พี่ๆคับ คือผมนับถือพระแม่อุมา พระศิวะ พระวิษณุมาตั้งปีกว่าแล้ว แต่พ่อกับแม่ไม่ชอบเพราะ มันไม่ใช่สิ่งที่ปู่ย่าตายายของผมเคยนับถือ
คือผมนับถืออยู่คนเดียวแล้วเค้าไม่ชอบ เค้าหาว่าผมโดนครอบงำแต่ไม่นะ ผมนับถือพุทธแต่ก็มีใจศรัทธาต่อเทพฮินดู แต่แม่เค้าก็ไม่เข้าใจแล้วเคร่งพุทธมาก
เค้าบอกว่าไม่ใช่ศาสนาของตระกูลเรา เค้าถามว่าจะเป็นพุทธหรือจะเป็นแขกเค้ายังดูถูกอีกด้วยว่าเทพเหล่านี้เป็นคุณไสย เค้าสั่งให้ผมรื้อหิ้งออกจากบ้านไปให้หมด ไม่ให้ผมไปวัดแขกอีก
และที่สำคัญเมื่อเค้ารู้ว่าผมเคยไปสวดโซฮามา เค้าก็นึกว่าผมไปทำพิธีไสยศาสตร์มา เค้าให้ผมนอนแล้วแม่ก็เดินค่อมตัวผม ให้ผมเอาหัวเค้าไปให้ระหว่าง
ขาเค้า(ช่องคลอด)ผมเสียใจมาก เลยโทรไปถามพี่ที่ผมรู้จัก เค้ายังบอกเลยว่า ทำได้ยังไง พี่คับผมจะทำไงดีคับ แม่ก็เดินค่อมหัวผมไปแล้ว พระแม่จะยัง
อยู่ในใจผมอยู่รึป่าวคับ ทำไงดีคับ
อยู่ในใจ ไม่ใช่อยู่ในตัว ภักติไม่ใช่วิญญาณที่พิธีกรรมหรืออะไรจะสลายลงไปได้ นอกจากตัวเองละทิ้งเองครับ
ไม่จำเป็นต้องมีสิ่งของ เพียงแต่ระลึกถึงท่านภายในใจ น้อมท่านเข้ามาในใจหรือภาวนาพระนามถึงท่าน แค่นี้ก็แสดงถึงความศรัทธาของตัวเราแล้ว พระแม่ท่านทรงรับรู้ ทุกสรรพสิ่ง ทุกอย่างสำเร็จที่ใจ อาจเป็นบททดสอบอย่างนึงก็ได้ ผ่านมันไปให้ได้นะ อย่ายอมแพ้
ทุกอย่างสำเร็จที่ใจ ลองไปวัดแขกบอกสิ่งนั้นแก่ท่าน ว่าท่านศรัทธาในพระแม่ ลูกขอบูชาท่านในใจลูกตลอดไป และบอกปัญหากับท่าน น้อมบูชาท่านในจิต และอีกอย่างทำใจให้สบาย ปล่อยใจให้ว่างๆ และห้ามตำหนิคุณแม่หรือครอบครัวของท่าน แล้วสักวันท่านจะได้บูชาตามแบบที่ท่านต้องการอย่างแน่นอน ขอพระองค์ทรงคุ้มครอง
เหมือนน้องเลย แรกๆที่น้องนับถือ แม่ของน้อง ก็หาว่าน้องโดนพวกนี้ครอบงำ แล้วมาไม่นาน พี่สาวน้อง ก็มาว่าน้องอีก ว่าน้องโดนพวกชั่ว(ในโลกทิพย์โลกวิญาน)ในศาสนาฮินดูครอบงำเอา จะเอาน้องไปเป็นพวก เค้าบอกว่าในโลกทิพย์โลกวิญานของศาสนาฮินดู ใช่ไม่ได้ มีแต่การจ้องจะทำร้ายกันด้วยคุณไสย ด้วยคาถาอาคม (เค้าอ้างว่าเค้าติดต่ออกับทางพวกนี้ได้ด้วยค่ะ)
แต่ปัจจุบันนี้ แม่ของหนุก็ไม่ได้พูดอะไรแล้ว ถึงพูดก็พูดบ้าง บางครั้งก็ลบหลู่ แต่น้องไม่ได้โกรธ หรือพอใจอะไร เพราะเป็นแม่ของเรา เทพเหล่านี้ อยู่กับเราทีหลัง (อะไรประมาณนี้)
แต่พี่สาวของน้องน่ะสิ ยังไม่เลิกว่า อย่างเมื่อก่อน น้องมีรูปพระศิวะ อยู่ในห้อง แล้วมาวันหนึ่ง เค้าก็เค้ามาฉีกเอารูปพระศิวะออก เค้าบอกว่า พระศิวะทำร้ายเค้า บิดลำไส้เค้า ไม่สมควรได้รับการบูชา แล้วไม่ใช่แค่พระศิวะ พระแม่อุมาก็ด้วย เค้าสั่งห้ามไม่ให้หนูบูชาพระศิวะ พระอุมา(จะไม่ให้บูชา ก็คงไม่ได้ เพราะน้องเป็ฯนางรำอินเดีย จะใหว้ต้องนับถือเป็ฯครูนี่คะ จริงมั้ย) ห้ามเอารูปเข้าบ้าน ห้ามฟังเพลงที่เป้ฯเพลงของพระศิวะ พระแม่อุมา ถ้าเค้าได้ยินเค้าจะบังคับให้ปิดทันที น้องอึดอัดมากค่ะ ไปเล่าให้ใครต่อใครฟัง แต่ก็ไม่หายอึดอัดเสียที
แล้วเค้าบอกว่า พระแม่อุมา กลัวเค้า พี่ๆคิดว่าเค้าหลงตัวเองมั้ยคะ
น้องอึดอัดมาก เพราะเจอเรื่องแบบนี้ มาตั้งแต่อายุ8-9ปี(ตั้งแต่ที่เริ่มบูชา) จนตอนนี้ 13 แล้ว
แล้วทุกๆวันนี้ เค้าก็ยังเป็ฯแบบนี้อยู่ จนไม่รู้จะทำยังไงแล้วค่ะ
เรื่องของน้อง ก็คงไม่แตกต่างอะไรกับพี่ Bimon เลย......
แรกๆ คุณแม่ก็ไม่เข้าใจค่ะแต่เราก็บูชาท่านมาตลอด (เราโชคดีที่คุณแม่แค่บ่น) แต่หลังๆ มาคุณแม่ท่านก็รักและศรัทธาในองค์พ่อ องค์แม่เช่นกันเพราะคุณแม่ท่านเจอกับตัวท่านเองที่เสด็จพ่อท่านมาโปรดในฝัน ตอนนี้คุณแม่ถวายดอกชบา (ถ้าออกดอก) ให้องค์ท่านทุกวันค่ะ
อยากจะบอกว่า พระองค์ท่านทรงเข้าใจในทุกเรื่อง ทรงรักลูกท่านทุกคนที่ศรัทธาในท่านอย่างแท้จริง สู้ต่อไปนะคะ ซักวันครอบครัวคุณจะเข้าใจด้วยบารมีแห่งองค์พ่อและองค์แม่ เราเชื่อค่ะ
ทำใจอย่างเดียวเลย เพราะเราไม่สามารถจะทำให้ใครเชื่อหรือคิดเหมือนเราได้ทุกอย่าง
สาเหตุที่ทำให้คนบางคนไม่ค่อยเชื่อถือศรัทธาในพระผู้เป็นเจ้า
1. การมีร่างทรงเทพ ทำให้ดูเป็นเรื่องของจิตวิญญาณ ไสยศาสตร์
2. มีความเชื่อถือศรัทธาในศาสนาพุทธมาก จนมองศาสนาอื่นด้อยกว่า
3. เห็นว่าเทพเจ้าเป็นเรื่องที่อุปโลกน์ขึ้น หรือเป็นเพียงตำนานที่สืบทอดกันมา
4. เห็นว่าเทพเจ้ายังมี รัก โลภ โกรธ หลงอยู่ สามารถให้คุณให้โทษต่อมนุษย์ได้
ซึ่งเป็นความคิดในด้านความกลัว
แต่ถ้าคุณยังมีศรัทธาในพระเป็นเจ้าอยู่ ก็จงศรัทธาต่อไป แต่ศรัทธาท่านไว้ในใจก็พอ
อยากฝากข้อคิดกับคุณเจ้าของกระทู้ไว้ว่า ต่อให้พ่อแม่ของคุณไม่เห็นด้วย แต่หากคุณทำตัวเป็นคนดี นับถือพระเป็นเจ้าในหนทางที่ถูกต้องและบริสุทธิ์ด้วยกาย-วาจา-ใจ ก็ขอให้ดำรงความศรัทธาต่อไป สักวันผู้ใหญ่ท่านก็จะเข้าใจในสิ่งที่คุณศรัทธา
และขอให้พึงระลึกอยู่เสมอว่า พระเป็นเจ้าที่สำคัญที่สุดในบ้าน ก็คือพ่อ-แม่บังเกิดเกล้าของเรานี่แหล่ะครับ
ผมขอเป็นกำลังใจให้นะครับ เเละเรื่องพระเเม่น่ะครับพระเเม่จะอยู่กับเราเมือเรานึกถึงท่านถึงแม้เราจะไม่มีเทวรูใดบูชาเลยก็ตามเเต่เรามีความเคารพเเละศรัทธาเเค่นี้พระเเม่จะอยู่กับเราเสมอ จิตย่อมถึงจิต จิตของเรานี้เเหละครับเป็นสิ่งที่จะสำคัญที่สุด เเละก็ทำใจให้สบายนะครับ เอาใจช่วยครับและก็ทำบุญเยอะๆนะครับใจจะไ้ด้มีกำลังใจขึ้นครับ
น่าเห็นใจเจ้าของกระทู้มากเลยครับ เป็นกำลังใจให้นะครับ
ผมว่าคุณลองอธิษฐานปรับทุกข์กับพระองค์สิครับคำอธิษฐานที่จริงใจของคุณ
พระเป็นเจ้าต้องเมตตาคุณแน่นอนครับ เมื่ออธิษฐานแล้วก็ปล่อยวางใว้เป็นน่าที่ของพระองค์
แต่เราก็ต้องใจเย็นๆ เรื่องแบบนี้เข้าใจยากครับ แต่เราก็แสดงความดี และความพักดีเป็นบูชาท่านให้คนในบ้านได้เห็น
ว่าการเคารพต่อพระเป็นเจ้าของฮินดูไม่ได้เสียหายเลย และไม่ได้เป็นไสย์ฯแต่อย่างใด ถ้าคุณเป็นคนดีอยู่แล้วประกอบกับมีความอดทน
เข้าใจมายาของพระเป็นเจ้าที่กำลังทดสอบและชำระล้างบาปให้เรา และพระองค์ก็ทรงสอนเราให้อดทนและใจเย็น ก็ขอพระองค์จะทรงช่วยเหลือคุณนะครับ(https://forum.hindumeeting.com/proxy.php?request=http%3A%2F%2Fwww.hindumeeting.com%2Fforum%2Frichedit%2Fsmileys%2FYahooIM%2F67.gif&hash=fb3e6ee5f7a92965bf7c47b806c0694d13ed0acd) (https://forum.hindumeeting.com/proxy.php?request=http%3A%2F%2Fwww.hindumeeting.com%2Fforum%2Frichedit%2Fsmileys%2FYahooIM%2F67.gif&hash=fb3e6ee5f7a92965bf7c47b806c0694d13ed0acd) (https://forum.hindumeeting.com/proxy.php?request=http%3A%2F%2Fwww.hindumeeting.com%2Fforum%2Frichedit%2Fsmileys%2FYahooIM%2F67.gif&hash=fb3e6ee5f7a92965bf7c47b806c0694d13ed0acd)
แวะมาให้กำลังใจครับ ...ทุกศรัทธามักจะมีบททดสอบเสมอ ...ทุกอย่างอยู่ที่ใจเราไม่มีอะไรเสื่อม
เรื่องแม่คร่อมหัว...อย่าคิดอะไรมาก แม่ก็เป็นพรหมของลูกและเราก็เกิดมาจากตรงนั้น
อย่าโกรธแม่เลย...อดทนและใช้ชีวิตปกติครับ
สักวันเมื่อถึงเวลาที่เหมาะสมทุกอย่างจะราบรื่นเอง
เพื่อลดแรงปะทะกับครอบครัวก็พยามหลีกเลี่ยงการพูดคุยเรื่องความเชื่อของเรากับคนรอบตัวที่ไม่ได้คิดแบบเรา
เป็นกำลังใจให้น้องนะครับ ภาวนาในใจเสมอเชื่อว่าต้องสำเร็จแน่ครับ
Quote from: เด็กยกโต๊ะ on November 14, 2012, 09:49:50
อยู่ในใจ ไม่ใช่อยู่ในตัว ภักติไม่ใช่วิญญาณที่พิธีกรรมหรืออะไรจะสลายลงไปได้ นอกจากตัวเองละทิ้งเองครับ
(https://forum.hindumeeting.com/proxy.php?request=http%3A%2F%2Fwww.hindumeeting.com%2Fforum%2Frichedit%2Fsmileys%2FYahooIM%2F77.gif&hash=475ed43f16b8e0fd945abcddc7f22db3dcfee9b8) เห็นด้วยครับ "นอกจากตัวเองละทิ้งเอง"
สู้ๆครับ...ชีวิตเราเราเลือกเอง เราศรัทธาต่อองค์เทพ แต่อย่าว่าพ่อแม่เพราะเค้าเป้นผู้ที่มีพระคุณต่อเรามาก
ความศรัทธา และภักติย่อมมีในตัวของผู้ศรัทธาในพระผู้เป็นเจ้า ยังไงพระองค์ย่อมไม่ทอดทิ้งสาวกของพระองค์ไปหรอกครับ ขอให้เจ้าของกระทู้อย่ากังวลใจไปเลย ยังไงซักวันหนึ่งคุณแม่ของคุณก็คงเข้าใจและยอมรับได้เอง สมัยก่อนผมบูชามาแต่เล็ก ตอนแรกๆพ่อแม่ผมก็ไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ แต่ผมบูชาด้วยใจศรัทธา และพระองค์ก็แสดงปาฏิหาริย์ให้เห็นประจักษ์ ท่านทั้งสองเลยยอมรับและศรัทธาในพระเป็นเจ้ามาตลอดจนบัดนี้เลยครับ ผมขอเป็นกำลังใจให้นะครับ
ปล.ศาสนาพุทธนั้นไม่ได้กีดกันให้พุทธศาสนิกชนในการนับถือเทพเจ้าหรือสิ่งศักดิ์สิทธิ์อื่นๆนอกศาสนา ดังนั้นทุกคนที่นับถือศาสนาพุทธย่อมสามารถนับถือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ตนศรัทธาได้ครับ