป็นพระคเณศองค์เดียวกัน...... !!
น้องโด่งจ๊ะ พี่แนทเห็นด้วยกับคุณNagaนะคะคุณน้อง เทวลักษณะ พี่ว่าสำคัญที่สุด
ยังไงใช้ใจของเราเลือกแน่นอนที่สุดค่ะ
คุณ Naga สำนวนคุ้นๆ อิอิ
ขอบพระคุณ NaGa (ที่นับถือ) และพี่แนท (ที่เคารพ) มากค่ะ
อันที่จริงก็คิดเหมือนคุณ NaGa เป๊ะเลยค่ะ แต่เห็นช่วงหลังมีหนังสือหลายเล่มพยายามแยกแยะความหมายของสีกายของพระองค์ เลยนึกสนุกตามเขา
พอดีตอนนี้กำลังจะให้ช่างมาระบายเทวรูปพระคเณศที่บ้าน ซึ่งได้รับมากจากคนอื่นอีกที เนื้อโลหะเดิมสีกระดำกระด่างค่ะ เพราะเจ้าของไม่ค่อยได้ดูแลและตกทอดมาสองชั่วคนแล้ว เจ้าของเดิมเขาทาสีไว้ค่ะแต่เพราะกาลเวลากัดกร่อนและคนที่ให้มาไม่ค่อยได้มีเวลาบูชา เลยดูทรุดโทรม สงสารท่าน เลยคิดจะทาสีใหม่ ไม่ทราบจะสมควรหรือเปล่าคะ
เคยอ่านงานของคุณอรุณศักดิ์ กิ่งรัศมี (หรือเปล่าน้า....จำชื่อได้ลางๆ) เขาบอกว่าพระกายของพระคเณศ "น่าจะ" มีสีเหมือนก้อนเมฆ "ก็ได้" ซึ่งโดยส่วนตัวคิดว่าน่าจะเป็นสีเทาๆขาวๆ เลยคิดจะระบายเป็นสีนี้
เทวรูปที่มีอยู่ในปัจจุบัน ไม่ค่อยได้ไปเดินเลือกซื้อเลยค่ะ จำนวนหนึ่งสั่งช่างปั้นตามเทวลักษณะที่ดิฉันได้พยายามตรวจสอบอย่างถี่ถ้วน อีกส่วนหนึ่งได้รับมอบมาจากคนอื่น
ขออนุญาตเล่าภูมิหลังตัวเองว่าเป็นคนที่ศึกษามาทางด้านประวัติศาสตร์และโบราณคดีค่ะ และสนใจประติมานวิทยามาก ความรักในศิลปกรรมและความศรัทธาอย่างยิ่งในพระผู้เป็นเจ้าทำให้ค่อนข้างสนใจเทวรูปเป็นพิเศษ โดยเฉพาะในแง่ของเทวลักษณะ และเชื่อเหลือเกินว่าหากเราเชื่อมั่นในพระองค์ท่านแม้เรากราบไหว้ก้อนหิน ก็มีค่าเหมือนเราได้บูชาแทบบัวบาทของท่าน เลยไม่ค่อยได้สนใจเรื่องพิธีเท่าไร ย้ำว่า "ไม่ค่อย" นะคะ ถ้ามีโอกาสก็ดีแต่ไม่ได้ให้ความสำคัญมาเป็นอันดับหนึ่ง และเทวรูปนั้นนอกจากเป็นงานศิลปะที่สามารถจรรโลงจิตใจมนุษย์ให้โน้มไปสู่ความดีงามแล้ว ยังเป็นเสมือนสิ่งแทนพระผู้เป็นเจ้าด้วย เลยให้ความสำคัญเรื่องเทวลักษณะซึ่งเป็นร่องรอยของภูมิปัญญาจากบรรพชนที่ใช้ในการสร้างสรรค์เป็นเรื่องแรก
เรื่องพระคเณศนี้ ดำริที่จะทาสีมาจากศรัทธาล้วนๆเลยค่ะ แต่ก็อย่างที่เล่ามาแต่ต้นว่าอยากรู้ว่าอย่างไรถึงจะเหมาะ จะปล่อยให้ท่านกระดำกระด่างก็ไม่สบายใจ
มีเรื่องขำๆเรื่องหนึ่งนะคะ เมื่อสมัยยังรับราชการอยู่ในหน่วยงานที่ดูแลรักษาสมับัติของชาติอยู่นั้น วันหนึ่งมีโอกาสไปเยี่ยมสำนักงานแห่งหนึ่ง ซึ่งผู้ทำหน้าที่ดูแลโบราณวัตถุ ศิลปวัตถุนั้นเป็นผู้หญิง เขาเชิญดิฉันไปนั่งใกล้โต๊ะทำงาน ดิฉันมองลงไปตกใจมาก เห็นพระเศียรของพระพุทธรูปหินทรายกลิ้งโค่โร่อยู่ใต้โต๊ะทำงานของเธอ ดิฉันร้องบอกว่าไม่ควรทำอย่างนั้น เธอตอบดิฉันมาอย่างหน้าตาเบิกบานว่า
"ไม่เป็นไรค่ะคุณโด่ง อันนี้ตรวจแล้ว เป็นของปลอม" ตอนนั้นดิฉันขำไม่ออกนะคะ ต้องให้คนยกไปไว้ที่อื่นก่อน แต่มาคิดทีหลังแล้วนึกขำปนสังเวช
เล่ามายืดยาวไร้สาระแก่นสาร ต้องขอบพระคุณทั้งสองท่านอีกครั้งนะคะ ดีใจมากเลยที่มีคนเขามาให้คำแนะนำ อย่าเพิ่งเบื่อกันนะคะ
อ่อ...เคยได้ยินมาว่าพระคเณศในประเทศไทยเท่านั้นที่ถือวัชระ ที่อื่นเขาไม่ทำกัน ถูกต้องไหมคะ
วัชระ ของฮินดู มันไม่ใช่แบบวัชระของไทยนะครับ
ค่ะ ทราบแล้วค่ะว่าไม่เหมือนกัน แต่รู้สึกว่าจะมีคนพูดให้ฟังว่าพระคเณศศิลปะอื่นๆไม่ค่อยทรงถือวัชระ
มีแต่ของไทยเท่านั้น ยังจำได้เลาๆว่ามีการถกเถียงกันว่าเพราะอะไร รู้สึกจะสรุปหลายข้อ ข้อหนึ่งคือ เพราะผู้ที่ทรงพยายามนำคติบูชาพระคเณศกลับมาเผยแพร่ในฐานะบรมครูศิลปะอีกครั้งนั้นคือพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว ซึ่งมีพระนามเดิมว่า วชิราวุธ
กิรดังได้สดับมาเช่นนี้นะคะ
วรรณะ(ผิว)แห่งองค์พระคเณศ
ลองดูนะครับอาจช่วยใด้ ไม่มากก็น้อย
http://www.siamganesh.com/story07.html (http://www.siamganesh.com/story07.html)
ผมก็เคยได้ยินมาเช่นนั้นว่า .... ในสมัยก่อนเราไม่ได้นับถือพระคเณศในฐานะเทพแห่งศิลปะ และวิทยาการมาก่อน แต่เรานับถือพระสรัสวดีมากกว่า ต่อมาในสมัยรัชกาลที่ 6 เมื่อครั้งที่พระองค์ท่านเสด็จไปชวา มีผู้ทูลถวายพระคเณศศิลปะแบบชวา ( เทวลักษณะคล้ายๆกับ พระคเณศ ของกรมศิลปากร ) พระองค์ทรงเลื่่อมใสและนับถือพระคเณศมาก จึงมีพระดำริห์ ให้สร้างเทวาลัยพระคเณศ ไว้ที่พระราชวังสนามจันทร์ เพื่อเป็นเทพอารักษ์ด้วย ทำให้การนับถือพระคเณศเป็นที่นิยม และแพร่หลายขึ้น และเนื่องจากรัชกาลที่ 6 ทรงโปรด งานประพันธ์ และ วรรณคดี พระคเณศจึงถูกยกฐานะให้เป็นเทพแห่งศิลปะ และวิทยาการ ตั้งแต่นั้นมา ในสมัยนั้นจึงนิยมสร้างพระคเณศที่ถือ วัชระ คล้ายๆที่พระอินทร์ทรงถือ เพื่อเป็นการยกย่องล้นเกล้ารัชกาลที่ 6 เพราะพระองค์มีพระนามเดิมว่า วชิราวุธ นั่นเอง ช่างศิลปินในยุคต่อมา จึงถือเป็นต้นแบบ ดังนั้นพระคเณศที่สร้างเป็น ศิลปะแบบไทย จึงมักถึอวัชระ หรือ วชิราวุธ นั่นเอง ....
อันนี้ผมมาขอเสริมเรื่องสีพระวรกายนิดนึงแอ่ะครับ
คือในศาสนาฮินดู เนี่ย สีหรือ รงฺค ใช้ในหลากหลายลักษณะครับ ซึ่งมักเป็นสัญลักษณ์สแดงถึงสภาวะตามธรรมชาติบางอย่าง ดังเราจะเห็นว่าทำไมเทวดาอินเดียต้องมีกายสีๆ
ถ้าว่าตามหลักปรัชญาสางขยะแล้ว สรรพสิ่งในโลก เกิดจากปุรุษะ คือธรรมชาติฝ่ายที่มีเจตน์จำนง และปรกฤติ คือธรรมชาติฝ่ายที่มีกัมมันตภาพ หรือเคลื่อนไหวแปรเปลี่ยน แต่ปราศจากการรู้คิด
สิ่งที่เกิดจากปรกฤติ มีคุณสมบัติ สามประการ (ตฺริคุณะ)
ได้แก่ 1.สัตวคุณ ได้แก่คุณสมบัติด้านความสว่าง ขาว ความจริง ความเย็น ความดี ความสงบ ความสะอาด หยุดนิ่ง ฯลฯ ถ้าหมายถึงสีคือ สีขาว
2.รชัสคุณ ได้แก่ การเคลื่อนไหว ความร้อน ความโกรธ อารมณ์ที่วูบไหว การเกิด พลังงาน แรงขับดัน ฯลฯ สีแดง
3.ตมัสคุณ ได้แก่ ความมืด ความตาย การทำลาย ความดับสูญ ความหลง ความมัวเมา ฯลฯ สีดำ
ทั้งสามคุณะนี้แสดงออกมาในสิ่งต่างๆในโลก โดยมีอัตราส่วนของคุณะนี้ต่างกันออกไป
ไม่เว้นแม้แต่เทพเจ้า เพราะเทพเจ้าเอง ก็ทรงเป็น สิ่งที่ปรากฏออกมาจาก สคุณพรหมัน หรืออีศวร ที่สำแดงออกในคุณลักษณะต่างๆ
ถ้าว่าตามหลักสางขยะ
พระวิษณุมี สัตวคุณมาก เพราะทำหน้าที่ธำรงโลก
พระพรหมมี รชัสคุณมาก เพราะสรรค์สร้างโลก
พระศิวะมี ตมัสคุณมาก เพราะเกี่ยวกับการประลัย
อันนี้ว่าตามหลักทั่วๆไปนะครับยังไม่ได้เจาะจงถึงพระคเณศ
ที่นี้สีพระวรกายของพระคเณศ อันนี้ว่าตามคัมภีร์มุทคลปุราณะ นะครับ ท่านว่า พระคเณศนั้น มีการอวตารมาในโลก สองแบบ
แบบแรก เรียกว่า อัษฏาวตาร คือการอวตารมาแปดปางเพื่อปราบอสูรต่างๆ แบบที่สองเรียกว่า ยุคาวตาร หรือการอวตารมาในยุคต่างๆของโลก 4 ยุค
ในมุทคละปุราณบอกว่า
ในสียุคของโลกพระคเณศอวตารมาดังนี้
1.กฤตยุคหรือสัตยุค ยุคนี้ความดีของโลกบริบูรณ์ พระคเณศอวตารมา พระนามว่า มโหกฏวินายก สิบกร มีพระวรกายดั่งดวงอาทิตย์ ทรงสิงหาสนะ
2.เตรตยุคหรือไตรดายุต ยุคนี้ความดีเหลือสามในสี่ส่วน พระคเณศอวตารมาพระนามว่า มยุเรศวร มีหกกร พระวรกายขาวดั่งดวงจันทร์ ทรงมยุราสนะ
3.ทวาปรยุค ยุคนี้ความดีเหลือครึ่งเดียว พระคเณศอวตารมาพระนามว่า คชานน มีสี่กร พระวรกายแดง ทรงมุษก หรือหนูเป็นพาหนะ
4.กลียุค ยุคของเรานี่เอง ความดีเหลือเพียง 1 ในสี่ส่วนพระคเณศ จะอวตารมาพระนามว่า ธูมรวรรณ มีสองกร พระวรกายสีหม่นดั่งเมฆหมอก ทรงม้าสีดำ จะมาปราบความชั่วร้ายทั้งหลาย
ถ้าสังเกตดูในคติตามมุทคลดีจะเห็นว่า คงได้รับอิทธิพลของไวษณวนิกาย เกี่ยวกับรูปลักษณ์ของพระเจ้าที่เปลี่ยนไปตามความดีในโลก พระนารายณ์ในปุราณะของฝ่ายนั้นก็บอกว่า พระวรกายจะเปลี่ยนจากสีขาวหม่นลงเรื่อยๆ ปัจจุบัน พระนารายณ์สีเกือบดำแล้วครับ
พระคเณศเองก็เปลี่ยนสีพระวรกายหม่นลง และมีพระกรลดลงด้วยครับ
อันนี้ว่าไปตามปุราณะนะครับ
แต่ในกรณีที่จะทำเป็นสีของเทวรูป ผมเห้นด้วยกับท่านที่บอกว่า ให้เน้นที่เทวลักษณะเป็นสำคัญครับ เด่วนี้ชักจะมีเทวรูป พระคเณศแปลกๆ แบบ เจ็ดสีเจ็ดวันอะไรมากมาย ไม่เคยเห้นมาก่อน ม่วงครามน้ำเงืนชมพู ฯลฯ
จากประสบการณ์ผม ที่อินเดีย พระคเณศมักจะใช้สีส้ม ที่เป้นสีเดียวกับผงสินทูรนะครับ
การใช้สีส้มทาที่เทวรูปโดยเฉพาะในแคว้นมหาราษฏร์นั้น เป้นธรรมเนียมที่เกิดจากความเชื่อว่า ผงสินทูรเป็นสิ่งที่พระคเณศทรงโปรดประการหนึ่ง สีส้มเป้นสีประจำของศาสนาฮินดูประการหนึ่ง และ การใช้สีส้มแต้มทาสิ่งใดสิ่งนั้นแสดงว่าเป้นวัตถุศักดิ์สิทธิ์ทางศาสนา เช่นหากเอาผงสีส้มไปแต้มตามก้อนหิน ก้อนหินนั้นจะได้รับการเคารพบูทันที
เทวรูปพระคเณศในอินเดีย โดยเฉพาะองค์ที่เป็นสวายัมภูที่มีชื่อเสียงมักจะทาด้วยสีส้ม หรือเป็นสีดำ เงิน ทอง ฯลฯ ตามวัสดุเดิม(หิน,เงิน ทอง ฯลฯ)ครับ
ส่วนวชิราวุธ เป็นพระราชนิยมในล้นเกล้าฯรัชกาลที่ 6 ซึ่งพระคเณศ ต้นแบบในสมัยรัชกาลที่ หก โดยมากผู้ออกแบบ คือกรมพระยานริศรานุวัตติวงศ์ และจะเห็นได้ว่า ได้รับอิทธิพลจากเทวรูปพระคเณศของชวา ในส่วนท่านั่ง กระโหลกประดับ เพราะพระคเณศองค์สำคัญที่ เราเอามาจากชวา คือองค์ที่จัณฑิสิงหสาหรี่ ถวายรัชกาลที่ 5 ได้กลายมาเป้นต้นแบบพระคเณศยุคหลัง จนเมอื่กรมศิลปากรจัดสร้างและท่านอาจารย์ศิลป์ออกแบบ ก็ ใช้แบบเมเรื่อยมาครับครับ
ขอบคุณพี่หริทาส ที่ได้นำความรู้ มาฝากกันค่ะ
เพิ่มเติมอีกนิดนะครับ
ในคัมภีร์ศรีตัตวะนิธิ ที่วาดถึงพระคเณศ 32 ปาง โดยอ้างว่า มีที่มาจากคัมภีร์มุทคลปุราณะนั้น(มีโศลกกำกับ)
บอกว่า พระคเณสในแต่ละปางมีสีกาย โดยสรุป เป็น 4 กลุ่มคือ
.พระคเณศโดยทั่วๆไป มีพระวรกาย
1สีแดง ซึ่งมีหลายเฉดสี เช่น รักตะ หรือแดงแบบพระอาทิตย์อ่อนๆ หรือแดงดั่งพระอาทิตย์ ฯลฯ
2.สีขาว ก็มีหลายเฉดสี เช่นขาวดั่งสผาฏิกะ หรือคริสตัล ขาวแบบจันทร์ในฤดูศารทธ ฯลฯ
3.เหลือง เหลืองดั่งทอง(เสารวรฺณ) ดั่งขมิ้น(หริทฺรา) ฯลฯ
4.และหากเป้นพระคเณศในลัทธิตันตระ ก็มักมีพระวรกายสีดำหรือน้ำเงิน(ศฺยามฺ, นีลฺ) หรือแดง
แต่ 32 ปางนี้ มักเขาใจผิดว่าเป็นคัมภีร์ ปางของพระคเณศที่เป้นมาตรฐานหรือเป้นต้นแบบ ใช้จัดส้รางหรืออะไรทำนองนี้
ที่จริงแล้วนักวิชาการสันนิษฐานว่า เป็นการรวบรวมเอาพระคเณศรูปแบบต่างๆเท่าที่ปรากฏในเวลานั้น และในบริเวณใกล้เคียงมารวบรวมไว้ และวาดเป็นภาพ โดยมหาราชาแห่งแคว้นไมซอร์ใ นต้นศต.ที่ 19 ครับ แต่จะถือว่า ตามแบบโบราณ พระคเณศก็มีสีพระวรกายอยู่ไม่กี่สีหรอกครับ
รบกวนถามพี่หริทาสสักนิดค่ะ คือว่าพระคเณศที่แนทได้เช่ามาบูชาเนี่ย
องค์แรกจะเป็นสีขาวออกงาช้าง เครื่องประดับต่าง ๆ เป็นสีทองมี สองกรค่ะ
เป็นคล้ายปางจะเรียกว่าไงดี ท่านนอนแบบเอน ๆ น่ะค่ะพี่ไม่ได้ถืออาวุธใด
กรหนึ่งประทานพร อีกกรถือขนม ส่วนองค์เล็กที่ได้บูชามามาทีหลังเนี่ย
จะมีสี่กร กรหนึ่งถือ บ่วง อีกกรถือ วัชร อีกกร ประทานพร อีกกร เป็นขนมค่ะ
กายจะเป็นสีหยกเลยค่ะ แบบนี้ถือว่าผิดเทวลักษณะหรือเปล่าคะ
พระคเณศของคุณเทวาเหนือเกล้า
องค์แรกน่าจะเป้นการออกแบบของไทยเราเองป่าวครับ ที่มีอาจารย์ศิลปากรท่านนึงออกแบบมา มีลักษณะแบบเอกเขนก ที่ต่อมาเรียกกันว่า
ปางเสวยสุขหรือไงนี่อ่ะครับ
ส่วนอีกองค์หนึ่งเข้าใจว่าทำคล้ายปางของกรมศิลป์ เพียงแต่เปลี่ยนจาก ทันตะ หรืองา เป็น อภัยมุทรา
เรื่องเทวลักษณะ มีข้อต้องพิจารณามากมายครับ
สัดส่วน ความสมดุลย์ รส เทพอาวุธ ท่าทาง ความรู้สึกของผู้บุชา วัสดุ สีสัน เครื่องประดับ
ผมคงตอบได้ยากอ่ะครับว่าถูกต้องมั๊ย แต่ถ้าคุณเทวาเหนือเกล้ามีความสบายใจ และไม่ได้รู้สึกว่าเทวรูปที่เราบุชามีอะไรแปลกๆ ก็บูชาเถอะครับ
ขอบคุณพี่หริทาสมาก ๆ เลยค่ะร้านที่เช่ามาเป็นร้านที่ขายสังฆภัณฑ์ทั่วไป ๆ ค่ะพี่ แต่พอดีเห็นเรารู้สึกดีจังก็เลยบูชามาค่ะ
หู องค์ความรู้ล้วนๆ ขอบพระคุณทุกท่านค่ะ
55555 สรุปว่าดิฉันควรทาสีท่านไหมคะ แล้วสีไรดีเนี่ย
เรื่องปางต่างๆสารพัดปาง เป็นคติอินเดียใต้ครับ
เคยนั่งรถผ่านโรงละครแห่งชาติกับศิลปินแห่งชาติท่านหนึ่ง ซึ่งคนมักลืมไปว่าท่านเป็นศิลปินแห่งชาติด้วย ท่านชี้ให้ดูพระคเณศบนหลังคาโรงละครแล้วบอกว่า "โด่ง ดูซิ แปลกดีนะ พระคเณศของกรมศิลปากรนี่ใส่กางเกงขายาวซะด้วย" ตอนนั้นขำไปตามระเบียบค่ะ แต่ก็งงงง เพิ่งมาอ๋อทีหลังว่าท่านหมายถึงอะไร
"ที่จริงแล้วนักวิชาการสันนิษฐานว่า เป็นการรวบรวมเอาพระคเณศรูปแบบต่างๆเท่าที่ปรากฏในเวลานั้น และในบริเวณใกล้เคียงมารวบรวมไว้ และวาดเป็นภาพ โดยมหาราชาแห่ง[HIGHLIGHT=#ffff00]แคว้นไมซอร์ในต้นศต.ที่ 19 [/HIGHLIGHT]ครับ แต่จะถือว่า ตามแบบโบราณ พระคเณศก็มีสีพระวรกายอยู่ไม่กี่สีหรอกครับ"
คุณตรีศังกุ ไมซอร์นี่ก็บอกอยู่แล้วว่าเป็นอินเดียใต้ครับ
เรื่องพระคเณศ สามสิบสองปาง ผมค้นคว้ามาแล้ว ในโศลกสันสกฤต บอกว่ามีมาในมุคคลปุราณะก็จริง แต่ตัวคัมภีร์ตัตตวะนิธิ ซึ่งมีทั้งภาพและโศลก รวบนวมขึ้นไว้ในอินเดียภาคใต้ครับ โดย มหาราชา กฤษณโวเทยาร์(ถ้าจำไม่ผิด) โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อรวบรวมรูปแบบพระคเณศต่างๆเท่าที่ปรากฏในเวลานั้นไว้ ซึ่งรวบรวมไว้ได้ 32 ปาง แต่ถือว่า 16 ปางแรกที่เรียกว่า โศฑศคณปติ มีความสำคัญกว่า และแพร่หลายกว่า
แต่ที่จริงแล้ว ในสามสิบปางของศรีตัตวะนิธิ ไม่ได้มีแค่ที่ปรากฏในอินเดียภาคใต้เท่านั้น นักวิชาการบางท่านก็เห็นว่า มีพระคเณศรูปแบบต่างๆที่ปรากฏ ในภูมิภาคต่างๆของอินเดีย อย่างพระนฤตคณปติ เป็นต้น หรือพระคเณศบางปางที่อยู่ในลัทธิตันตระ ก็มีปรากฏในภาคเหนือของอินเดียนะครับ
เพียงแต่มีข้อน่าสังเกตว่า ไม่ปรากฏ พระคเณศสองพระกร ซึ่งเป็นพระคเณศในยุคแรกๆที่มีการสร้างขึ้น ในราว ศต. ที่ 10-11 ในสามสิบสองปางครับ
ดังนั้น ที่จริง การสร้างปางต่างๆ จะว่าเป็นคติของอินเดียใต้ก็ไม่เชิงนัก เพราะในแต่ละภูมิภาคของอินเดีย ก็มีการกำหนดรูปแบบของพระคเณศไว้
ถ้าจะพูดให้ถูกต้องและรัดกุม ก็ควรบอกว่า การรวบรวมพระคเณศปางต่างๆไว้ด้วยกันในคัมภีร์เดียว เป็นสิ่งที่ทำขึ้นในอินเดียภาคใต้ครับ
และไม่เพียงแต่พระคเณศ ในคัมภีร์ตัตวะนิธิยังรวบรวมเอาเทวปางต่างๆของเทพเจ้าอีกหลากหลายพระองค์ไว้ด้วย
นี่เขียนไปเพราะคันมือตามสันดานนักวิชาการครับ
อยากรู้เรื่องพระคเณศในหลากหลายมิติ หรือเกร็ดต่างๆ อย่าลืมไปทำบุญหนังสือ "คเณศวิทยา"(เรียบเรียงโดย อ.หริทาส) ของภาควิชาปรัชญา คณะอักษรศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร ทับแก้ว นครปฐมได้เรยครับ เห้นว่าเค้ากำลังหารายได้ไปจัดงานวันเด็ก ที่เมืองกาญจน์อยู่ เข้าไป ถามหาภาคปรัชญา บอกว่า มาทำบุญซื้อหนังสือคเณศวิทยาครับ 55555555
แอบประชาสัมพันธ์เลย
คุณหริทาสขา ไม่ขายแถวกรุงเทพบ้างเหรอคะ นครปฐมอันที่จริงก็ไม่ไกลนะคะ แต่ไปลำบากจริงๆ (สั่งทางไปรษณีย์ได้ก็ดีนะคะ) อยากได้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆมากค่ะ
พี่ยีนส์คะ ถามพี่หริทาสเลย มีบริการส่งไปรษณีย์หรือเปล่าเอ่ย ถ้ามีจะช่วยค่ะ ถามเลยนะคะ อยากรู้ ๆๆ ลากสังขารไปหาท่านมิไหวค่ะ
ถึงแม้จะแค่นครปฐม แต่บางทีถ้าแนทงานเข้าก็ไปไหนมิได้เลย อยู่ได้แต่หน้าคอมงิ เศร้า......
น่าสนใจมากๆครับ ถ้ามีบริการทางไปรษณีย์ก็แจ้งด้วยนะครับ
ปล.ฝ่ายการตลาดเวปดำเนินการค่าภาษีด่วนครับ ฮ่าๆ
โห ท่านอุ่น ใจร้ายยยยย
โอ้ว์ หลายท่านสนใจหนังสือเรื่อง คเณศวิทยาอ่ะครับ
จริงๆหนังสือนี้เป็นหนังสือที่พิมพ์ขึ้นเพื่อแจกในงานสัมมนา เกี่ยวกับพระคเณศที่ ภาควิชาผมจัดในเดือน พ.ย. ที่ผ่านมา พอดีว่ายังมีเหลืออยู่พอสมควร หัวหน้าภาควิชาเรยดำริห์ว่า
ถ้านำมาให้บริจาคเพื่อหารายได้จัดกิจกรรมต่างๆของนักศึกษาคงมีประโยชน์
ผมขอเวลาไปปรึกษาท่านหัวหน้าก่อนนะครับ ว่าถ้ามีผู้สนใจจะส่งให้ทางไปรษณีย์ หรือจะยังไงดี คงเป็นหลังปีใหม่อ่ะครับ
อีกอย่างหนึ่ง คงต้องปรึกษาท่านเวปมาสเตอร์ด้วยว่า จะสามารถทำได้มั๊ย ผิดกฏกติกาของทางบอร์ดรึป่าว หรือจะยังไง หรือหากเวปมาสเตอร์มีข้อเสนอแนะที่น่าสนใจก็น่าจะได้คุยกันก่อนครับ เพราะเดี๋ยวจะเป้นการทำอะไรไม่เป็นไปตามกรอบกติกา
แหม แต่ดำเนินการค่าภาษีนี่ 5555 ผมมันก็แค่ครูจนๆครับ 555
ยังไงไว้หาจ้อสรุปกันอีกทีนะครับ
แต่ก็ขอบคุณในความสนใจกับทุกท่านครับ
ส่วนตัวผมคิดว่าพี่หริทาสประชาสัมพันธ์รายละเอียดของหนังสือ รวมทั้งรายละเอียดอื่นๆไว้ในกระทู้เลยครับ (อาจจะเปิดเป็นกระทู้ใหม่ก็ได้) หากเพื่อนๆพี่ๆครอบครัว HM ท่านใดสนใจ ก็ให้ส่ง e-mail หรือส่งข้อความส่วนตัวในเว็ปไปแจ้งความจำนงค์กับพี่หริทาสโดยตรงเลยว่าต้องการหนังสือจำนวนกี่เล่มและจะให้จัดส่งอย่างไร
ส่วนเรื่องภาษีไม่เก็บหรอกคร๊าบบบบบ เพราะไม่ใช่สมัยโบราณที่ต้องมานั่งเก็บภาษีปากเรือ ร้อยชักสาม ฮ่าๆๆๆๆๆ
อีกอย่างกรณีนี้ไม่ใช่การพาณิชย์ แต่เป็นการสนองความต้องการของเพื่อนๆพี่ๆ HM และรายได้ทั้งหมดก็เอาไปใช้ในการทำกิจกรรมของน้องๆนักศึกษาจึงไม่เข้าข่ายผิดกฏหรอกครับ เพียงแต่ในขั้นตอนการสั่งหนังสือและการติดต่อเรื่องการจัดส่ง ขอให้เพื่อนๆพี่ๆใช้ระบบข้อความส่วนตัวของเว็ปในการติดต่อกับพี่หริทาสโดยตรงเท่านั้นเอง
(เดี๋ยวรอพี่กาลิทัสมาแสดงความเห็นอีกทีว่าจะตัดสินใจอย่างไร แต่สำหรับผมไม่มีปัญหาคร๊าบบบบบ (https://forum.hindumeeting.com/proxy.php?request=http%3A%2F%2Fwww.hindumeeting.com%2Fforum%2Frichedit%2Fsmileys%2Fhm%2Fb023.gif&hash=8684aedd013304dbd2aabe37ce2b02f91809895a) )
น้องอักษรชนนี
ปัญหาอีกอย่างคือ พวกเราที่ทำหนังสือนี้ ไม่ได้คิดไว้ล่วงหน้าอ่ะครับว่าหนังสือควรจะมีราคาเท่าไหร่
เพราะวัตถุประสงค์เดิม คือทำเพื่อแจกในงานสัมมนา แต่หนังสือเราพิมพ์มามากมายจึงยังมีอยู่พอควร
พี่เองก็ไม่ค่อยถนัดเรื่องเงินๆทองๆ ยังไงคงต้องฟังหลายๆความเห็นและพี่เองคงต้องไปปรึกษาหัวหน้าในกรณีเรื่องการบริจาคขั้นต่ำและการช่วยค่าจัดส่ง
ที่จริงพี่ก็อยากจะกระจายหนังสือนี้ไปกว้างๆ เพราะคิดว่า มีประโยชน์ต่อผู้ที่สนใจ เพราะมีเรื่องการสวดมนตร์และการบูชาด้วย นอกเหนือจากเรื่องราวทางวิชาการและเกร็ดต่างๆอย่างเดียว
อ่อ พี่อัพเดทบอกคิวด้วยว่า หนังสือเล่มพี่นี้ได้นำไปถวายและรับการประสาทพร จากเทวสถานอษฺฏวินายก ของพระคเณศ ทั้ง 8 แห่ง และพระสิทธิวินายก ที่เมืองมุมไบ ด้วย เมื่อช่วงที่พี่ไปอินเดียไม่นานมานี้ครับ แจ้งเพื่อจะได้ทราบข่างที่เป็นสิริมงคลนี้ด้วย
ยังไงรอท่านเวปมาสเตอร์มาร่วมปรึกษาอีกคนนะครับ
โอ้..ดีมากๆเลยครับ
ไว้เดี๋ยวเข้าทับแก้วคราวหน้า จะแวะไปหานะคร๊าบบพี่
แวะมาที่ห้องภาคปรัชญาเลยครับ
แต่ตอนนี้พี่ลาป่วย
กลับบ้านตจว. คงกลับไปหลังปีใหม่โน้นเรยครับ
ถ้ามาวันพุธ -พฤหัส พี่สอน บ่ายสองห้าสิบ ส่วนวันศุกร์พี่สอนทั้งบ่ายครับ
นอกนั้นก็แวะมานั่งคุยกันขำๆได้ครับ เที่ยงๆบ่าย ก็ดี หรือเย็นย่ำค่ำมืดก็ได้ครับ
มายกมือ ว่าผมสนใจด้วยคร๊าบบ
อะไรที่เป็นของ อ.หริทาส สนใจหมด
5555+ ยิ่งความรู้นะ ขอหมดเลยละกัน
~ยิ้มๆ
บอกตรงๆนะค่ะ อิจฉาคนอยู่เมืองไทยจังว้อยยยยยยยยยยยยยยยย ไม่งั้นจะเข้าไปหาพี่หริทาสทุกวันเลย มีไรอยากคุยด้วยและปรึกษาเยอะแยะเลยคะ เกี่ยวกับเทววิทยา ถ้าหนูมีบุญคงได้เข้าไปกราบพี่นะค่ะ
ขอพระเจ้าคุ้มครองคนดีๆอย่างพี่ ขอให้พี่มีสุขภาพแข็งแรงปราศจากโรคภัย เนื่องในปีใหม่นี้ ขอให้อ้วนท้วนอุดมสมบูรณ์อยู่เปนพี่ๆที่น่ารักของเหล่าน้องๆและลูกศิษย์ตลอดไป
คืบหน้าอย่างไรแล้ว รบกวนโพสต์แจ้งด้วยครับผม
อะโห คุณ giftzy_69
อย่าถึงต้องกราบผมเลยครับ ผมไม่มีอะไรหรอก ถ้าผมพอจะมีความดี มีความรู้อะไรบ้าง สิ่งเหล่านั้นย่อมเป็นของครูบาอาจารย์ผมทั้งสิ้น
ถ้ามีเมตตาผม เอ็นดูผม หรือรู้สึกดีๆกับผม ขอให้เคารพครูอาจารย์ผมแทนแล้วกันครับ
คือ ท่านอาจารย์บัณฑิตลลิต โมหัน วยาส กับอาจารย์ดร.ประมวล เพ็งจันทร์อ่ะครับ
ไปเทพมณเฑียรเจอท่าน ก็แสดงความเคารพท่าน ผมก็จะมีความสุขมากๆ
เพราะชีวิตผมไม่ได้มีความดีอะไรมากมาย สิ่งที่เติมเต็มชีวิตผม จากสิ่งว่างเปล่าให้กลายเป็นพอจะมีอะไรบ้าง คือกรุณาสาครของครูครับ
มีโอกาส พระเมตตาเราคงได้พบเจอกัน แล้วก็ขอบพระคุณมากครับในคำอวยพร ขอพระเป็นเจ้าอวยพรกลับไปร้อยเท่าพันเท่าครับ (ยกเว้นเรื่องอ้วนท้วน เอาเท่าผมก็พอ 555555)
คุณเจ้าชาย คนรู้จักคนเก่าคนแก่ ขอบคุณที่ติดตามกันมาตลอด (พูดยังก๊ะเอเอฟ 5555)
เด๋วมีความคืบหน้ายังไงจะแจ้งอีกทีนะครับ
ยังไงรอท่านเวปมาสเตอร์มาช่วยวินิจฉัยนะครับ
ถ้างั้นก็คงเจตนารมณ์เดิมไว้ก็ดีนะคะ รายได้หลังจากหักค่าใช้จ่าย เอาไปช่วยกิจการหรือสาธารณประโยชน์ อาจจะจัดโครงการอันเกี่ยวเนื่องกับพระคเณศโดยใช้ค่าใช้จ่ายจากหนังสือนี้ หรือมอบเงินนี่เป็ฯทุนให้กับภาควิชา อะไรเทือกนี้น่ะค่ะ นอกจากเผยแพร่องค์ความรู้ดีดีออกไปในวงกว้าง โดยมีกลุ่มเป้าหมายหลักเป็นผู้ที่ศึกษาเรื่องราวของพระคเณศอย่างจริงจัง (คือพวกเราในบอร์ดนั่นเอง)แล้ว ยังสามารถรักษาแนวคิดเรื่องการทำกุศลได้ด้วย
ฟังดูฟุ้งซ่านดีไหมคะ
ผม pm ไปแล้วนะครับพี่หริทาส
ผมตอบไปแล้วนะครับ คุณกลิทัส
เด๋วขอถ่ายรูปปกหนังสือก่อนแล้วจะมาแจ้งนะครับ
จะสีอะไรนั้นก็คือพระคเนศองค์เดียวกันนั่นแหละครับ อยู่ที่ว่าความศรัทธามากกว่าครับผม เมื่อคุณศรัทธาท่าน คุณก็จะบูชาท่านได้อย่างไม่เป็นกังวลอะไรเลย
[HIGHLIGHT=#ffff00]ผมเองก็อยากได้เหมือนกันยังไงรบกวนช่วยแจ้งด้วยนะครับ[/HIGHLIGHT]