ขอความคิดเห็นกันหน่อยคับว่าสมควรใช้เทียนขี้ผึ้ง ในการบูชาเทพหรือไม่ ผมเห็นพราหมณ์ไทยใช้แต่เทียนขี้ผึ้งเท่านั้นในการจุดบูชาเทพเจ้าเพราะเขาบอกว่าเป็นเทียนที่ดีที่สุดจึงใช้จุดบูชาถวาย แต่บางคนก็บอกว่าห้ามใช้ของที่มีส่วนผสมของสัตว์หรือที่ได้มาจากสัตว์ในการบูชาเทพ ผมจึงรบกวนผู้ที่พอทราบในเรื่องนี้ให้ความกระจ่างทั้งหลักของพราหมณ์ไทย และหลักของพราหมณ์ฮินดู คับขอความเห็นจาก คุณอักษรชนนี และคุณหริทาสในหลักของพราหมณ์ฮินดูด้วยนะคับว่าใช้ได้หรือไม่
ผมขออนุญาติตอบกระทู้นี้ตามความเข้าใจนะครับ
เทียนทั่วไปในปัจจุบัน ส่วนมากมักไม่ได้ทำมาจากไขมันสัตว์แล้วครับ แต่มักผลิตมาจากกากน้ำมันที่เรียกกันว่า พาราฟิน ครับ ซึ่งใช้จุดถวายเทพเจ้าได้เช่นกันครับ
แต่โดยทั่วไป ตามความเชื่อของเรา การบูชาเทพเจ้าให้ดีที่สุด คือการบูชาด้วยของที่มาจากธรรมชาติ ไม่ใช่สารสกัด ดังนั้น ผมจึงยอมรับว่า เทียนขี้ผึงแท้นั้นได้มาจากธรรมชาติที่นำมาจากรังผึ้ง และ ไม่ได้ทำลายชีวิตแต่อย่างใดครับ ซึ่งไม่ต่างกับ กี ((น้ำมันเนย)) ที่ผลิตมาจากไขมันจากนมวัว ซึ่งจะเห็นได้ว่า ทั้งเทียนขี้ผึ้งแท้ และ น้ำมันเนย นั้นเป็นผลิตภัณฑ์จากสัตว์ทั้งสิ้นครับ
ดังนั้นตามความคิดของผม การใช้เทียนขี้ผึ้งแท้ สามารถใช้บูชาเทพเจ้า ได้เช่นเดียวกับน้ำมันเนย ที่พราหมณ์ฮินดูใช้กันครับ
สุดท้ายที่อยากฝากไว้ : ไม่ว่าคุณจะบูชาเทพเจ้าด้วยไฟที่เกิดขึ้นมาจากผลิตภัณฑ์ชนิดใด ขอให้คุณจุดไฟนั้นด้วยใจที่บริสุทธิ์ถวายให้แก่เทพเจ้า ไม่เบียดเบียน ไม่เคลือบแคลงสงสัย นั่นแหละครับ คือการบูชาที่แท้จริง